Ben ve motosiklet kullanma sanatı / Tuba Akyol

[Erhan Erdil]

Motosikletle tüm alakam, “Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı” kitabını okumuş olmam. Ki o kitapta anlatılanlar motosiklet bakımı yerine televizyon tamiri üzerinden anlatılsaydı, içerik açısından çok da mühim bir değişiklik olacağından şüpheliyim.
Yani motosikletle bir alakam... Yok!
Ama bizim ekte “Motosiklet Günlüğü”nü yazan Menderes Özel (ki o da bu haftaki yazısında bahsediyor zaten. Bkz. sf. 4) bir ay kadar önce “BMW’de gazetecilere motosiklet kullanmayı öğretecekler. İlgilenir misiniz?” diye sorunca, ben hemen ilgilendim.
Geçenlerde Derya Baykal rendeden kristal avize yapmayı öğretiyordu televizyonda, onunla da ilgilenmiştim.


Motosiklet kullanmayı öğrenmeye gittim.
Scooter bu,
motorlu oyuncak
Bana motosiklet kullanmayı nasıl öğretecekler? Bana? Nasıl? Bunun onlar açısından biraz zor olacağını tahmin etmiştim. Biraz?
Neyse işte sabahki dersi atlıyorum. Heyecanlı bir tarafı yok. Kuru pasta tıkınıp durdum. Öğle yemeğine giderken motosikletlere baktık biraz. Çok güzel görünüyorlar. Çok heybetli. Birazdan bunlardan birinin üstünde mi oturacağım?
Ve öğleden sonra BMW Rider Academy sahasındayız.
Kurstaki diğer kimselerin motosikletle bir mazileri var. Hepsi daha önce kullanmış falan. Sonra benim bineceğim motosikleti gördüm.
Scooter bu be! Oyuncak.
Cahillik işte böyle bir şey.
Bir; daha önce hiç motosiklet kullanmamış birinin altına BMW K 1200 LT çekecek değiller herhalde.
İki; daha önce hiç scooter kullanmamışken scooter kullanabileceğimi düşünmemin sebebi ne?
Ve üç; kul-la-na-ma-dım!
Motosiklette
kaporta sizsiniz
Dizlik, dirseklik, eldivenler tamam. Kaskı da taktım. Scooter’a bindim. Gazı verdim. Iııın ınnn. Çok oldu, kestim. Pısss.
Iııın ınnn. Pısss. Iııın ınn. Pısss.
İleri atılıyorum, pat diye duruyorum. Elle gaz ayarı yapmaya alışık değilim, herhalde o yüzden. Bir de scooter’da ayaklar bisikletteki gibi yanda, pedalların üzerinde durmuyor. Bir platformun üzerinde saçma sapan duruyorlar. Alışık değilim, bacaklarım bu pozisyondayken dengemi sağlayamıyorum. Sağa sola yalpalıyorum. Sahanın kenarına doğru gidiyorum, gidiyorum, gittim, çarpacağım. Kenara -kaldırım gibi düşünün- atladım, scooter’ı öteki tarafa doğru ittim. Ben dengemi çabuk buldum, scooter düştü. Hocaya dönüp “Neredeyse düşecektim” dedim. Hoca da bana “Zaten düştün” dedi.
“Motosiklette kaporta sizsiniz. Motosikletin kaportası vücudunuz” demişti derste.
Motoru bilemem hocam, kaporta sağlam.
Bu arada bakmayın böyle sakin sakin yazdığıma, scooter’ın üzerine oturduğum andan itibaren korkudan ölüyordum. Heyecandan dizlikler birbirine çarpıyordu böyle tak tak. Denge problemimin bir sebebi de takırdayan dizlerim olmasın sakın.
Yok yok, asıl sebep kask. Hep şu kask yüzünden. Beynim kaskın altında kaldı ya, beynimle vücudumun bağlantısı kesildi -kesin o yüzden!
Herkes motorize, ben yaya
Sonra beni sahanın kenarında tek ayak üstünde cezaya gönderdiler. Yani millet vızır vızır motosikletle gezerken, ben
-yazıık- kenarda oturup bekledim.
En acıklı an bu değildi, daha da elimi var. Vızırdayanlar dinlenirken, yine benimle ilgilendiler. Tekrar anlattılar. Nereye bakacağım, nasıl oturacağım falan. Sonunda da şöyle bir alıştırma verdiler. Scooter’ın üstünde, ayaklarım yerde, çok hafif gaz vererek, ayaklarımı sürümeden adım atarak sahada dolaşacağım. Görüntüyü gözünüzde canlandırın rica ederim. Az sonra ağlamaya başlayacağım.
Söyleneni yaptım. Yeterince uzaklaşınca durdum. Tam olarak ne düşünüyordum, bilmiyorum. Bir şey yaptım mı, bilmiyorum. Kaskla insan sadece önünü görüyor, üstünde durduğu aracı görmüyor. Belki başımı eğip scooter’a, gazın üstündeki elime falan bakmış olabilirim.
Sadece durmuş da olabilirim.
Hepi topu 10-15 saniyelik bir şey.
Sonra zaten hoca koşarak ve gülerek yanıma geldi. “Bu, biraz fazla yavaş oldu” dedi. “Seni tutuyorum, merak etme. Tekrar dene.”
Hop scooty,
burada patron benim
“Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı”nın son cümleleri niyeyse aklımda yer etmiştir. “Artık daha iyi olacak. Böyle şeyleri anlayabiliyor insan.”
Arkama bile bakmadan gazı verdim. Düz gittim. Dönüşleri yaptım. Kukalar arasında slalom yaptım. İstenen her şeyi yaptım.
Nihayet bana öğretilenleri uygulamaya başladığım için.
Bence biraz da scooter’la baş başa kalabildiğim için.
Araç kullanmayı öğretirken bunu yapmalılar mutlaka. Diyelim arabada, kontak anahtarını bile vermeden sürücü koltuğuna oturtup biraz yalnız bırakmalılar insanı. Direksiyonu tutsun, vitese uzansın, aynalara baksın, radyoyu açsın...
Yalnız kaldığımız o 10 saniyede, her ne yaptıysam, bir şekilde scooter’a -tabii önce kendime- bu araçta patronun kim olduğunu göstermiş olmalıyım.
* * *
Scooter kullanabildiğime sevineceğimi söyleseler inanmazdım.
Sevindim.
Ve ertesi gün kursu ektim.
-BU MACERANIN SONU-

Sistem sensinÜniversitelerde türban yasağı hâlâ tartışılıyor. Türkiye sınır ötesi operasyon yapıyor. Bülent Ersoy’a “halkı askerlikten soğutma” suçundan dava açılacağı söyleniyor.
Bu esnada bazılarımız da motosiklet kullanmayı öğreniyor.
“Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı”ndaki John ve Sylvia gibiyiz çoğumuz. Teknolojiyi kullanmak istiyoruz. Ama teknolojiyi anlamayı reddediyoruz.
Sistemleri yıkmak, değiştirmek, onarmak ya da geliştirmek gibi bir niyetimiz yok. Tek istediğimiz sistemleri çıkarımız için kullanmak. Tüm sistemleri. Motosikletin sistemini de, bulaşık makinesinin sistemini de, içinde yaşadığımız sistemi de...
“Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı”nda şöyle yazar: “Motosiklet bir sistemdir. Gerçek bir sistem. Yönetsel ve kurumsal yapılara da ‘sistem’ demek doğrudur çünkü bu örgütlenmeler motosikletinkiyle aynı yapısal kavramsal ilişkiler temelinde oluşturulmuştur.
(...) Ama sistem olduğu için bir fabrikayı yıkmak ya da bir hükümete karşı ayaklanmak ya da motosikleti tamirden kaçınmak, nedenlere değil de sonuçlara saldırmaktır ve saldırı yalnızca sonuçlara yönelik olduğu sürece hiçbir değişim olanaklı değildir.
(...) bir fabrika yıkılır ama onu üreten akılcılık bırakılırsa, aynı akılcılık hemen bir başka fabrika üretecektir. Sistematik bir hükümet devrimle yıkılır ama o hükümeti üreten sistematik düşünce kalıpları sağlam kalırsa, o düşünce kalıpları daha sonra başka hükümetlerle kendini yineleyecektir.”
Belki bir gün yine motosiklet kullanırım. Ama neredeyse eminim, asla tamire kalkışmayacağım. Yine de soracağım: Türbanın bunca yıl üniversitede yasak olması neyi değiştirdi?
PKK’ya karşı yapılan operasyon uzun vadede bir şeyleri değiştirecek mi?
Düşünce kalıpları yasaklarla ya da topla, tüfekle değişir mi?

BMW Rider Academy’de sürüş programına katılanlar arasında Cem Yılmaz da var. Kendine motosiklet de aldı, kullanıyor da galiba. Burada kurs boyunca herkesi çok güldürmüş.

Motosiklet kullanmayı öğrenirken bile “komik” olmak, “cidden” şahane bir şey olsa gerek. Değil espri neyin yapmak, ben panikten ağzımı açamadım.
Deniz Akkaya da motosiklet kullanmayı burada öğrenmiş. Daha önce bisiklet bile kullanmamış galiba, bu yüzden normalden biraz daha uzun sürmüş öğrenmesi.
Fakat hocalar Deniz Akkaya’yla uzun vakit geçirmiş olmaktan hiç de şikayetçi değildi.

Tuba Akyol / Milliyet Cumartesi
İdrak yolları tubaakyol@milliyet.com.tr

[Alper_tim]

çok güzel bir anlatım
artık tubada aramıza hoşgeldi

[tugcetugce]

Hımmm bende keyifle okudum valla
Çok teşekkür ederiz..

[kıllıtarkan]

o ne ya nebiçim cümle bunlar önce afalladım sonradan anladım kadının cümle potansiyelini

[msoysarac]

evet bugün bende gazetede okudum... cok da hoşuma gitti.. cok başarılı bir yazı olmuşş.. tebrik ederim.. Teşekkürler...

[zafer80]

ewet geçde olsa gazeteci arkadaşların(basın) motosiklete sempati kazanmaları oldukça güzel belki hakkımızdaki haberleri bu vesileyle daha iyi şekilde yorumlarlar ayrıca Menderes ÖZAL'ada bu gibi konulara öncülük ettiği için tşk...

[tubis]

Valla bi an şaka yapıyor sandım.. Yau ben de mi bi gariplik var diğer kişilerde mi.. Ben cygnusumu aldım, adam anahtarı verdi kullanmayı biliyorsun değil mi dedi.. Bende aldım elinden şimdi öğreneceğim dedim .. Çalıştırdım, şehir içi trafiğinde iş yerime gittim.. Hayır bu yaşadıklarını vitesliyle bile yaşamadığım için bana biraz şaşırtıcı geldi açıkçası..

[eric_cartman]

Valla bi an şaka yapıyor sandım.. Yau ben de mi bi gariplik var diğer kişilerde mi.. Ben cygnusumu aldım, adam anahtarı verdi kullanmayı biliyorsun değil mi dedi.. Bende aldım elinden şimdi öğreneceğim dedim .. Çalıştırdım, şehir içi trafiğinde iş yerime gittim.. Hayır bu yaşadıklarını vitesliyle bile yaşamadığım için bana biraz şaşırtıcı geldi açıkçası..

motorculuk senin kanında var o yüzdendir

[Burhansefa]

o ne ya nebiçim cümle bunlar önce afalladım sonradan anladım kadının cümle potansiyelini

walla ben pek anlayamadım ama

olsun güzel yazıydı

[Jotif]

güzellll.................................