Bugün 17 Ağustos..

**~~aya~~** · 17 Ağustos 2010, 12:04

insanoğlu ne ederse kendine edermiş. Allah bile "ben size zulmetmem" diyor. deprem, Allah'ın nimetlerinden birisi aslında. dünyanın kendini yenilemesi, yeni kaynakların insanlara sunulmasının vesilesi. dünyanın hayatını devam ettirmesinin doğal yollarından biri. dolayısıyla Allah'ın yarattığı bir nimetin zararı olmaz. bundan korkmamak lazım.

ama tabii bunun böyle olduğunu bildiğimiz halde, gidip yerleşim yerlerimizi halen depremin merkezi üzerine kurunca, yerleşim için daha uygun olan ve tarım vs. gibi başka hiç bir amaçla kullanılamayacak, sadece yerleşim amaçlı kullanılabilecek kayalık ve yapısı sağlam yerler yerine, yine Allah'ın ekip-biçmek ve faydalanmak üzere nimet olarak sunduğu, yerleşim için yapısı uygun olmayan ovalara, sulak bölgelere yerleşince, deprem de herkes için korkutucu ürkütücü oluveriyor.

millet olarak hiç bir şeyi doğru ve amacına uygun kullanmadığımız gibi doğayı da aynı şekilde değerlendiriyoruz. deprem için güvenli kayalık bölgelerimiz bomboş dururken, deprem için güvensiz, ancak tarım için inanılmaz elverişli bölgeleri mesken tutuyoruz kendimize.

üstelik hata üstüne hata yapmayı da çok iyi becerdiğimiz için, altyapısı uygun olmayan yerlere bir de altyapısı uygun olmayan binalar da kondurunca, tabiri maruz görün ama resmen "üstüne tüyü de dikmiş oluyoruz". ondan sonra da deprem öcü oluveriyor.

elin japonu bizden kat kat tehlikeli bölgede depremden niye kormuyorsa artık?

amerika'da zamanında işin bilimsel kısmını henüz öğrenmediği için hata yapmış ve onlar da san francisco-san andreas gibi dünyanın en tehlikeli faylarından birisinin üstüne yerleşim kurmuş ama en azından bizim gibi "malzemeden çalmadığı" için yine de bize göre daha güvenli durumdalar.

biz de bu kafayla ancak korkmaya devam ederiz. başka da bir şey olmaz bizden...

**mezit** · 17 Ağustos 2010, 12:42

bir yalovalı olarak çok ii bilirimm..

ama o günlerdee yardım geldiği zaman nerdeyse depremle hiç alakası olmayıpta çok uzaklardan gelen insanlarda gördümm bi dünya..
yardım dağıtıldığı zaman nasıl saldırdıklarını hala dün gibi hatırlarım depremi unuttum ama bu yaşannalarıdaı hiç unutmadım...

**m.şanveren** · 17 Ağustos 2010, 12:52

16 yaşımdaydım ve ihlas marmara evlerindeydim,halamın oğlunun düğün hazırlıkları için.

''Ömrümde hiç bukadar korktuğumu hatırlamıyorum

''

İşte Mehmet,burayakadarmış aslanım dedim kendi kendime.Birazdan ölücem,birazdan ölücem,birazdan ölücem...Azdaha deliricektim...

Hani diyorlarya dizimin bağı çözüldü diye,ben hep lafolsun diye söylenen nebilim yada bir deyim vs. vs. gibi birşey zannediyordum,yemin ederim ogün dizimin bağı çözüldü...

Çok korkutucuydu Allah birdaha yaşatmasın,ölenlere rahmet diliyorum...

**anılyuksel** · 17 Ağustos 2010, 17:00

çalışma masamın üstündeki dolap masaya monte değildi ve yatağın başında duruyodu masa bilen bilir önceden doğalgaz filan yoktu evin bir odasında soba vardı ve yatağımın başında tüplü soba duruyordu kateletik diyede tabir ediliyo yaz olduğu için kullanılmıyodu deprem olduğunda çalışma masasının üst dolabı düştü ve o soba olmasaydı kafamı düm düz yapabilirdi çok kötü günlerdi Allah kimseye yaşatmasın . . .

**Levsy** · 17 Ağustos 2010, 17:11

Toplumsal travmaya neden olmuş, çok ama çok acı bir olaydı. Allah milletimize bir daha böyle bir keder göstermesin.

**askon** · 17 Ağustos 2010, 17:32

ALLAH ölenlere rahmet etsın acı dolu günlerdi .Sanki bır film di izledık bitti. ben ortadayapılan pek bır sey görmüyorum.

**Hay.alper.est** · 17 Ağustos 2010, 17:37

9 yaşındayıdım, İzmirdeki apartmanın çadırdadığını duydum zaten o korku bana yetmişti haberleri açınca ise benimkinin hiç birşey olduğunu gördüm, acı günlerdi.Dahada acısı ne biliyorsunuzdur devletimiz o deprem sonrası yardım amacıyla ÖTV vergisi koyması 11 yıl geçti hala devam.Şimdiki hükümetinde başa gelirken ötv kaldırıcaz diye gelmiş olması.

**Sadık1453** · 17 Ağustos 2010, 17:51

RABBİM aynı acıyı bir daha yaşatmasın, bizi deprem, sel, yangın, v.s. doğal afetlerle terbiye etmesin. Hala deprem haberleri seyredemiyorum. Ölenlere Rahmet kalanlarada sabırlar diliyorum.

"KAZASIZ SÜRÜŞLER"

**deli mavili** · 17 Ağustos 2010, 18:14

99 depreminin acısını unutmak mümkündeil çok insan acı çekti umarım bir daha olmaz .

**CERRAHI** · 17 Ağustos 2010, 18:43

Olenlere Allahtan rahmet yakınlarına yine hatırladıkca acılarını paylasamasakta bassaglıgı dilerim.

O gunlerin canlarının verildigi o binaları yapanlar, malzemeden calıpta yuzlerce insanın olumune sebep olanlara ne oldu ?

Hadi o gun denetleme yoktu, muteahhitler icin acık kapı sonuna kadardı !
Peki ya simdi ne kadar denetleniyor (!) ?

Hani soyle bir dusunuyorum da beklenenden cok daha gider gidenler yine yeniden hani bir felaket olsa.

Allah buyuk insallah dusundugum gibi olmaz.

**Erhan Erdil** · 17 Ağustos 2010, 19:59

Kaybettiklerimize allahtan rahmet yakınlarına sabır dilerim. Pek fazla yol alınamadı değişen birşey yok. Depremi malesef depremle hatırlıyoruz.

Bu sevileyiyle Hasan'ımızı da analım. Donniedarko mekanın cennet olsun.

17 Ağustos depremi sonrası Sefaköy'de bir enkazın kenarında boynu kırılmış gibi yatan bir kızı görüntülediği fotoğrafı geçen 8 senede hala depremin simge fotoğrafları olarak kullanılmaktadır.'

Hasan Türkan (Donniedarko)
Seni Unutmayacağız...

**korkut 250** · 17 Ağustos 2010, 20:37

Depremde vefat edenlere ALLAH cc rahmet diler.Ve bir daha bu acıları hiç bir insanoğluna yaşatmamasını dilerim (Amin)

**The Dude** · 17 Ağustos 2010, 21:06

ne kadar dua etsek de aynı durumla tekrar karşılaşacağımızı söylemek için kahin olmaya gerek yok.

bir coğrafyanın kaderini değiştiren ve bir milleti derinden etkileyen doğal bir olay.
kayıplarımız için hepimiz üzgünüz.
gerek depremde gerek deprem sonrası otoritelerin basiretsizliği ise üzüntümüze üzüntü kattı.

belki de en acısı bu durumu bile maddi çıkar için kullanmaktan çekinmeyenler.

giden gitti yapacak birşey yok kalanlar için ne yapıldı ona bakalım.

**asm** · 17 Ağustos 2010, 22:10

Depremi Düzce'nin Melenağzı bir ilçesinde yaşadım. Orta okulda okuyordum galiba.

Bir yakınımıza hafta sonunda misafir olmuştuk. Hiç geceye kalma niyetimiz yoktu ve Ankara'ya dönecektik ama yıllardır görüşmüyoruz diye geceyi Melenağzı'nda geçirelim dedik.

Neye uğradığımızı şaşırdık ve deprem gibi birşeyle ciddi anlamda ilk defa karşılaşınca itikatımız sarsıldı. Uykulu olduğunuz ve ne olduğunu idrak edemediğiniz için bilinçli hareket edemiyorsunuz zaten.

Kaldığımız evde eşyalar sağa sola saçıldı, evin en üst katı inşaat halindeydi ve tuğlalarla örülü idi. Üstteki tuğlaların bir kısmı yıkıldı. Evin içi savaş alanı gibi olmuştu.

Gece vakti bölgede durum ne diye gezmeye çıktığımızda mahşer meydanını andıran manzara ile karşılaştık. Gün ışıdığında ise depremin yıkıcı etkisini daha net gördük.

Önceden tedbir aldıysanız,eviniz sağlam yapıldı ise(ve tedbire binaen kaderde depremde ölmek yoksa) kurtulma lütfuna erebiliyorsunuz.

Fakat binlerce insan beton yığınlarının altında kaldı.

12 Kasım Düzce depreminde de Kaynaşlı'ya yardım ulaştırmak için gitmiştik. Orada daha korkunç bir manzara ve hikayeler ile karşılaştık.

Depremde ölen binlerce insana Allah'tan rahmet ve bu acının bir daha yaşanmamasını diliyorum.

**hatis** · 17 Ağustos 2010, 22:32

müslümanlar için ALLAH rahmet eylesin,
diğer insanlar için ise toprağı bol olsun diyebilirim ancak:(
ecelin toprak altında betonların altında acizce yakalaması çok kötü...
ALLAH bütün insanlığı kötülüklerden korusun

o deprem senesinde ayağım yanmıştı deprem anında köyde olsamda, sonraki süre gelen depremlerde hiçbirinde dışarı çıkamadım ve o korku bile dehşet birşey. ayağım tamamen yanmıştı ve asla ne bir terlik ne bir ayakkabı nede yürüyebiliyordum. secdede çok yalvardığımı hatırlıyorum.::(

**emin_arikoglu** · 17 Ağustos 2010, 23:37

satoyama adlı üyeden alıntı

11 yıl sonra bugün ilk defa bazı videolar izledim, depremden sonraki hiç bir 17 ağustos da bukadar üzülmemiştim, bu videolar beni çok üzdü piskolojisi sağlam olmayanların izlememesi gerekli

depremi yaşamamış biri olarak bukadar üzüldüm ve korktum

ayrıca depremin simgelerinden olan "göçük altındaki kız "ın fotosunu çeken, rahmetli arkadaşımız hasan türkan ın (donniedarko) fotosunuda unutmamak lazım...

hasan kardeşimizden ve depremde hayatını kaybeden insanlarımızdan Rabbim rahmetini esirgemesin, depremin 2. günü İzmit/Değirmendere' deydim, ben sadece izlerini görerek hayatım boyunca unutamayacağım bir travma yaşadım, ki birebir yaşayanların Allah yardımcısı olsun, çok acı günlerdi..

tigermbz adlı üyeden alıntı

Sakaryada öğrenciydim, yaz okulundaydık
depremde evimiz yıkıldı, 7 arkadaştık evde.
Takdir- i İlahi
ufak tefek çizikler dışında hepimiz sağ salim çıktık.
hayatımda ilk defa o gece kanepeyi açmadan yatmışımdır belki, bir de depremi anladığımda hayat üçgeni pozisyonu aldım refleksle
üzerime gelen duvarın altında ezilmekten o şekil kurtulmuşumdur
oda arkadaşım deprem olmaya başlayınca kanepesinde oturur vaziyete geçmiş
başka türlü kurtulamazdı sanırım, benim yaptığımı yapsaydı ölüydü büyük ihtimal
diğer 5 arkadaş gece namazına kalkmıştı o anda, salondaydılar, öyle kurtuldular
onları ölü bilerek enkaz altında birkaç saat geçirdik
dışarı çıkarıldığımızda karşımda onları görünce "ulan ben sizi öldü biliyordum" be dedim
şu dünyada birşeyler sebepler dairesi çerçevesinde gerçekleşiyor olsa da
mucizelerin de yeri var; öldürmeyen Allah, öldürmez!

geçmiş olsun abi, demek sende depremzedeydin de haberimiz yokmuş, Allah tekrar yaşatmasın bu acıyı bizlere..

**celikay_41** · 17 Ağustos 2010, 23:58

Değirmendere de yaşayan biri olara 17 ağustos depreminde ölen insanları rahmetle anıyorum daha ilk okul 2 falan gidiyodum gündüzünde oynadıgım park içine topumu sakladığım agacı deniz yutmuştu heryerde yıkıklar vardı allah insanlıgı böle afetlerden korusun.

**TORAMAN** · 18 Ağustos 2010, 19:02

O geceyi unutmam mümkün değil.

İki sene önce emekli olduğum fabrikada ve gece vardiyasında çalışıyordum. Çalıştığım bölümde üç kişiydik. Saatler 03.00 e doğru gelirken diğer arkadaşlara ben yemeğe (üretimi engellememek için sırayla gidiliyordu) gidiyorum dedim ve yemekhaneye geldim.

Çorba ve diğer kahvaltı malzemelerini tabldot tabağına aldıktan sonra masaya oturdum yanıma da bir arkadaş geldi. Beraber sohbet edip çorbamızı içerken birdenbire korkunç bir şekilde sallanmaya başladık.

Can havliyle kendimizi dışarıya atarken arkadan yere düşen madeni tabldot tabaklarının sesi geliyordu. Canını kurtaran kendini dışarı attı gitgide kalabalıklaşmaya başladık.

Tabii elektrik kesildiği için hem üretim durmuş hemde ortalığı zifiri bir karanlık sarmıştı. Fabrikanın bazı duvarlarının çöktüğünü bazı yerlerinin çatladığını gördük. Neyseki fabrikada kimsenin burnu dahi kanamamış sadece maddi olarak hasarlar oluşmuştu.

Fabrikanın sahibi telefonla durumu sorarken daha sonra da müdür gelip bizi evlere göndermek istedi. Benim o zamanlar Peugeot Cobra 105 mopedim vardı ve onunla işe gelmiştim. Bende onu kullanarak eve dönerken içimden inşallah kimseye birşey olmamıştır diye düşünmekteydim.

Eve geldiğimde herkesin evlerini terkettiğini ve çayırda toplandığını gördüm. Çevremdekilere ve bizim evdekilere birşey olmamıştı sadece bazı kerpiç yapılı evler yıkılmıştı onlarda da çok şükür yaralanan dahi yoktu..

Gün ağardığında herşey net gözle belli oldu bu arada artçı sallantılar devam etmekteydi. Ağabeyimin bir arkadaşına bakmak için Gölcük taraflarına gittiğimizde oradaki hasarı ve bir çok kişinin vefat ettiğini gördük.. Bizim taraflara göre durum korkunçtu.. Arkadaşını sağ-salim bulduk ama oradaki görüntülere göre koca koca apartmanlar ya yıkılmış ya dibe gömülmüş ve kurtarma çalışmaları devam etmekteydi.

Aslında o günlerde sağ kalanlar olarak dayanışma vardı yeri geldi bir çadırda kaç aile kaldık.
Bize de bazı yardımlar geldi ama evimiz yıkılmadığı hasar olmadığı için geri çevirdik daha çok ihtiyacı olanlara verin dedik. Hakikaten durumumuz birçoğuna göre iyi sayılırdı niye o yardımı alalım ki?

Neyse o üzücü günler şimdilik geride kaldı Allah tekrarını yaşatmaz inşallah...

**adidas** · 18 Ağustos 2010, 19:38

[QUOTE= ayağım tamamen yanmıştı ve asla ne bir terlik ne bir ayakkabı nede yürüyebiliyordum. secdede çok yalvardığımı hatırlıyorum.::([/QUOTE]

geçmiş olsun ya inşallah yanık olan yer düzelmiştir

,yanık çok kötü bir şey birde vücudumuzun gözüken yerlerindeki izi gitmeyince insan ister istemez dünyadan uzaklaşıyor ,acısını bilirim, yanık yüzünden kaybettiğim yeğenimide...... allah herkese hayırlı ölüm nasip etsin....Amin.....