yurtdışına kaçmamıza gerek kalmadı zira ülkeye o kadar çok istilacı akın etti ki, kendimizi yurtdışında gibi hissetmeye başladık
bayram boyunca bosna hersekteydım.
İşsizlik yüksek ancak enflasyon düşük.
3.5 Tl'leri yaklasık 1 Tl'mize denk geliyor. Ancak çok türkleşmişler. Hiçbir tabela türkçe olmamasına rağmen tüm dükkanlar türkçe.
kendileri boşnak deseler de isimleri türkce .(cevat emir fatma vs.)
Birkak dükkanı gezme fırsatım oldu; türkçe isimli ve yazılı oldugu için (demleme türk çayı gibi) türk olabileceklerini zannettim, %60 ı boşnak; %40 ı türk. türkler 10 yıldır yaşadıgını söylüyorlar ancak neredeyse hiç ülkenin dilini öğrenmemişler.
yabancıyız burada diyorlar; yabancı olursunuz tabi.
Bu önemli bir nokta. Koca şehirde küçük bir köyde yaşıyormuş gibi yaşama. Evinden çıktığında sudan çıkmış balığa dönme... Bu insanlar ömür boyu kendini gurbette hisseder tabii ki. Halbuki insan her yerde insan. Bulunduğu yerin dilini ve kültürünü dibine kadar tanıyıp öğrenebilmeli ki hem rahat edebilsin, hem de içinde bulunduğu şartları, kendi ve sevdiklerinin hayatını istediği gibi şekillendirme doğrultusunda başarıyla değerlendirebilsin.drtayfun adlı üyeden alıntı
Bosna - Hersek güzel bir ülke , ama orada yaşayan Türklerin profili düşük maalesef. Sanki zamanda donup kalmışlar gibi, 500 yıldır bir numara yok ?
Orda bir camii vardı, minaresinde mavi bir bayrak vardı, bu ne demek diye hocası dahil herkese sordum, kimse bilmiyor. Ne biçim iş anlamadım. Robot mu olmuşlar nedir ?
Hepinize merhabalar konu Sahibi benim ama ne yazık ki şifremi unuttuğum için tekrar üye oldum. Bildiğiniz üzere Almanya’ya iltica etmiştim ve ilticam kabul olmamıştı. Bunun üzerine bir üst mahkemeye itiraz etmiştim ve bu gün itibariyle itirazım olumlu sonuçlandı ve mahkeme bana 3 yıllık oturma izni verdi bu şu demek oluyor bir Alman vatandaşından hiçbir farkım yok ve oy kullanmak dışında bütün haklara sahip oluyorum. Önümüzdeki günlerde Alman kimliği ve Alman pasaportu alacağım. Kendime ev bulacağım kirası devlet tarafından ödeniyor. Ayrıca evi dizmem için eşya parasıda yine devlet tarafından karşılanıyor. Oğlum zaten gelir gelmez okula başlamıştı. Gelmemin üzerinden 1 yıl geçti ve diyebilirim ki 100 level atlamış gibiyim. Bence sizde hayallerinizi ertelemeyin. Bırakın artık vatan millet sakarya demeyi. Burada herkes insan gibii yaşıyor. Bu arada ehliyete başvurdum çünkü bizim Türk ehliyetleri 6 ay geçerli. Sormak istediğiniz soru var ise elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışırım. İyi günler herşey gönlünüzce olsun.
Evet. Maalesef güzel kızım buradaki mis gibi işini bırakıp Londra'da dünyanın en büyük şirketinde mühendis olarak sözleşme imzaladı, yakında eşiyle birlikte yolcu edeceğiz. Bu ülkenin kendi eğitimli insanına yaptığı işkenceyi hiç bir ülke yapmıyordur, üzülüyorum ama onlara da hak veriyorum. Ne diyelim, belki bir gün buralar düzelir de gelir ülkesine hizmet eder.
Düzelmek istersek düzelir. Gördüğüm kadarıyla düzelmeye hazır değiliz, çok niyetimiz de yok. Kim olursa olsun, az kurcalayınca başlıyor "ama öyle böyle..." deyip kendince makul haksızlıkları savunmaya. Gerçekten adaletli olabilene, "Farklı düşünüyoruz ama sonuçta benim vatandaşım, hakkının yenmesine karşıyım" deme erdemini gösterebilene kadar zor.
Ne olursa olsun. Farzedin ki Atatürk'e küfretmiş olsun. Farzedin ki Allah'a küfretmiş olsun. Ne değişir? Biri bunu yaptı diye haşa Atatürk şöyle böyle mi oldu? Haşa Allah mı küçüldü? Milletin aklı yok mu?
Birinin bu veya benzeri bir twit attı diye hapsedilmesi gerektiğini düşünüyorsak özgürlük ve adalet eksikliğinden şikayet etmememiz lazım. Çünkü o düzenin devamını sağlayan bir parçayız demektir.
Darbe ile ilgiliydi. İyi araştırılmalı vs demiştim.
Profilimde eski çalıştığım iş yerinin adresi vardı onlarca kişi arayıp patronu tehdit etmiş. 700 küsür tane yorum yapılmış 10 saat içinde. Dükkanı arayanlar gelip dükkanı başınıza yıkacaz demişler
Gitmek istediğin ülkenin varlıklısı da var fakiri de. Gitmek isteyen herkes gideceği ülkenin varlıklısı olacağı beklentisi ile gidiyor. Hata da bu zaten. Default olarak o ülkeye fakir olarak giriş yapıyorlar ve iş imkanları da kısıtlı olduğu için en alt gelir grubunda " gariban" olarak yerlerini alıyorlar. Finans müdürü arkadaşım kanada'da piza kuryesi oldu. makina mühendisi arkadaşım da Avusturya'da çim biçiyor, boyacılık yapıyor.Canım veya özgürlüğüm tehlikede olmadıkça veya yurt dışında iş bulmadıkça gitmem. Ama çocukları göndereceğim tabi. Orada okul bitirecekleri için iş bulmaları ve hayata entegrasyonları daha kolay olur.
belki denemeden yorum yapmamak ya da büyük konusmamak lazım ancak insanı hakların (doğa, hayvan hakları vs. ) daha onemlı oldugunu düşünüyorum.
Gittiğim ülkede gariban değil ama su an ki konumumdan ne eksık ne fazla olacağımı bilsem; çim de biçerim, kuryelik de yaparım.
En basitinden düşünün, hükümeti eleştirdi diye hapse giren insanların olduğu; sırf oy cıkmıyor diye yangınlarına müdahale edilmeyen şehirlerinin oldugu bir ülke ne işe yarar?
30 yaşındayım, ömrüm malum parti ile gecti, öncesini bilemem ancak su an bu ülkede yaşamak istemek akıl karı değil.
Haklısın ama kendine göre haklı. Hayata bakış açısı çok önemli tabiki,ve neden gittiğin amaç sadece para ise aslında pek birşey değişmiyor ama gelecek kaygısı çocukların eğitimi vs söz konusu olunca işler değişiyor. Diyelim ki ben burada kıt kanaat geçiniyorum ve zengin olamıyorum kurye yada ne bilim vasıfsız çalışıyorum. Bunlar pekte önemli değil. Şunu biliyorum çocuklarım iyi bir okula gidiyor ve onlar için gelecek planları yapmama gerek yok iyi bir terbiye dışında. Ve yine biliyorum ki çocuklarım büyüdüğünde birilerinin adamı olmayacak birilerine eyvallah çekmeyecek. Tv lerde hergün çocuk tecavüzleri kadın cinayetlerini görmeyecek. Ülke benim ülkem şartlar düzelirse tabiki dönerim ama bu paçozlar gitmeden hatta gittikten sonra bile enkazı kalkmadan dönmem.
Sizin adınıza sevindim.
Ben 20'li yaşlardayken yurtdışından iş teklifleri geldiğinde gitmemiştim. Şimdi fırsat olsa da gidebilsem de çocuklar rahat etse diyorum.
Bilgisayar sektöründe çalışıyorum, kazandığım para ülke ortalamasına göre yüksek sayılır, en azından bir şekilde geçiniyorum. Derdim yurtdışına gidip 6 ay içinde BMW almak değil. Türkiyede orta halli yaşadığım şekilde yaşabileyim yeter diyorum.
Bugün Avrupa'dan büyük bir bankadan yazılımcı işi için aradılar görüştük, bir hafta içinde geri dönüş yaparız dediler. Belki olur belki olmaz ama oralarda bırak bir bankanın yazılım bölümünde yüksek maaşla çalışmayı, camında "format atılır" yazan tarzda küçük bir yerde çalışmaya bile razıyım.
İnşaat mühendisi bir arkadaşım iş için Kazakistan'a kaçtı, Kazak işçiler ayaklandı, saldırdı Türk işçilere. Aynı arkadaş sonra şansını Libya'da denedi, Kaddafi'yi devirdiler, bu yine zar zor kaçtı Türkiye'ye. "Nasibimiz buradaymış" diye burada çalışmaya başladı, Van'da bir projede çalışıyordu, deprem oldu Van'da.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
