...Hızım oldukça fazlaydı.Önümde sadece tek bir noktayı görüyordum.O da yol çizgisiydi.
Heyecanlandım.Daha da hızlandım.Daha sonra önüme bir anda geçen kamyonu farkettim.
Müdahale için oldukça geçti.Bir anda vücudum ve heryer buz gibi olmuştu.
Ben yinede panik yapmadım hafifçe sola kırdım.Ama azrailin kullandığı o kamyon da sola devam etti.
Artık kaçacak yer yoktu.Ben yine de ısrarcı olunca , soldaki bariyerlerin bir anda motora temas ettiğini hissettim.
Sessiz duran o bariyerler , sanki mıknatıs gibi ; motoru kendilerine doğru çekiyorlardı.
Ansızın bariyerlerin soğukluğunu kolumda hissettim.Derken tüm vücudum puzzle gibi dağılmaya başladı.
Bunu hissedebiliyordum.Ama acı ve ses yoktu.Ben sadece olanları görüyor , kesinlikle bir tepki gösteremiyordum.
Hayatım film şeridi gibi geçti gözlerimin önünden.
Artık herşeyin bittiğini farkettim.Bedenim parçalandığı halde ; ruhum tek parçaydı.Ya da ben böle düşünüyordum.
Ama , olanların tersine Sanki bisikletten düşmüş gibi ayağa kalktım.Olay yerinden 20 - 25 mt uzaktaydım.
Fakat parçalar benim yanıma kadar gelmişti.
Ben olup bitenlere inanamıyordum.Orada parçalanmış bir motor , cansız bir beden yatıyordu.Kopmuş ve yanmış parçalar.Ama ben hala sapasağlam ayakta duruyordum.
Neler olduğunu anlamadan , karşıdan 2 tane ışık geldiğini gördüm.Bu arada kaza yerine araçlar durmaya , insanlar toplanmaya başlamıştı.
Bu kazadan sapasağlam çıktığımı , yaşadığımı haykırmak istedim onlara.Seslendim.Ama onlar beni farketmiyordu.
Bu esnada karşıdan ; bağımısız olarak , 2 ışık gözüme ilişti.
Gelen 2 ışığın , diğer motosikletliler olduğunu anladım.2 tane siyah , modelini veya markasını bilmediğim motor yaklaştı yanıma.
Ve önümde durdular.
Birisi bana bir kask verdi.Motora binmemi işaret etti.
Ben konuşamıyor ve adeta onların söylediklerini yapmak zorunda hissediyordum kendimi.Oradaki herşeyi bırakıp.Hızla UZAKLAŞIP GİTTİK...
_______________________
Racing'ten düşen bir motorcunun acı sonu...
Biraz kısa ama.
akalteke adlı üyeden alıntı
