Allah'tan eczanenin önünde duruyo kızım, gözümün önünde. Sürekli takip edebiliyorum. Ne zaman arka taraf da olsam, zank biri oturuyo üstüne. Sanki ortalık malı.. Minik çocuklar oluyor genel de. Sinyalle oynuyor, gaz veriyor. Annesi de yanında, sırıtık bi ifade ile seyrediyor. Ben olsam, çocuğuma elletmem başkasının malını.. Ama bizim insanımız çok mu cana yakın bilmem. Ev de bu durum olmuyo tabii.Sürekli göz hapsinde tutamıyorum kızımı..Bazen apartman kapısından bi çıkıyorum, bir de ne göreyim. Aman Allah'ım.. Sanki bütün mahallenin çocukları benim kızımın üstünde dinleniyo. Kış kışlıyorum hemen.. Kesin bana görmemiş falan diyolardır, ama ne alakası var. Valla devrilecek falan diye ödüm kopuyo.. Bir de noterin yanın da eczane. Evrak düzenlemek için masa niyetine kullanıyolar sağolsunlar.. En kısa zaman da bi çare bulmam lazım..