Eskiden Buyuk Efes Oteli'nin arka tarafindaki Efes Bufe'de yerdik, gece icip icip kumru yemeye gelirdik ya da sabaghladigimizda. Simdi nereler var bilmiyorum pek.tommygun adlı üyeden alıntı
O zaman 30 ağustos haftası bailığından devam ediyoruz.
Telefonunu özelden paylaşmak istersen, 30 ağustos grubuna dahil edeyim.
---------- Mesajlar birleştirildi - 20:45 ---------- bir önceki mesaj zamanı 20:43 ----------
70 lerin sonlarında Güzelyalıda iyi midye olurdu.
Silme tepsisine iddialaşır güne girmek gibi midyeye girerdik
Ben İzmir'deyken 10 sene önce, Kızlarağası Hanının arkasındaki balıkçılara giderdik. Midye İstanbul'da 1tl ike orada 10krş idi. Adam başı 150 tane yerdik. Bir gün ben 100, diğer arkadaş 150, öbürü 200 tane yedi. 150 tane yiyen Acil'den telefonla arıyor zehirlendim die70 lerin sonlarında Güzelyalıda iyi midye olurdu.
Silme tepsisine iddialaşır güne girmek gibi midyeye girerdik
Çocuk tövbe etti midye yemeye
Bir gün lisede çıtı pıtı, minicik, 45 kilo kadar Ümran adındaki bir sınıf arkadaşımla tepsisine iddiaya girdik.Ben İzmir'deyken 10 sene önce, Kızlarağası Hanının arkasındaki balıkçılara giderdik. Midye İstanbul'da 1tl ike orada 10krş idi. Adam başı 150 tane yerdik. Bir gün ben 100, diğer arkadaş 150, öbürü 200 tane yedi. 150 tane yiyen Acil'den telefonla arıyor zehirlendim die
Çocuk tövbe etti midye yemeye
Löpür lüpür bütün tepsiyi bitirmişti ve ben bakakalmıştım
---------- Mesajlar birleştirildi - 16:34 ---------- bir önceki mesaj zamanı 10:40 ----------
.
8 gün, 2300 km.
5.gün (11 ağustos)
Alsancak Uygulama Otelinde güzel bir güne uyandım.
Kuvvetli bir kahvaltının ardından eşyalarımı toplayım motora yükledim.
Otelin bahçesinde sigara içerken İzmir'de telefon tutucu bulabileceğim aklıma geldi.
Ama nerede satılır nasıl gidilir hiç bilmiyorum.
Birden Motamania Gökhan'ın youtube videoları altında telefonunun olduğunu hatırladım.
Aradım. Youtube videosundan hatırladığım sesinden Gökhan'ı tanıdım.
Yoksa ne ben onu, nede o beni bilmez etmez.
Durumu anlattım. İzmir'de nerede olduğumu sorduktan sonra,
"Oteline çok yakın bir yer var. Aradığını burada bulursun" deyip,
bir adres, bir telefon numarası, birde isim verdi.
Navigasyondan baktım. Neredeyse otelimin iki sokak arkasında.
Gökhanın verdiği numarayı aradım. Hakikaten iki üç sokak arkadaymışlar.
Yolu kafamda belleyip telefonu cebime attım ve düştüm yola.
5 dakika bile sürmeden motosiklet parçacısına vardım.
Motomania Gökhan'ın gönderdiğini söyleyince indirimde yaptılar.
Hatta montaj yapmadıkları halde, montajını yapıp üstüne birde sabah çayı ısmarladılar.
Oleeeey. Navigasyonuma kavuştum
Aydın otobanına gireceğim. Sonrası için planım yok ama navigasyondan gördüğüm
kadarıyla Motomanianın önünden geçiyorum. Şu adama gidip bir teşekkür edeyim diyerek
vardım Motomania'ya. Telefon tutucu yardımı için teşekkür edip,
birde kahvesini içtim Gökhan'ın. Buradan tekrar teşekkür ederim yardımı için.
Eyvallah'ın ardından düştüm yine yollara.
Nerden taktıysam kafaya, bir benzincide 10 dk kendi resmimi çekmeye uğraşıyorum
Aydın otobanına girdikten sonra kararsızlıklar başladı.
Kuşadasına gideyim diyorum, yazlığın anahtarı yok.
Didim, Bodrum, Dalyan gitgelleri yaşıyorum.
Derken Şirince'ye sadece bir kez gittiğimi ve yarım saat kaldığımı, doyamadığımı hatırladım.
"Gideyim Şirinceye, oranın havası insan vücudu için en uygun 3 yerden birisi, şarapta tadarım" diyorum
Bir süre gittikten sonra, hem bir sigara içimi, hemde navigasyonu ayarlamak için durdum.
Ama bir sürpriz var. Motorun sağ tarafında, kapak üzerinde, debriyaj telinin bloğa vidalandığı bölgede
bana göre epeyce olduğunu düşündüğüm yağ var. Yağ kapak veya silindirden değil.
Yan kapağın hemen üstü, tam debriyaj telinin sonunda bağlantı noktası civarında.
Yola çıkmadan önce motoru 6.000km bakıma sokmuş, yan kapağı açtırıp yağ filtresini temizletmiş,
contayı değiştirip, yağ değiştirtmiştim serviste.
Kendimce "herhalde contadan sızdırıyor" diye düşündüm.
Birden Hero Nazilli fabrikaya çok yakın olduğumu hatırlayıp, tüm planları kafamdan silip,
yönümü Nazilliye çeviriyorum. Hem ne zaman döneceğim, hemde ne kadar yol yapacağım belli değil,
başıma bir iş gelsin istemiyorum.
Öğleden sonra Hero fabrikaya vardığımda sanki müşteri değilde, mekanın sahibi gelmiş gibi karşılıyorlar.
Ben mekanın sahibi gibi, çay, kahve götürüyorum
Motoru bakıma alıp, "hiç riske atmayalım, yan kapağı açıp contayı değitirelim" diyorlar.
ve motorun yağını, contasını değiştirip, bir güzel yıkıyorlar.
Açıkçası böyle karşılanmayı beklemediğimden şaşırdığımı da belirtmeliyim.
Burada önemli bir not düşmem gerek. İstanbula dönünce tekrar servise gittiğimde, aslında o yağın
debriyaj telinin içinden sızan yağ olduğunu anlıyoruz. Çünkü tura çıkmadan önce, debriyaj teli
içinin iyice yağlanmasını özellikle istemiştim.
Bu durum ne benim aklıma gelmişti nede fabrika debriyaj telini bol bulamaç yağlattığımı bilebilirdi.
Saat 18.00 e doğru fabrikadan çıkıyorum. Havanın kararmasına 2 saat var.
Artık telefon tutucum varya
Hemen navigasyondan en yakın nerede konaklarıma bakıyorum.
Pamuk, yumuşak, beyaz, temiz çağrışımları içerisinde bir bakıyorum gidon Pamukkaleye dönmüş...
Çokta uzun sürmeyen bir yolun ardından Pamukkaleye vardım.
En son 9 yıl önce tamda aynı gün ailece gelmiştik Pamukkaleye.
Köy içinde çadır kurabileceğim yer soruyorum, tepeye çıkmamı öneriyorlar.
Tam Pamukkale dağının karşısına (hatta önü demek daha doğru) geldiğimde bir camping/otel görüyorum.
Hemen içeriye girip, gece kalıp kalamayacağımı ve ücreti soruyorum.
Sahibi "nerelisin, kimlerdensin" diye sorunca,
"Bizim sülalede Kafkas, Selanik göçmeni, Yörük, Trakyalı, Pumak, kim ararsan var" deyince,
eşine dönüp "Bu abide bizim Kızaaanlaaadan" diyor
ve ekliyor "Havuz, duş, elektrik, çadır yeri herşey dahil 120 lira" !
Eşi kocasına şöyle yan gözle bakınca, adamın ağzından kazara 120 lira çıktığını farkediyorum ve
"Tamam" deyip, pazarlık bile yapmadan ödemeyi yapıyorum
(aslında teklife balıklama atlıyorum demek daha doğru)
Sonra kadınla aramızda aşağıdaki diyalog gelişiyor
Ben; "Hemen bizimkileri arayıp emniyette olduğumu haber vereyim"
Kadın; "Aman sakın ha, fiyat ağzımızdan kazara çıktı, tekrardan kimseye yapamayız"
Ben; "Yok, ben evimi arayacağım"
Kadın; "Emniyet dedinya, polis arkadaşlarını çağıracaksın sandıydım"
Neyse, istediğim yere çadırımı kurabileceğimi öğrenince, iki karavan arasındaki büyük ağaç altını
gözüme kestiriyorum.
Soldaki Portekizli bir aile, sağdaki Alman Philip.
Selam verip, çadır kurmamdan rahatsız olup olmayacaklarını soruyorum.
Memnun olacaklarını söyleyince motorumu çekip çadırımı kurmaya başlıyorum.
Philip, yardımcı olabileceği bir konu olup olmadığını soruyor ama benim çadır zaten 3 saniyede açılıyor
Bu arada kampingte tek çadır benimki
Çadır işini bitirip, bir duş ve üst baş değişiminden sonra iyice acıktığımı farkettim.
Philip'le kısa bir sohbetin ardından restorana geçtim.
Menüde Köfte 165, Çupra balık 145 lira yazdığını görünce balığı tercih edip
Pamukkale temaşasında, termalin 30 metre uzağında, buz gibi bira eşliğinde lüpletiyorum
Bir aile hariç, herkes erkenden uyumuş
Bende saat 23.00 gibi çadırıma geçip motorum önde ben arkada müthiş rahat, huzurlu bir uykuya dalıyorum
Aslında yarına yazmam gerekir ama buradaki uykum, belkide son bir yıldaki en güzel uykumdu.
O çimenlerin üzeri müthiş rahat geldi, Pamukkalenin nemi emen özelliğindenmidir bilemiyorum,
çok rahat deliksiz uyudum ve sabah erkenden kalktım.
30 yaşında delikanlı gibi olmasada, müthiş dinçtim uyandığımda
Yarın. Niye gitmiyor bu motor?
8 gün, 2300 km.
6,7 ve 8. günler
(27.Ağustos günü yeni bir tura çıkacağım için son 3 günü birleştirerek yazmaya karar verdim)
6.gün (12 Ağustos)
Sabah kalktığımda kendimi 30 yaşında olmasada, şimdikinden çok daha dinç hissettim
Çimenlerin üzerinde üzerinde uyuduğumdanmı,
yoksa Pamukkalenin dibinde havanın nemsiz oluşundanmı bilemiyorum.
Yan komşum Philip'te uyanmış. Kahvaltı yapmadığını öğrenince "sen çayı demle, ben fırına gidip geleyim"
deyip motorla çıkıyorum. Dün köyde bir fırın görmüştüm. Dayılara sorup buluyorum fırını.
Poğaça, börek, simit mis gibi kokuyorlar.
Dönüşte yedek olsun diye bir meyve suyu alıyorum. İyikide almışım Philip'in ocak gazı bitmiş
Güzel bir kahvaltının ardından çadırı, eşyaları toplayıp bir duş ve çıkıyoruz yola.
Philip Salda yönüne, bense Afyonda Teknofeste
Dinar-Sandıklı üzerinden gitmeye karar verip düşüyorum yola.
Ama o ne benim motor 125cc gibi 80-90 dan sonra 100'e zor çıkıyor :(
Kamyon sollamanın imkanı yok. Hero servisi arıyorum. Afyona gittiğimi belirtiyorum.
Afyonda yeni bir servisleri olduğunu söyleyip numarasını veriyorlar.
Ayrıca istersem gezici servisin destek verebileceğini belirtiyorlar.
Sandıklı-Afyon arası hayli rüzgarlı. Yine rüzgarla güreşiyorum.
Üstelik motorum güçten düşmüş durumda.
Afyona varır varmaz servise gidiyorum.
Artık telefon tutucum olduğundan çok kolay buluyorum
.
Motorun yağı tam, hava filtresi vs herşey normal.
Servis 3 hafta önce atandığından beyne bağlanma cihazı yok.
Fabrikayı arıyorum ve fabrika birgün sonra sabah gezici servis göndereceğini söylüyor.
Servisten ayrılıp Teknofestte yarışan Eskişehir Anadolu Üni. ekip lideri Yavuz'u arıyorum.
Verdikleri konum üzerine elimle koymuş gibi antreman yaptıkları sahayı buldum.
Öyle müthiş bir sahaki yerde ayaklığın altına koyacak tek taş bile bulamadım.
Heryer 1cm uzunluğunda çimen. Bende motordan terliğimi çıkarıp ayaklığın altına koydum.
Direk "Gençler, uçağı uçurmayı becerememişsiniz, yettim gari" diye selamlaşıyoruz.
Tanıyanlar gülümserken, tanımayan gençler "kim bu yahu " diye bakınıyor
.
Uçak (İHA) son ayarlarının ardından müthiş bir otonom uçuş sergiledi.
Hepimiz sevinçten havalara uçmuş vaziyetteyiz, zıplayıp hopluyoruz deliler gibi
(Ekip 1 hafta sonra Samsundaki finalde 1. oldu. Kendilerini bir kez daha tebrik ediyorum)
Hava kararmaya başladığından bir otel bulmam gerek. Teknofest nedeniyle tüm oteller dolu.
Bir iki otel adı veriyor arkadaşlar. Oteli arıyorum, yer var ve 150 lira geceliği.
Fiyatta iyiymiş deyip otele yola koyuldum.
Adetimdir. Bilmediğim bir otelde kalacaksam mutlaka bir karakola veya ekip arabasına danışırım.
Otele 500 metre kadar kala bir ekip otosu görüyorum. Motoru parkedip memura yanaşıyorum ve,
Ben : "Şehrin yabancısıyım. Falan otelde kalmaya gidiyorum. Otel güvenlimidir"
Polis : "Amirim, sen istersen o otele hiç gitme. Biz zaten hergün gidiyoruz" demezmi
Tabi ben şok
Hergün baskın yapılırmış
(Bu arada benim sarı yelek 5 yıl öncesine kadar kullanılan resmi polis yeleği
Polisler bana Emniyet müdürlüğü yanında bir otel tarif eddip,
"Hem motoruda bizim güvenlik kulübesi yanına parkedersin" diyorlar.
Elimle koymuş gibi oteli buluyorum. Boş yerde var. İndirimde yapıyorlar. Gecelik 300 TL.
Otelin adını not almayı unuttuğum için bilgi veremiyorum. Tam Emniyetin yanı.
İçimden "Emniyetteki arkadaşlara Pamukkaledeki kampı önersem mi" diye geçiyor
(5.günü okuyanlar konuyu hatıralayacak
Otelde MSX125 li bir bayan var. Yeni gelmiş. Off puuf lar içerisinde motosikleti verendaya çıkarıp park ediyor.
İzmire gidiyormuş ama nereden geldiğini söylemedi.
Eşyalarımı odaya bırakıp, bir duş ardından lobiye iniyorum.
TRT ekibi aynı otelde kalıyor. Sohbetin ardından yemek birşeyler bulmak için motorla otelden ayrıldım.
Güzel bir Afyon sucuk dönerin ardından bir bira alayım diyorum. Belki 45 dk dolanıyorum ama bira satan yer bulamıyorum.
Ama en azından Anadolu bozkırının serin havasını içime çekip enerji depolayarak otelime dönüyorum ve mışıl mışıl bir uykuya dalıyorum.
7.gün (13 Ağustos)
Sabah erkenden kalktım. Güzel bir kahvaltının ardından motoru toplarken saat tam 09.00 da telefonum çaldı.
Arayan Hero gezici servis. Samsundan bir gün erken yola çıkıp sabah Afyona ulaşmışlar. Otelimin önü geceden kazıldığı için
servislerinde buluşmayı teklif ediyorum. Serviste buluşup her şey ve motor beyni kontrol ediliyor.
Akü hatası görülüyor beyinde. Fakat gezici servis Samsunda işleri bitirip fabrikaya döndüğü için akü kalmamış.
Yeni servisleride siparişleri geçmiş ama aküleri haftaya gelecek.
Ufak tefek ayarlar yapılıyor ve fazla hızlı kullanmadan turumu tamamlayabileceğim söylenince gezici servisten ayrılıyorum.
Gezici servisin gelmesi bana müthiş bir güven vermişti. Darısı tüm markalara.
Daha önce bu konuyla ilgili başlık açtığım için daha fazla yazmaya gerek olmadığını düşünüyorum.
Buradan Hero Önder motora tekrardan teşekkür ediyorum.
(Bu arada İstanbula döndüğümde tesadüfen akü negatif kutup başının çok ama çok hafif gevşek olduğunu fark ediyorum.
sıktıktan sonraki tecrübede yine rahatça 110 a çıkabildiğimi görüyorum. Gezici servis arızayı tespit
etmişti ancak akü olmadığı için, yan kapak açılmadığından akü kutup başının hafif gevşek olduğu fark edilmemişti)
Hemen arkadaşlardan bir konum alıp yarışma alanına vardım.
Neredeyse bütün dostlar bir üniversite ekibinin başında hocalık yapmakta.
Hepsiyle sarmaş dolaş olduk. İTÜ ekibini özellikle ziyaret ettim.
Hezarfende benim sahamda antrenman yapıyorlar zira.
120 den fazla Üniversite İHA ekibini orada toplu halde görmek,
beni hem gururlandırdı hemde ülkem geleceği adına dahada umutlandırdı.
.
.
Yolcu yolunda gerek ama kahve içmem lazım. Yanaştım seyyar büfeye.
Dükkanı yeni açıyorlarmış. "Bir saat sonra açacağız" dedi. Sahibi motorcuymuş,
"Motorcu motorcuyu yolda komaz, ben şimdi sana bir kahve yaparım" deyip duble
türk kahvemi getiriverdi
Kahvenin ardından İstikamet Eskişehir.
Ama önce Küthayaya uğrayıp uzun zamandır görmediğim eğitmen, sanatçı, model uçakçı Rafet ağabeyi göreceğim.
Yolda fena halde yağmura yakalanıyorum. Neyseki yağmurluğum yanımda. Kütahyaya girerken yağmur diniyor.
Valilik yanı Vazoda buluşmaya karar veriyoruz. Ben 2 tur atıyorum. Yer doğru ama vazo yok.
Rafet abinin "Ufuk" seslenmesini duyup duruyorum. Meğer alan tadilatta ve vazo sökülmüş.
Rafet ağabey çok ısrar etsede akşam Eskişehirde olmam gerektiğinden yarım saat ayaküstü sohbetin ardından
kucaklaşıp ayrılıyorum.
Kütahyadan çıktıktan 5km kadar sonra inanılmaz bir yağmur başladı. Öyle böyle değil.
Koca koca taneler düşüyor gökten. Kaska tak tak diye vuruyor.
Yağmurluğum üstümde ama sığınacak bir yer yok. Yağmurla beraber rüzgarda bastırıyor.
Önde giden TIRın lastik izlerini takip ediyorum.
Bir ara aynaya baktığımda 10 dakikadır aynı kamyon, otobüs, arabaların peşimden geldiğini
farkediyorum.
"Çokmu hızlı gidiyorumda sollayamıyorlar" derken hızımın 45 olduğunu farkediyorum.
20-25km sonra bir benzinci bulup sığınıyorum. Yağmurluğun arasından içime bile yağmur işlemiş.
Yağmurluk ve motorcu montunun üstünden vuran yağmur, kollarımı kızartmış.
Lokantada karnımı doyururken 1200GS li bir kardeş geliyor. Cımcırık olmuş. Yağmurluğu yok.
Çantadan tek kullanımlık yedek yağmurluğumu çıkarıp verdim kendisine. İçine giyip yola devam etti.
Zorlu bir sürüşten sonra Eskişehire vardım. Murat sağolsun beni Üniversite önünde bekliyor.
Onun eskortluğunda bildiği bir otele gidiyoruz. İndirim yapıyorlar 300 TL. Otel oldukça merkezi ve güzel.
Hemen bir duş alıp üstümü değişiyorum. Muratla bilgisayarı açıp 3-4 Eylülde yapılacak yarışmanın
FAI kuralına göre değişen puanlama değişikliğini yazılımda sağlıyoruz. Aslında zaten olduğunu ama bugüne
kadar kullanmadığımızı farkediyoruz
İşler bitti. Hemen dışarıya çıkıp otelin karşısındaki kafeye geçip sohbet ediyoruz. Tabi kahve.
Ardından Murat ayrılıp ben otele giderken bir bira alıyorum. Burada adım başı büfe Afyon gibi değil.
Yağmur ve rüzgarla boğuşmaktan bitap düşmüşüm, hemen uyuyorum.
8.gün (14 ağustos)
Bugün son günüm. Aylaklık yapıyorum
Kuvvetli bir kahvaltı sonrası otelin terasında epey oyalandıktan sonra eşyalarımı topluyorum.
Motorum hemen otel kapısının dibinde. Buna rağmen artık indir/bindir zor geliyor
Genelde motosiklet kazalarının çoğunlukla dönüş yolunda eve az mesafe kala olduğunu bildiğimden,
hiç acele etmiyorum. Ruhen çok dinlensemde bedenen yorulmuş vaziyetteyim.
Aheste aheste, bol bol durklayarak sürüyorum motoru.
İnegölde, "Orhan"ın yerinde İnegöl Köfte yemeden geçmek olmazdı
Benim bildiğim en iyi İnegöl köfte yapan yer.
.
Bursa, Yalova ve feribotla Yenikapıya geçip güneş batmadan eve vardım.
Rahmetli anneannemin tabiriyle "Evcezim, evcezim, sen bilirsin halcezim" diyerekten bir duşun ardından
kendimi yatağa attım
Ben bu, 8 gün, 2300 km yoldan çok keyif aldım.
Umarım sizler okurken sıkılmamış,
belkide hayal dünyanızda oralara gitmiş hissine kapılmışsınızdır.
Başka bir gezide buluşmak dileğiyle...
Sağlıcakla kalın
Ufuk
Notlar :
Bu geziye çıkarken elimi çekmeceye attım, çantaya koyup yola düştüm.
Tahmin ediyorum 4800 veya 5400 lira gibi bir meblağ vardı. Hiç saymadım.
Döndüğümde cebimde 140 lira kalmıştı.
1.300 lira kadar yakıta vermişim. 2,75 lt / 100 km sarfiyatım olmuş.
1.870 lira otel ve çadır konaklamalarım tutmuş.
200 lira telefon tutucuya verdim.
Geriye kalanıda günlük ortalama 220 lira gibi beslenme için harcamışım.
Yol boyunca hızım ortalama 90 km idi.
Otobanda 100-105, sollamalarda 110-115 e çıktım.
Yazlık korumalı montum, korumalı pantolonum, korumalı botum, kaskım,
eldivenim ve reflektörlü sarı yeleğim giyili olmadan motorun selesine dahi oturmadım.
Afyon-Eskişehir arasında reflektörlü alt/üst yağmurluk kullandım.
Hiç ceza yemedim.
İki kez çevirme noktasına tek şerit halinde ilerlerken kamyon ve kamyonet tarafından sıkıştırıldım.
Emniyet şeridine geçtim. İkisinde de polis durdurdu.
Birinde kamyonetin sıkıştırdığını söyleyip "nekadarsa cezamı yazın, hayatımı parayla satın almış olurum" deyince,
özür dileyip "buyrun geçin" dediler.
Diğerinde "kamyonun sıkıştırıp, beni emniyet şeridine attığını görmüş olmalısınız" deyince, "devam edebilirsiniz" dediler.
Forumunada, hırbosunada, zihniyetinede...Tabi yarın yeni gezi notları ile yeni gezi. Kazasız belasız sürüp, eğlenin
Ulan salak gibi günlerce yazıp gezi notu paylaşıyoruz, kiktiminin,
hangi zincir yağı
Hırbo gittimi geldimi
Başlığı kadar okuyan yok
Forumunun içine ederim...
Çok merak eden kıçını kaldırıp gitsin gezsin...
---------- Mesajlar birleştirildi - 21:30 ---------- bir önceki mesaj zamanı 21:26 ----------
ALPER,
Şu başlığıda siliver lütfen...
Ufuk Abi insanımız her olayda bir atraksiyon arıyor. Sen üzülme, yanlış anlama.
Misal;
*Kaz Dağlarında köylü dedeyi ezdim.
*Gözlemeci ablayla papaz olduk, dövdüm, para vermeden kaçtım.
*Nehre kaka yaparken balık tuttum.
*Yolda sıkıntı yaşadım, Hero servisi geldi, servis gelince sıkıntı kendiliğinden geçti, adamlar boş yere gelmiş oldu.
Abi aman silmesinler.
Mesaiden sonra 2 saat uyumuşum, forumu açtım başlığı gördüm, keyifle okudum. Forumda böyle güzel yazılmış gezi yazılarını okumayı sevdiğimi bilirsin. Yeni nesil video izlemeyi seviyor uzun yazıları okumuyor çok ama okuyan hala var.
Hem o kadar güzel yazmışsın ki ekleyecek bir şey olmuyor, okuyoruz da ses çıkarmıyoruz yani.
Bu tür emek harcanmış yazılar ne yazıkki buraya fazla...
Goygoyda goygoy başka bir şey yok...
---------- Mesajlar birleştirildi - 21:58 ---------- bir önceki mesaj zamanı 21:54 ----------
Gürcan kitap gibi yaptığı geziyi paylaşıyor. Aslında bize ülkeyi tanıtıyor.
6 saat sonra konu out. Goygoy in.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
