Kapat
Üye Girişi
Motovento
Reklam Alanı
Motomax
Reklam Alanı

Işığı Yanan Evler..

    Motovento
    REKLAM ALANI
  1. #1
    musti81 - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik
    15 Eylül 2005
    Şehir
    ÇAYIROVA/KOCAELİ
    Motosikleti
    Seyhan 125
    Tıp fakültesini yeni bitirmiş, pratisyen hekim olarak ilk görev yaptığım yere, Konya'ya bağlı bir beldenin sağlık ocağına gitmiştim. Gençtim, bekârdım. Küçük bir beldeydi gittiğim yer. İlk gece bir eve misafir olmuştum. Tren istasyonunun hemen yanında bir evdi.Akşam yemeğinden sonra çaylarımız gelmiş, sohbetler edilmişti.

    Işığı Yanan Evler

    "Tıp fakültesini yeni bitirmiş, pratisyen hekim olarak ilk görev yaptığım yere, Konya'ya bağlı bir beldenin sağlık ocağına gitmiştim. Gençtim, bekârdım. Küçük bir beldeydi gittiğim yer. İlk gece bir eve misafir olmuştum. Tren istasyonunun hemen yanında bir evdi.Akşam yemeğinden sonra çaylarımız gelmiş, sohbetler edilmişti. Üzerimde yol yorgunluğu, geldiğim yeni yerin yabancılığı vardı. Saatler ilerliyor, ağır bir uyku beni içine çekiyordu. Ev sahibine bir şey de diyemiyordum. Bir müddet daha geçti; yine bir hareket yoktu. Evin büyüğü olan Hacıanneye sıkılarak:
    "Anneciğim, sizin buralarda kaçta yatılıyor?" dedim.
    Hacıanne:
    "Evlâdım treni bekliyoruz. Az sonra tren gelecek, onu bekliyoruz" dedi.
    Merak ettim, tekrar sordum:
    "Trenden sizin bir yakınınız mı inecek ?"
    Hacıanne:
    "Hayır evlâdım, beklediğimiz trende bir tanıdığımız yok. Ancak burası uzak bir yer. Trenden buraların yabancısı birileri inebilir. Bu saatte, yakınlarda,ışığı yanan bir ev bulmazsa, sokakta kalır. Buraların yabancısı biri geldiğinde, "ışığı yanan bir ev" bulsun diye bekliyoruz."
    Konya Ovası'nda, ya da bir başka yerinde Türkiye'nin,trenden inen yabancılar için "Işığı yanan evler" yerinde hâlâ duruyor mudur? Yabancılar, yorgun bedenlerini yün yataklarda dinlendirmeye devam ediyorlar mı? Aç bir köpeğin önüne bir kap yemek bırakan kadınlar yaşıyorlar mı? Kuşlara yuva yapan mimarlar sahi şimdi neredeler? Bu güzel insanlar, atlarına binip gitmişler. Bizler, atlarına binip giden güzel insanlara sahip bir medeniyetin yetimleriyiz. Çekip gidenlerin doldurulmamış boşluklarında savrulup duran
    yoksullarız.
    Şâir öyle diyordu:
    "Güzel insanlar, güzel atlara binip gittiler." Şimdi bu güzel insanlar, neden ve nasıl atlarına binip gittiler? Onları ne yıldırdı da bir daha dönmemek üzere, sessiz sedasız gittiler? Ey güzel yurdumun güzel insanları! Neredesiniz?




    Bizim memleket hala böyleymiş anlatıyorlar içim gidiyor..


    REKLAM ALANI
    Oktay Motor CF Moto Polaris Mondial
    Motomax
  2. #2
    Forumdan Uzaklaştırıldı
    Üyelik
    09 Ekim 2008
    Gerçekten öyle , ben oralara geldigimde hep güneydoguya gitmek istiyorum oranin köy insanlari gerçekten para pula kiymet vermiyorlar. Dagini tasini gezerken yorulmustum nefesim kesilmisti çayira oturdum 5 dakika geçmedi birde baktim bir kadin elinde tepsi ve içecek yiyecek koymus hersey var bana dogru geliyor zaten özlemisim köy yemeklerini bana dediki abii yorulmuzsun sana getirdim buyur; bir an tilt oldum saka zandim ama gerçekti hemen yedim içtim tesekkür ettim , tepsiyi aldi gitti. agzim açik saskin sekilde köyü geziyorum bir kahvenin yaninda durdum böyle bakiniyorum kahveden bir amca bana seslendi ey yabanci gel hele dedi.. hemen yaklastim selamun aleyküm Aleykümselam otur dedi ve hemen çay diye seslendi kahveciye ,oturdum anlat dedi kimsin nesin ne örüyon dedi bende anlattim herseyi,, bugün benim misafirimsin dedi bende kiramadim zaten kimsem yok oralarda kabul ettim. Gittik yedik içtik yatagim sarildi kral gibi hissettim kendimi . Dedimki Istanbul , Ankara , Bursa , Izmire baaak birde buraya , oralarda seni adam yerine bile koymaz ken burda kral gibi hissediyorsun iste bizim yok olmakta olan insanligimiz yazik ne zaman eskisi gibi olacagiz...

    Bilgiler için tesskeür ederim ve beni eskiye götürdün sagol...

  3. #3
    musti81 - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik
    15 Eylül 2005
    Şehir
    ÇAYIROVA/KOCAELİ
    Motosikleti
    Seyhan 125
    Alıntı kocc adlı üyeden alıntı Mesajı göster
    Gerçekten öyle , ben oralara geldigimde hep güneydoguya gitmek istiyorum oranin köy insanlari gerçekten para pula kiymet vermiyorlar. Dagini tasini gezerken yorulmustum nefesim kesilmisti çayira oturdum 5 dakika geçmedi birde baktim bir kadin elinde tepsi ve içecek yiyecek koymus hersey var bana dogru geliyor zaten özlemisim köy yemeklerini bana dediki abii yorulmuzsun sana getirdim buyur; bir an tilt oldum saka zandim ama gerçekti hemen yedim içtim tesekkür ettim , tepsiyi aldi gitti. agzim açik saskin sekilde köyü geziyorum bir kahvenin yaninda durdum böyle bakiniyorum kahveden bir amca bana seslendi ey yabanci gel hele dedi.. hemen yaklastim selamun aleyküm Aleykümselam otur dedi ve hemen çay diye seslendi kahveciye ,oturdum anlat dedi kimsin nesin ne örüyon dedi bende anlattim herseyi,, bugün benim misafirimsin dedi bende kiramadim zaten kimsem yok oralarda kabul ettim. Gittik yedik içtik yatagim sarildi kral gibi hissettim kendimi . Dedimki Istanbul , Ankara , Bursa , Izmire baaak birde buraya , oralarda seni adam yerine bile koymaz ken burda kral gibi hissediyorsun iste bizim yok olmakta olan insanligimiz yazik ne zaman eskisi gibi olacagiz...

    Bilgiler için tesskeür ederim ve beni eskiye götürdün sagol...
    Vay be süper Allah razı olsun anlattığın için..

  4. #4
    AYGÜL - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik
    15 Ağustos 2008
    gerçekten süper kaybetmememiz gereken degerler

    geçim derdi ile herkes yerinden yurdundan ayrılmış, insanlıktan uzaklaşmış ...
    bizim köydede böyledir
    yabancısın mısafırsın ama baş tacısın onlar için

    köyü olmayanlara o kadar çok üzülürüm ki yada istanbul dısında bi yerlere gitmeyip bunları yaşayamayanlara

  5. #5

    Üyelik
    14 Mayıs 2009
    a benim ruhumun teri memleketim
    dünyayı verseler değişmem
    çayırdaki bir çiğ tanesine
    meğer gurbet dediğin
    mapuslukmuş güneşli avlularda
    yaşanırmış öylesine...


    Bu benim köyümü anlatmıyorsa bende şelepsizim...


    Bir keresinde köyüme gitmiştim aradan 2 sene gibi bir süre geçmiş kimse beni hatırlayamıyordu.Bir amca seslendi bana evlat gel buraya diye(şiveli konuşuyordu tabi.).Gittim yanına ve bana hiç birşey demeden tanımadan yemek ikram etti.Teşekkür edip geri geçirdim tokum dedim ama dinletemedeim bana dediki 'buradan bu yemeği yemeden çıkamazsın; az da olsa ye burada adettendir gelenin karnı doyurulmadan yollanmaz ' gibisinden şeyler söylemişti.

    Sonrasında nereli ve kimlerden olduğumu sordu.Oralıydım ve o amcayla akrabaymışız meğer...(Akraba olduğumuzu öğrendikten sonra gösterdiği ilgiyi anlatamam size)

  6. #6
    AYGÜL - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik
    15 Ağustos 2008
    Alıntı karasahin adlı üyeden alıntı Mesajı göster
    a benim ruhumun teri memleketim
    dünyayı verseler değişmem
    çayırdaki bir çiğ tanesine
    meğer gurbet dediğin
    mapuslukmuş güneşli avlularda
    yaşanırmış öylesine...


    Bu benim köyümü anlatmıyorsa bende şelepsizim...


    Bir keresinde köyüme gitmiştim aradan 2 sene gibi bir süre geçmiş kimse beni hatırlayamıyordu.Bir amca seslendi bana evlat gel buraya diye(şiveli konuşuyordu tabi.).Gittim yanına ve bana hiç birşey demeden tanımadan yemek ikram etti.Teşekkür edip geri geçirdim tokum dedim ama dinletemedeim bana dediki 'buradan bu yemeği yemeden çıkamazsın; az da olsa ye burada adettendir gelenin karnı doyurulmadan yollanmaz ' gibisinden şeyler söylemişti.

    Sonrasında nereli ve kimlerden olduğumu sordu.Oralıydım ve o amcayla akrabaymışız meğer...(Akraba olduğumuzu öğrendikten sonra gösterdiği ilgiyi anlatamam size)
    ne güzel ya
    istanbul da ankara da izmir de güvenipte kimseyi evine alamazsınki
    onu bırak oturdugun binada yan komşunu tanımıyosun


    dedemle (nur içinde yatsın, çok özledim seni biricik dedem) babaannemde öyledir
    tok olsanda yiyeceksin
    eve gelenler olurdu köyden başkasının akrabası, yada bizden birinin misafiri
    ne yapacaklarını şaşırırlardı

  7. #7
    musti81 - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik
    15 Eylül 2005
    Şehir
    ÇAYIROVA/KOCAELİ
    Motosikleti
    Seyhan 125
    Alıntı karasahin adlı üyeden alıntı Mesajı göster
    a benim ruhumun teri memleketim
    dünyayı verseler değişmem
    çayırdaki bir çiğ tanesine
    meğer gurbet dediğin
    mapuslukmuş güneşli avlularda
    yaşanırmış öylesine...


    Bu benim köyümü anlatmıyorsa bende şelepsizim...


    Bir keresinde köyüme gitmiştim aradan 2 sene gibi bir süre geçmiş kimse beni hatırlayamıyordu.Bir amca seslendi bana evlat gel buraya diye(şiveli konuşuyordu tabi.).Gittim yanına ve bana hiç birşey demeden tanımadan yemek ikram etti.Teşekkür edip geri geçirdim tokum dedim ama dinletemedeim bana dediki 'buradan bu yemeği yemeden çıkamazsın; az da olsa ye burada adettendir gelenin karnı doyurulmadan yollanmaz ' gibisinden şeyler söylemişti.

    Sonrasında nereli ve kimlerden olduğumu sordu.Oralıydım ve o amcayla akrabaymışız meğer...(Akraba olduğumuzu öğrendikten sonra gösterdiği ilgiyi anlatamam size)

    He hemşo aynen öyle orlarda dükkan kapılarıda kitlenmez geceleri sonra cuma vakti..Yalnız biraz küfürbazlar..

  8. #8
    karabere - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik
    14 Ocak 2005
    Şehir
    Istanbul
    Motosikleti
    HONDA VFR 1200 F
    Alıntı musti81 adlı üyeden alıntı Mesajı göster
    He hemşo aynen öyle orlarda dükkan kapılarıda kitlenmez geceleri sonra cuma vakti..Yalnız biraz küfürbazlar..
    Küfür dilin yelpazesidir insan salladıkça rahatlar derler
    https://www.youtube.com/watch?v=tjYwTfIGjik


    REKLAM ALANI

Konu içerisindeki kullanıcılar

Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)

Bu Konudaki Etiketler