Arkadaşlar merhaba.
Malum aranıza hem foruma aktif üyelik hemde motorsiklet sahibi olma konusunda geç katıldım malesef (hala üzüntüsünü ciğerlerimde hissediyorum).
Bu motorsikletin, bu gavur kızının, bu nazlı ceylanın hastalığı konusunda sizler tarafından uyarılmadıpım için kırgınım. Yaf bu neymiş. İnesim gelmiyor. Hergün yatmadan önce sabah uyanır uyanmaz yaptığım ilk şey ceylanla göz teması kurmak. Bahane olsa da binsem diye bekliyorum, hatta dün deniz kenarına gidecektim, çocuklar da gelmek isteyince iş büyüdü döndük arabaya. Derken hanım anladı dedi sen motorla gel. Allahım aman Allahım işte bu yüzden evlendim seninle dedim. Ama biz plan yaparken hayatta planlar yapıyor, 3 yaşındaki kızım ağlayıp yanında isteyip ortalığı yıkınca mecbur tekrar üzerimi değiştirip arabaya yöneldim. Bu nasıl tasız bir aletmiş otomobil denilen aygıt.
Sonuç keyif için aklıma gelen fikir benim için sinirli bir araç sürüşü oldu. Gram zevk almadım. Çok güzel, ılık, rüzgarsız, parçalı bulutlu Bir pazarım bir deniz kenarı sefam böyle heba oldu bana. Zamanı geri alamam malesef. Şimdi bekle dur işin yoksa bir sonraki fırsatı 😓😓😓
Okuduğunuz ve anlayışınız için teşekkür ederim.