Uploaded with ImageShack.us
Hafta sonu ne yapalım derken sevgili artçım internette Oylat mağrasını bulup inceleyince aşağı yukarı hedef ve rota cuma akşamından belirlenmiş oldu. Zaten mağra falan bahane motor ve kilometre şahene olayı işte.
İDO internet sitesinden Pendik-Yalova hızlı feribot sefer saat ve ücretleri öğrenildi ve 19 Eylül 2010 tarihi sabah saat 07:30 gibi iki tekerlek döndü. Tabi öncesinde lastik havaları, ışıklı ikaz lambaları, frenler, yağ, akü durumu vs. sıkı bir kontrol edildi. Bir arka çanta birde depo üstü çanta işimizi gördü. Havalar hala sıcak olduğu için terlemeye karşı bir iki ilave tişört, çamaşır bol suyuda unutmadık. Her zaman lastik tamir takımı ve basınçlı tamir köpükleri ile basit bir iki tamir takımıda yanımızdaydı.
Sekize on dakika kala iskeleye ulaştık ve biletlerimizi alıp feribota yerleştik. Feribotlarda araç sırasına girmeden bilet alıp vapura binmeye bayılıyorum.
Tam sekizde hareket ettik ve İstanbulu geride bırakıyoruz. Hava nefis, sıcaklık 23 derece çok tatlı serin bir esinti var. Denizde yapılan güzel bir kahvaltı sonrasında tam 45 dakika sonra Yalova'ya ulaştık.
Yalova-Bursa arası 70 km. civarı. Yol güzel fakat her zamanki gibi yer yer asvalt çalışmaları var. Zaten ben o yolun bittiğini hiç görmedim. Bursaya 25km kala Gemlikten az sonra (sanırım) Özdilek Cafede bir soluklanma molası verildi. Güzel bir tesis ve ben daha önce görmemiştim.
Bursa'nın içine hiç girmeden ana kavşaktan sağa Ankara'ya dönüyoruz ve İnegöl tabelasını görene kadar devam edeceğiz. Bursa-İnegöl arası 47km kadar.
Yol üzerinde kendi ürünlerini satan köylüler görünce hemen durduk ve elektrolit dengesini sağlamak için başta muz olmak üzere bir iki meyve atıştırdık. Tabi bolcada sulandık.
Hanımlar hemen kaynaştı. Bize ikramda bulunuldu ve mutlu mesut pozlar verildi. Çekilen fotoların paylaşılması için adresler alındı. Makine tekrar bir gözden geçirildi. Sonra yola devam.
İnegölden sonra sağda Oylat-Domaniç-Tavşanlı sapağını arayacağız. Buluncada döneceğiz. İnegölden sonraki Oylat sapağının kaç km. olduğuna bakmadığım için yazamayacağım. (30km olabilir) Sadece İnegölden sonrada yine Ankara tabelasını takip ettiğimi biliyorum. Yollar harika.
Oylattan önce mağaranın tabelası ve sapağı önümüze çıkıyor. Burada biraz dikkat. Yollar dar, asvalt kaybolmuş gibi üzeri mıcırla, kumla toprakla kaplanmış hele yol kenarları daha kötü. Keskin ve ciddi eğimli virajlar var. Viraj dert değilde yerdeki toprak ve mıcır heyecanı arttırıyor hatta korkutuyor. Yolun ortasından gideyim desen zaten dar yolda karşıdan gelen araçlar yüzünden yolun en kötü tarafına geçmek zorunda kalıyorsun. Neyse vukuat yok, mağaraya indik ve park ettik.
Ne yalan diyim böyle bir güzellik beklemiyordum. Bildik geniş bir kaya oyuğu vs. gibi bir şey düşünmüşken. İçeride 500 metrelik bir yürüyüş alanı ile 150 metrelik bir yükselme bizi hayran bıraktı. Tırmandıkça tırmakdık ve rutubet zaten yorgun bedenleri biraz zorlamadı değil. Mağara girişinde çok sevimli bir alanda dinlenme imkanı var. Bir başka güzel imkanda işletmeci ile biraz sohbet muhabbetle sizin korumalar kılık kıyafeti alıp muhafaza ediyor ve içeride o yüklerle gezmiyorsunuz. Fakat dışarıda yük olan çeketlerimiz, 14-18 derece olan içerinin soğuğundan güzel korudular bizi. Yani ceketleri çıkartmadık. Fotoğraf mereklıları için uyarı, tripod unutmayın ve birde iyi aydınlatan el feneri.
Mağara gezisinden sonra Oylat ve kaplıcalar bölgesine devam ediyoruz. Yol aynı tehlikelerle dolu. Araçlar dikkatsiz ve sizi adam yerine koymuyorlar. Yine tırmanıyoruzda tırmanıyoruz. Fakat doğa enfes sonuçta tüm sıkıntı ve korkuları yenmeye yetiyor.
Oylata varıyoruz. Çok sevimli bir yer insanları harika, güler yüzlü misafirperver. "Buraların neleri meşhurdur" diye soruyoruz. "Cevizli ve haşhaşlı ekmeği, kaplıcaları, yöre balı, sucuğu, hamamı" cevabını alıyoruz. Hamam dışında diğerlerini tecrübe imkanı buluyoruz. Tavsiye edilir. Bu arada 40 dakikalık bir yürüme ile (motor girmesi yasak) şelaleye ulaşılıyor ve görülmeye değer.
Artık iyice acıktık ve dönüş yolunda İnegöl'de köfte için hazırız. İnegöl şehir merkezine girip köfteci arayan fakat bulamayan tek çift biziz sanırım. Neyse, Bursaya doğru süratle yol alırken sağda "Orhan İnegöl Köfte" diye bir yer görünce frenlerimizin ne kadarda iyi tuttuğunu deneyerek anladık. Köfteler çok güzeldi, garsonlarla yine koyu bir moto-muhabbet sonunda yola devam.
Saat 18:30 civarı ve biz 19:00 Yalova-Pendik feribotuna yetişmeye çalışıyoruz. Yalovaya 25km. kaldı, trafik iğrenç oldu bir anda. Yorgunluk var fakat popoların acısı daha fazla zorlayıcı oldu bizim için ve son bir mola daha. Mecburen bir kiloda zeytin aldık.
Feribot araçla dolu ve girişler kapanmış. Gözünü seveyim motorun, biz yine aradan sıyrılıyoruz ve en arkada yerimiz hazır. Hava çok güzel, güneş bizi terkederken son bir iki çekim için tabiatı nefis reklerle boyayıp hayran bırakıyor. Bende basıyorum deklanşöre. Yalova arkamızda artık.
İst.Kozyatağı-Oylat-İst.Kozyatağı toplam 325 km yapmışız. Motorumuz 100km de 4 litre benzin yakarak fabrika verilerinde olduğunu bize ispat etti. İnegölde benzin kontrolü yapıp depoyu full yapmayı unutmadık. Çünkü sonrası biraz sapa yerler ve ne olur ne olmaz dedik.
Sonuçta güzel bir parkur ve gezi, özellikle uzun ve daha yorucu maceralar öncesinde iyi bir ısınma tecrübesi olabilir. Tavsiye ederim
Fotoğraflar >>
Ben de istanbuldan Balıkesir-Bursa-Oylata gitmiştim oradan da İnegöl üstü istanbul yapmıştım. Oylata gitmişken keşke büyük şelalenin oraya kadar yürüseydiniz. 1 Kmlik bir patika parkuru 
cbr125cbr adlı üyeden alıntı
