son olarak günlük katettiğim yolu kısaltıcam. çünkü işe başlayalı bir ay olduğunu söylemiştim bu yüzden benim de işyerindeki stresim her geçen gün artıyor. 19 yaşındayım. trafikte daha önce de motor...

artık korku morku da yok. kalmadı . ama insan ölüceni bilebile gidip de ölemiyomuş gibi bakıyo kendine. o da kafayı yediriyo bana. ben işe ilk girdiğim zamanlarda ne zaman dışarı çıkarım diye...

eğer canımı çok sıkan bişey olursa şarkı söylüyorum keyfimi yerine getiriyorum ondan sonra yola çıkıyorum. eğer yola çıkarken sinirim bozuk olursa gelince bi beş dk motorun üstünde bekliyorum "çok...

ya ben bu aralar ya ölürüm ya da deliririm. bi haftada 3 kaza birden yaptım. nolduğunu anlamıyorum. artık motora binerken ölüme gidiyomuşum gibime geliyo. birinde araba birinde kamyon en sonunda...