"El yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır" da diyebiliriz "El şeyi görmeyen kendininkini balta sanır" da diyebiliriz.
Kolaydı öyle gariban hayvanı asmak, kesmek, ona füze atmak. Yüreği yeten yapsın. Kimse de kimseyi pembe dötü korkuyor diye öldüremez arkadaş, sen haşa Allah mısın? Sen mi verdin ona o canı?
Medeni bir ülkenin sokaklarında 10-12 milyon köpek dolaşmaz. Kimse kusura bakmasın bu konu duygularla hislerle çözülebilecek bir sorun olmaktan çıkmış durumda. 20-30 sene önce soruna el atılmış olsa idi belki kısırlaştırma sahiplendirme vs ile çözülürdü ama bugün 10-12 milyon beş sene sonra 20 milyon on sene sonra 30 milyon olacaklar sayı bu şekilde arttığında da aynı duygusallık olacak mı? kimse çocuğunu okula bakkala gönderirken sokak köpeği saldırır mı diye düşünmek zorun da değil. Otobanda, yolda motosiklet kullanırken önününe atlayan bir köpek yüzünden ölmemeli insanlar. Bu canlıların doğal ortamı yok onları biz ürettik hiçbirisi doğada kendi başına yaşayamaz hepsi insana muhtaç biz onların yaşam alanlarını filan işgal etmiş değiliz. Bu sorunu medeni ülkeler nasıl çözmüşse bizde o şekilde çözmek zorundayız ve eninde sonunda bu sorun çözülmek zorunda kalınacak ama o zamana kadar kaç insanımız bu başıboş hayvanlar nedeni ile ölecek bilmiyorum....
Motor kullanırken bana da köpek havlardı, çok da peşimden koşmuştur ama köpek öldürmek hele hele tümden yok etmek hiç aklıma gelmedi, çocukluğumuzda çok kavga ettik ama kavga ettiğimiz kişileri öldürmeyi hiç ama hiç düşünmedik. Elime diken battı diye hiçbir ormanı ateşe vermedim. Birine sinirlenince onun arabasını çizmek hiç aklıma gelmedi mesela. Bunun ne tür bir sosyopaylık ve manyaklık olduğunu izah edemezsiniz.
Bir kedi apartman içine tuvaletini yapmışsa gider temizlerim, hastalığı varsa veterineri ararım, agresif ve saldırgansa belediyeyi arar ve sonrasında da akıbetini takip ederim.
Burada ısrarla çocuk demogojisi yapanların Gümüşhane'de, Malatya'da, Kars'da köpek ısırdığı için ölen çocuğu zerre umursamadığını biliyorum. Kendi apartmanında çocuk bir şey istese tokat atacak tipler başkalarının çocukları üzerinden toplum hamisi, sevgi pıtırcığı rollerine bürünüyorlar. Tam tersine bu türden acı yaşayan kimselerin çocuklarının acısını ve anısını kullanarak kendi hastalıklı psikopatik fikirlerini meşrulaştırma gayretindeler bana göre.Yani bu türden münferit olaylar olmasa bu kimseler hayvanları yok etmek istemeyecekler öyle mi ? Komik olmayalım.
Ortada bir sokak hayvanı popülasyonu sorunu var, doğru. ortada bir sorun varsa bunun akılcı, insani ve medeni çözümleri de vardır ama bu kimselerin amaçlarının sorun çözmek olduğuna inanmıyorum. Hayatında hiçbir hayvanı kucağına almamış, başını okşamamış, gözlerinin içine bakmamış, aç mı açıktammı umursamamış, derdiyle dertlenmemiş, onlara sahip çıkanları mahalleden apartmandan çıkanları attırmak için imza toplayan tipler bunlar.
Kusura bakmayın kardeş, ben mahallede usul usul oturan yaşlı köpeği, üç gram mama yiyen kediyi sen varoş kafanda korkuyorsun, paranoid sanrılar yaşıyorsun diye öldürmem, öldürülmesine de müsaade etmem, gereken neyse de elimizi taşın altına koyarız evelallah.
Kanun var, nizam var, yönetmelik var, insanlık var, ahlak var usul var erkan var. Medeni olduğunu iddia ediyorsan bunlara uymalısın.
Sanıyorum sokakta başıboş köpek olmaması gerektiği konusunda her kez hemfikir, çokta tartışmaya gerek yok.
Bulgaristan'a taşındığımdan beri ister köy yolları olsun ister dağ bayır olsun köpek korkusu olmadan rahatça dolaşıyorum. Burda da var ama çok nadir. Eskiden çok varmış sonra baş edemeyince avcılara vur emri vermişler ve hepsini maalesef öldürmüşler.
İnşallah Türkiye'de de olur bir yolu bulunup çözülür bu problem. Benim tavsiyem biber gazı edinmeniz, Bursadaki mahallemizde de başıboş köpek dolu ben eve anahtarlığın yanına 3,4 tane biber gazı koydum dışarı çıkan yanına alsın diye, birçok kezde işe yaradı ve kovalayan havlayan köpekler bir süre sonra kovalamaz oldular.
Motorsiklet'le çıkıncada yanıma alıyorum, ama zaten motorsikletle çıkınca genelde uzayıp gidebiliyorsunuz. Yoldayken en büyük sıkıntı tabiki önümüze atlayıp kazaya sebebiyet vermesi.
hocam bazı şeyler için artık çok geç. biz insanlar artık devasa şehirlerde yaşıyoruz ve malesef bu şehirlerde bu kadar sayıda hayvana yer yok. öldürmek tabiki de vahşice ve çözüm değil ama bir şekilde ortalıktan kaldırılmalılar. kısırlaştırmak daha insancıl bir çözüm gibi duruyor. sokaktaki kedinin mama yemesi de doğru bir şey değil zaten. bir sürü biyoloğu takip ediyorum ben hiç biri savunmuyor bu durumu. bu büyük kedi ve köpek grupları doğal hayata da zarar vermeye başladılar. ormanda kurdun, çakalın hatta ayının yemeğine ortak oluyorlar. yaban kedisine zarar veriyorlar.
ayrıca insanlar hayvanlardan korkabilir, tiksinebilir. 2020lerin dünyasında sokaktaö apartmanda kedi kakası, köpek kakası görmemiz normal değil. siz temizleyebilirsiniz ama ben tiksinirim iğrenirim. benim kız kardeşimin o yaşlı mazlum kopeği görünce aklı çıkıyor. paranoid sanrı mı bu şimdi ? siz çok seviyorsanız o yaşlı masum köpeği evinize alacaksınız, dışarı çıktığında da taşmayla ağızlıkla gezdireceksiniz. sokakta başı boş olmayacak ama o köpek. saldırgan olmasa da olmayacak, çok tatlıysa da olmayacak. çok tartışılacak bir durumu yok bu konunun.
8 sayfadır konuşuyoruz bir tane bile kafayı yemiş hayvansever ortaya cıkıp saldırıları haklı bulmadı. cogu yerde görüyorsunuzdur "yok köpek saldırmaz yok birisi bişi yapmıştır" falan diye geziyorlar. kücük bir cocuk ya da yetişkin fark etmez saldırır mı saldırır birisinin birşey yapmasına gerek yok. annemin evine her gittiğimde mahallenin siyah köpeği motoruma saldırıyor; kaç kere dişledi pantolonu.
kafayı yemiş hayvansever olmasa bile hayvan düşmanları ölenler üzerinden demagoji yaparak iğrenc bir üslup ile katliam yapmaya bunu desteklemeye çalışıyor. net söylüyorum bu hayvanları gördüğünde tekmeleyen de, sokağa atan da, işkence yapan da bu üslubu kullanabilen canavarlardır.
"uyutulmasını istiyorum" demek ile "hepsini katledeceksin, tüfekle vuracaksın" demek arasındaki çizgi tam olarak tarrak kafalılık ile insanlık arasındaki çizgiye eşittir.
Çözümler basit;
-Belli bir noktayı geçmiş rehabilite olamayan hayvanları uyutmak
-Kısırlaştırmaları yapmak
-Besleme noktaları oluşturmak
-Çarpık kentleşmeyi önlemek
yukardakiler yönetim mekanizmasının yapması gerekenler. Sen ise;
Sokaktaki hayvana siddet uygulama
Sahiplenip sokağa atma
para ugruna üretim yapma
bu kadar basit.
"Hepsini katledeceksin, tüfekle vuracaksın. Benim elime ver tüfeği bak neler yapıyorum."
bu itler oranızı buranızı sebepsiz yere kapınca, kendi canınız yanınca görürüz nazik taraflarınızı.
ben derdimi, gerekçemi anlatıyorum; herif kalkmış şiddet eğilimli diyor. la bi insan önce okuduğunu anlar ondan sonra yazar. ama şaşırmadım; köpek üzerine koşunca "oynamak istiyor o" diyen dünyadan bihaber saf kişi stereotipi.
kendi halinde gezen kediden-köpekten bana ne? bana ilişmeyen köpekten bana ne? benim derdim benim alanıma benim müsaadem olmadan girenle. hayvana yasak ceza ile öğretilir, ödülle sınır çizemezsiniz. Madem o kadar biliyorsunuz, ee hadi, kendi evinizin sokağında bile birkaç köpek vardır. hadi gidin köpeğe sınırlarını öğretin, biz de rahata erelim.
öyle hariçten gazel okumasın kimse. bugün yarın sizin de çoluğunuzu çocuğunuzu yaralarlar, o zaman bakalım sineye çekebiliyor musunuz?
ağzınızdan laf sıçmayın.
köpek duyarı kasılacak yer değil burası. bi köpeği kendi insanlığınızdan daha üstün tutmayın.
Canım kardeşim, müsaade buyrulan kasmaların neler olabileceğini, konu hakkındaki kişisel fikirlerimizi hangi kural ve yönetmeliklere bağlı kalarak yazacağımızı belirten listeyi sana zahmet PDF formatında paylaşıver. Eğer bu minik fantastik dünyandaki mağara kanunları filan değilse bizimle de paylaş da "senin söyleminle" ağzımızdan yanlışlıkla senin ağzına filan da sı.mayalım durduk yere. Sana zahmet, sevgili kardeşim.shruikan adlı üyeden alıntı
Hocam bi fren pedalına bas bu kadar havlarsan seni de vururlar :D "Köpekleri öldürmeyelim hepsi gelsin çoluk çocuğu kıtlasın" diyen yok ama "Hepşini vuyujam. Hepşini!" diye boş yapılırsa dalgası da geçilir. Yazın belediyelere, fotoğraflarını da çekerek gönderin. Mail atın.
Buradan okuyup birisi gaza gelip köpekleri zehirlemeye çalışırsa diye yazıyorum. Arkadaşlar bir kişi videonuzu çeker koyar internete, hayatınız kayar. Linç yersiniz. Kariyer mariyer yapamazsınız. Topluca bilgilendirin, topluca mesaj atın. Sizi linçlemek kolay, belediyelere kimse bir şey yapmaz. Yapamaz demiyorum, yapmaz diyorum.
köpekler bu kadar havlamadı birader.
Bütün çocukluğum süresince köpeklerim oldu. Kediler zaten evin doğal bireyleriydi...(Ege'nin kedisi ve delisi meşhurdur. Bizde ikisi de vardı).
Çocukluğumda kediler ve yavru köpekler için taştan, tahtadan da olsa derme çatma kulübeler yapardık. Evden oraya yiyecek su taşırdık. Tabii ne kulübelerin, ne de hayvanların ömrü çok uzun olmazdı. O dönemlerde (70-80'li yıllar), belediyeler alenen zehirlerdi hayvanları. Çok sevdiğim bir köpeğim de bundan nasibini almıştı. Sokaklarda dolaşırken, zehirli et yemiş, kucağımda ölmüştü. Günlerce ağladım...Keçilerimiz vardı. Özellikle doğum sonrası oğlaklarıyla oynamaya bayılırdım. Birebir aynı sesleri çıkarmayı beceriyordum. Dedem sütünü sağmasını öğretmişti. Katırlarımız vardı. Binmeye ve başını okşamaya doyamazdım. O dönem güvercin beslemek modaydı. Benim yoktu ama arkadaşlarımın güvercinlerini izlerdim. Çatılara çıkardık. Habire azar işitirdik. Yollarda kirpiler olurdu. Yaklaşınca dönüştüğü şekli izlemek için rahatsız ederdik onları. Ters dönen kaplumbağa görünce hemen düzeltir, güvenli bir yere bırakırdık.
Büyüdük, üniversiteye geldik Ankara'ya. Yurt vs. derken, ilk çıktığım evime kedi sahiplendim. 1990'ların başı. Hala belediyeler hayvan zehirliyor. Daha sonra kuş, balık, hatta bir ara yakın dostumum tarantulasına kadar (kısa süreliğine) vardı iş. Köpeğe hiç cesaret edemedim. Apartman dairesinde bana çok anlamlı gelmiyor. Ama yakında memlekete dönüş hazırlıkları yapıyorum. Şimdiden Aksaray Malaklısı araştırıyorum. Aksaray'a gittim baktım. En iyi yetiştiricilerden birisiyle iletişim halindeyim. Bakması zor ama 2 tane alacağım.
Kısaca bu işin mutfağında piştim. Acısı, tatlısıyla...bana hayvan düşmanı diyen adamın alnını karışlarım!
Geçelim...
Oğlumuzu hem insan, hem hayvan sevgisiyle büyüttük. Her gördüğü kedi köpeğe sarılır. Sokaklardakiler dahil. Defalarca eve köpek alalım diye yalvardı ama ben apartman dairesinin köpek için uygun olmadığı konusunda rijit bir tutum sergiledim. Kuzeninin kedisini seveceğim diye sürekli bahane üretip, oraya giderdi. Belki de hata yaptım bilemiyorum. Yuvadan ayrılıp, ilk yurtdışı deneyimi yaşadığı evde hemen köpek edinmiş tabiiAferin ona...
Afsad üyesiyim. Dezavantajlı gruplar için onlarca proje ürettik. En son, merkezi Ankara'da bulunan Zihinsel Yetersiz Çocukları Yetiştirme ve Koruma Vakfı ile fotoğraf eğitimi projesi yürüttük. Onlarca sergi, atölye çalışması yaptık. Festivallere katıldık. Ödüller aldık. O çocukların dünyaya farklı bir gözle bakmasını sağladık. https://www.zicev.org.tr/ Eşim, ekonomik durumu yetersiz bir çocuğun eğitim masraflarını üstlendi. Hala daha dezavantajlı gruplarla iletişim halindeyiz. Ara ara destek oluyoruz. Çocuklarla ilgili projelere hem maddi, hem emeğimizle katılmaya özen gösteriyoruz.
Kısaca bu işin mutfağında piştim. Acısı, tatlısıyla...bana çocuk demagogu diyen adama pabucu ters giydiririm!
Ama bu iş başka arkadaşlar...
Sokaklarda başıboş köpek varlığını, ucuz popülizme katık edecek kadar aklımızı yitirmedik. Buradaki devasa rantı görmemek için kör olmak gerek.
Ötelendikçe büyüyen ve herkesi derinden etkileyen bir problem bu. Buyurun son haberler...
https://www.sabah.com.tr/galeri/yasa...or-kurtardilar
https://www.ensonhaber.com/gundem/bi...din-kuduz-oldu
https://www.aa.com.tr/tr/gundem/anka...alandi/3082251
Neredeyse günlük rutin oldu...
Milyonlarca hayvandan bahsediyoruz. Milyonlarca! Bu sayısı kısırlaştırarak veya barındırarak nasıl eriteceksiniz? Hangi bütçeyle eriteceksiniz? Hangi personelle eriteceksiniz? Ne kadar sürede eriteceksiniz? Kimsenin cevap verdiği yok, varsa yoksa hamaset, varsa yoksa ajitasyon...
Efendim, evet, başıboş köpek sorunumuz var ama bunu akılcı, insani ve medeni yollarla çözelim...
Tamam çözelim...
Nasıl arkadaş, nasıl? Yuvarlak laflarla yazmak kolay da, bunu nasıl yapacaksınız, söyleyen yok. Denediğiniz yöntemler işe yaramadı/yaramayacak/yaraması mümkün değil...kısırlaştırma ve barındırma ancak ve ancak makul sayıda hayvan popülasyonu ve ciddi bir seferberlik ile mümkün (dü). Artık değil. Yahu anlamıyor musunuz, milyonlarca hayvanı barındırmak veya kısırlaştırmak, ne ekonomik ne de fiziksel olarak mümkün değil. Bunu başaran ülke yok. Aradan kaçırdığınız veya tam olarak kısırlaştırmayı beceremediğiniz bir köpek, seneye 10 köpek, sonraki sene 1000 köpek...logaritmik olarak artar bu. Ülkede sosyal adalet yok, ama milyonlarca hayvanı yıllarca yaşatacak barınak yapmayı mı planlıyorsunuz? Buna kim inanır?
Bakın bu işi süründürdükçe hayvana daha çok zararınız oluyor, farkında değilsiniz. Buyurun Romanya örneği. Yıllarca kulak arkası ettikleri problem yüzünden sonunda milyonlarca hayvanı telef etmek zorunda kaldılar. 4 yaşındaki bir çocuğun ölümü üzerine akılları başına gelmiş. Bizde son iki yılda onlarca çocuk öldü/yaralandı, hala aynı hamaset, hala aynı ajitasyon...
https://epthinktank.eu/2014/01/13/stray-dogs-2/
Demem o ki, bu mesele ucuz kahramanlık veya hay huy derneklerin rant uğruna çözümsüzlüğü dayatması ile uzadıkça, ne insana ne hayvana hayrı olmayan deli saçması bir ezbere evriliyor. Ne kadar çabuk uyanırsak, o kadar iyi...
Gerizekalıların bildiği tek şey yaftalamak ve kıt akıllarıyla kişilik analizi yapmak.( Yaptığını sanmak ) Uzun uzun yazma karşında okuduğunu anlayacak birileri yok. Sokak köpekleri tarafından parçalanmış çocuğa münferit olay diyebilecek kadar sığlaşmış bir zihniyet var. Bende bugüne kadar kaç hayvana baktım sayısını hatırlamıyorum yani beni yakinen tanıyan herkes hayvansever olduğumu bilir ama durum sevgiyle duyguyla çözülebilir olmaktan çıkmış. Birde sanki biz insanlar sokaklara dökülsün taşla sopayla silahla köpekleri öldürsün demişiz gibi cevaplar yazıyorlar. Bu işi çözmesi gereken kanun koyucu ve uygulaması gereken de devlet görevlileridir. Kimse kusura bakmasın benim ve çevremin sokaktaki güvenliğini sağlamak devletin görevidir.Bütün çocukluğum süresince köpeklerim oldu. Kediler zaten evin doğal bireyleriydi...(Ege'nin kedisi ve delisi meşhurdur. Bizde ikisi de vardı).
Çocukluğumda kediler ve yavru köpekler için taştan, tahtadan da olsa derme çatma kulübeler yapardık. Evden oraya yiyecek su taşırdık. Tabii ne kulübelerin, ne de hayvanların ömrü çok uzun olmazdı. O dönemlerde (70-80'li yıllar), belediyeler alenen zehirlerdi hayvanları. Çok sevdiğim bir köpeğim de bundan nasibini almıştı. Sokaklarda dolaşırken, zehirli et yemiş, kucağımda ölmüştü. Günlerce ağladım...Keçilerimiz vardı. Özellikle doğum sonrası oğlaklarıyla oynamaya bayılırdım. Birebir aynı sesleri çıkarmayı beceriyordum. Dedem sütünü sağmasını öğretmişti. Katırlarımız vardı. Binmeye ve başını okşamaya doyamazdım. O dönem güvercin beslemek modaydı. Benim yoktu ama arkadaşlarımın güvercinlerini izlerdim. Çatılara çıkardık. Habire azar işitirdik. Yollarda kirpiler olurdu. Yaklaşınca dönüştüğü şekli izlemek için rahatsız ederdik onları. Ters dönen kaplumbağa görünce hemen düzeltir, güvenli bir yere bırakırdık.
Büyüdük, üniversiteye geldik Ankara'ya. Yurt vs. derken, ilk çıktığım evime kedi sahiplendim. 1990'ların başı. Hala belediyeler hayvan zehirliyor. Daha sonra kuş, balık, hatta bir ara yakın dostumum tarantulasına kadar (kısa süreliğine) vardı iş. Köpeğe hiç cesaret edemedim. Apartman dairesinde bana çok anlamlı gelmiyor. Ama yakında memlekete dönüş hazırlıkları yapıyorum. Şimdiden Aksaray Malaklısı araştırıyorum. Aksaray'a gittim baktım. En iyi yetiştiricilerden birisiyle iletişim halindeyim. Bakması zor ama 2 tane alacağım.
Kısaca bu işin mutfağında piştim. Acısı, tatlısıyla...bana hayvan düşmanı diyen adamın alnını karışlarım!
Geçelim...
Oğlumuzu hem insan, hem hayvan sevgisiyle büyüttük. Her gördüğü kedi köpeğe sarılır. Sokaklardakiler dahil. Defalarca eve köpek alalım diye yalvardı ama ben apartman dairesinin köpek için uygun olmadığı konusunda rijit bir tutum sergiledim. Kuzeninin kedisini seveceğim diye sürekli bahane üretip, oraya giderdi. Belki de hata yaptım bilemiyorum. Yuvadan ayrılıp, ilk yurtdışı deneyimi yaşadığı evde hemen köpek edinmiş tabii
Afsad üyesiyim. Dezavantajlı gruplar için onlarca proje ürettik. En son, merkezi Ankara'da bulunan Zihinsel Yetersiz Çocukları Yetiştirme ve Koruma Vakfı ile fotoğraf eğitimi projesi yürüttük. Onlarca sergi, atölye çalışması yaptık. Festivallere katıldık. Ödüller aldık. O çocukların dünyaya farklı bir gözle bakmasını sağladık. https://www.zicev.org.tr/ Eşim, ekonomik durumu yetersiz bir çocuğun eğitim masraflarını üstlendi. Hala daha dezavantajlı gruplarla iletişim halindeyiz. Ara ara destek oluyoruz. Çocuklarla ilgili projelere hem maddi, hem emeğimizle katılmaya özen gösteriyoruz.
Kısaca bu işin mutfağında piştim. Acısı, tatlısıyla...bana çocuk demagogu diyen adama pabucu ters giydiririm!
Ama bu iş başka arkadaşlar...
Sokaklarda başıboş köpek varlığını, ucuz popülizme katık edecek kadar aklımızı yitirmedik. Buradaki devasa rantı görmemek için kör olmak gerek.
Ötelendikçe büyüyen ve herkesi derinden etkileyen bir problem bu. Buyurun son haberler...
https://www.sabah.com.tr/galeri/yasa...or-kurtardilar
https://www.ensonhaber.com/gundem/bi...din-kuduz-oldu
https://www.aa.com.tr/tr/gundem/anka...alandi/3082251
Neredeyse günlük rutin oldu...
Milyonlarca hayvandan bahsediyoruz. Milyonlarca! Bu sayısı kısırlaştırarak veya barındırarak nasıl eriteceksiniz? Hangi bütçeyle eriteceksiniz? Hangi personelle eriteceksiniz? Ne kadar sürede eriteceksiniz? Kimsenin cevap verdiği yok, varsa yoksa hamaset, varsa yoksa ajitasyon...
Efendim, evet, başıboş köpek sorunumuz var ama bunu akılcı, insani ve medeni yollarla çözelim...
Tamam çözelim...
Nasıl arkadaş, nasıl? Yuvarlak laflarla yazmak kolay da, bunu nasıl yapacaksınız, söyleyen yok. Denediğiniz yöntemler işe yaramadı/yaramayacak/yaraması mümkün değil...kısırlaştırma ve barındırma ancak ve ancak makul sayıda hayvan popülasyonu ve ciddi bir seferberlik ile mümkün (dü). Artık değil. Yahu anlamıyor musunuz, milyonlarca hayvanı barındırmak veya kısırlaştırmak, ne ekonomik ne de fiziksel olarak mümkün değil. Bunu başaran ülke yok. Aradan kaçırdığınız veya tam olarak kısırlaştırmayı beceremediğiniz bir köpek, seneye 10 köpek, sonraki sene 1000 köpek...logaritmik olarak artar bu. Ülkede sosyal adalet yok, ama milyonlarca hayvanı yıllarca yaşatacak barınak yapmayı mı planlıyorsunuz? Buna kim inanır?
Bakın bu işi süründürdükçe hayvana daha çok zararınız oluyor, farkında değilsiniz. Buyurun Romanya örneği. Yıllarca kulak arkası ettikleri problem yüzünden sonunda milyonlarca hayvanı telef etmek zorunda kaldılar. 4 yaşındaki bir çocuğun ölümü üzerine akılları başına gelmiş. Bizde son iki yılda onlarca çocuk öldü/yaralandı, hala aynı hamaset, hala aynı ajitasyon...
https://epthinktank.eu/2014/01/13/stray-dogs-2/
Demem o ki, bu mesele ucuz kahramanlık veya hay huy derneklerin rant uğruna çözümsüzlüğü dayatması ile uzadıkça, ne insana ne hayvana hayrı olmayan deli saçması bir ezbere evriliyor. Ne kadar çabuk uyanırsak, o kadar iyi...
Ekonomik ve psikolojik sorunlar sanırım boş muhabbetinizi tetikliyor, kafanızın tası atıp gelip burada atıp tutuyorsunuz boş boş.
Dün en yetkili ağızdan bu konunun şefkat ve merhamet perspektifiyle çözüleceği açıklandı. Nokta. Bir de hastalıklı düşüncelerinizi meşrulaştırmak için milletin çoluk çocuğunu çok önemsiyormuş, ülke için yanıp tutuşuyormuş pozlarına girmeyin. Komik olmayın.
X'de kan gövdeyi götürüyor, burası panayır...yazdıklarımız da temel Türkçe bilgisine sahip, en azından ortaokul zeka düzeyine sahip bireyler için. Gerisi için zaten bilinen evren sınırlarında çözüm üretemiyoruz...
Şefkat ve merhamet perspektifi pek güzel hamaset de, siz bunu bir de ölen çocukların ailelerine anlatın. Şefkat ve merhametle bu işi çözen ülke yok. Ha, günü kurtarırsınız, insanların biraz öfkesini alırsınız ama günün sonunda, yeniden parçalanan bir insanın haberine uyanırsınız. Bu değişmez. Keşke şu şefkatli ve merhametli yöntemler neymiş onu da duysak. Net çözümler, net ifadeler bekliyoruz.
Demek bir de kendi hastalıklı zihinlerini, başkalarının ifadeleri üzerinden meşrulaştırmaya çalışan uyanık tiplerimiz varmış. Meseleyi çocuk demagojisine indirgeyen, psikolog edalarıyla çevresine ayar verenler...
Sanki başıboş köpek sorunundan sadece ihmal edilebilir birkaç çocuk etkilenmiş de, memleketin geri kalanı huzur içinde yaşıyormuş gibi. İnsanlar yola çıkan köpek yüzünden kaza yapıyor, insanlar köpekten kaçarken araç altında kalıp ölüyor, insanlar köpek havlamasından gece uyuyamıyor, hastalar yaşlılar rahatsız oluyor, bebekler köpek gürültüsünden ağlıyor, sokaklar köpek boku içinde, sözde hayvan severlerin etrafa saçtığı yemek artıkları haşeratları artırıyor, her yerde pis pis kaplar, çöplük içinde sokaklar, sabah erken çıkmak veya gece geç eve gelmek zorunda olan çalışanlar köpek korkusuyla yaşıyor, yaz saati uygulaması nedeniyle zifiri karanlıkta okula giden çocuklar endişe içinde, her bölgede köpek çeteleri diğerleri ile sürekli dalaşıyor, köpekler yüzünden etrafta yaşayan başka canlı kalmadı, tüm ortamı onlar domine ediyor, kırsalda ahırlara girip koyun keçi parçalıyorlar, ormanlık alanlarda köpek dışında hayvan kalmadı, her türlü canlı için zararlılar, parazit dolular, her yere hastalık saçıyorlar, parklar bahçeler, sosyal alanlar köpek çeteleri tarafından işgal edilmiş, hatta hastaneler, trenler, vapurlar, otobüslerde bile köpekler dolaşıyor, toplumun huzuru kalmamış, vs, vs...
Daha ne yazacağız...
Sizin gibi problemli tipler yüzünden gecikecek ama sonunda bu iş çözülecek...o zaman da gelip burada ağlarsınız...
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
