Nerdeyse 1 yıldır çocuğum gibi büyüttüğüm gerek babamla gerek apartman sakinleriyle 'gitmeyecek' diye kavga ettiğim kedim Duman a araba çarptığını öğrendim dün. Son bir kaç yıldır aldığım en yıkıcı haberdi belki benim için ve hepinizi ailem gibi gördüğümden sizinle de paylaşmak istedim derdimi. Eğer bi kediniz köpeğiniz varsa benden size kardeş tavsiyesi kalkın bi öpün sarılın, hayatın ne getireceği hiç belli olmuyor :/
Ben 3 yıl önce kapının önünde yavru köpek bulmuştum havada çok soğuktu dışarıda bırakmaya gönlüm el vermedi anneannemle kavga gürültü aldım eve 3 yıldır bizimle yaşıyor. Küçüklük ve şimdi ki fotoğraflarını atıcam hatta birde kedim vardı birlikte büyüdüler ama kedi sokağa kaçtığında 14-15 yaşlarında "Roman" veletleri tekme atmışlar gören komşular kovalamışlar veled-i zina'ları. Kediyi veterinere götürdük felç geçirmiş dedi bana veterinerim uzun yaşaması zor dedi isterseniz acısını dindirebiliriz yada yinede bakmak isterseniz baya ilgilenmelisiniz dedi tabi aldım kedimi evde elimle yedirdim içirdim temizledim ama bi süre dayanabildi ne yazık ki öldü. Köpeğimi de çok severim büyüyünce çok yakışıklı oldu keraneci.Senin adına üzüldüm çok geçmiş olsun. Bende çok bağlanırım hayvanlarıma, rahmetli dedem avcı olduğu için bi sürü av köpeği bakmıştık, hiç hayvan bakmayan bilemez acısını.
Kediler şu hayatta en sevdiğim canlılardır lakin ne yazık'ki ailem evde istemediğinden ötürü bir kedi sahiplenemiyorum.
Kediler sokakta yaşamaya uygun canlılar değillerdir - narinlerdir.
Bilirim sevdiğiniz bir hayvanı kaybetmek, en yakınınızda'ki insanı kaybetmek ne ise onun bire bir aynısını hissettirir. Hele birde duygusal biri iseniz ( benim gibi ) aylarca ortalarda ruh gibi gezine bilirsiniz.
Her yerde onu ararsınız, hep onun sesini duyarsınız.
Zor bir durum, ne desem boş - ne desem anlamsız..
geçmiş olsun...bende neredeyse benle büyüyen boxler öldüğünde ağlamıştım :( benle aynı yaştalardı (biri 13-diğeri 15)ve hep beraber büyümüştükve bu dediğim 2 köpekte sağırdı ama babamın ve annemin tüm el hareketlerinde ne isterlerse yaptırıyolardı.ben öldükten 2 sene sonra öğrendim sağır olduklarını
ben kedileri sevemiyorum bi türlü için ısınmıyor.şeytan gibin bakıyor hepsi
Geçmiş olsun.Ben de yaşadım bu duyguyu.Bir arkadaşın,bir kardeşin,bir yoldaşın ölümünden farksızdır kimi zaman.Etkilemeye çalıştığın kız için mi kullanmazsın,yalnız kaldığında seni dinleyecek bir dost olarak mı?bir bakmışsın artık senden bir parça, zile basıp kaçan çocukların afacan dostluğu gibi bir bağın olur.Tabii şunu unutmamak gerekir.Ölüm de yaşam gibi hayatın bir gerçeği.Biz de öleceğiz,akraba ve arkadaşlarımızda .. Önemli olan bu gerçeği kabullenmektir.Anılarından silme o zaman ölmemiş olur.
geçmiş olsun dostum. seni çok iyi anlayabiliyorum.
bozma moralini, git yenisi al diyen arkadaş gibi sığ bir yorum yazmayacağım ama, yapacağım yorum aynı kapıya çıkacak.
bu sürede sokakta gördüğün yavru kedilerden birini sahiplenebilirsin. hem seni deşarj eder hemde bir cana ev sahipliği yaparsın.
evde bir canlı ile beraber yaşayıpta bir anda ortadan kaybolunca insan hiç tahmin etmediği bir boşluğa düşüyor.
tekrardan geçmiş olsun.
evin çatısına yavrulayan anneyi itina ile beslerdim. hiç yaklaşmaz beni de kendine yaklaştırmazdı. en güzel yaş mamaları tonbalıklarını kuru mamaları alırdım bırakırdım. yavrular büyüdü onlara da bakmaya başladım çatıda. hiçbirini eve sokmama izin vermeyecek annemle yaşıyorum :D bu yüzden onlara bakardım. bigün yavrulardan birini bahçede yerde yatarken gördüm hafif yağmur yağıyordu. hareket etmiyor. yavrular da onlara sadece yemek vermeme rağmen benden korkar kaçarlardı. kaçsın burda yatmasın dedim şöyle parmağımla dürttüm. hafifçe gözlerini kırpıştırdı aha dedim ölüyo bu. hemen aldım yukarı çıkarttım. üstü kapalı. yavrular için daha minicikken çamaşır makinası kolisinin içine eski yastıklar atmıştım koydum oraya su koydum yemek koydum gecenin 1i. hemen kedi besleyen arkadaşlarımı aradım. sabahı bekleyelim sabah ölmemişse getir dediler. onların veterinerlerine götürcektim. sabaha 8 de baktım. ölmüştü. çok üzüldüm be. nası içim gitti. sana da geçmiş olsun. farklı bir canlı ile yaşayan insanlar her zaman daha duygusaldır. sorumluluk sahibidir bunu bilirim.
Hayvanlari sevmeyin demiyiz.onlara gerektigi kadar sevgi gosterin. Onlara insanmis muamelesi yaparsaniz olacagi bu
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
Rüzgar ve yol
kashmar54 adlı üyeden alıntı
