Sesimi Duyan Var Mı ?

[Uğur]

Kör bir karanlığın kucağında inleyen son bir umut çağrılarıydı.
Hem şiddetle unutmak, hem de ne olursa olsun unutmamak istiyor insan bu sesleri...
Şimdilik bazı yüreklerde hala çınlıyor, bazı kabusların bir parçası oluyor.
Ancak git gide ölüyor, büyük çoğunluk tarafından çoktan unutulmuş görünüyor.
Yeniden duymak istemediğimiz bu nakarat yeniden söylenmesin.
Boğazlara düğümlenmesin.
Seslerini duyuramayanlar, ah kimbilir kimlerdi onlar.
Adları bilinmeyen taş gibi cesetler oldular!
Sesimi duyan var mı?





Bundan 13 yıl önce yaşadığımız,17 Ağustos Gölcük depreminde hayatlarını kaybedenlere Allah'tan rahmet diliyorum.

Depremin izlerini çok net bir şekilde yaşayan biri olarak temennim odur ki,Allah aynı acıları bir daha yaşatmasın..

[RunemagicK]

depremden aylar sonra körfezi turlamıştık arabayla. öyle bir görüntü olamaz, heryer yıkılmış evlerle doluylu. Allah yaşatmasın diyicem ama kendi ellerimizde ölümümüzü hazırlıyoruz, yaşayacaz malesef tekrar.

[K o r @ y]

Evet Uğurcum çok duygulu bi o kadar da acı bir konuya değinmişsin...
İzmitli olarak malesef kimsenin tahmin bile edemeyeceği , kabusu bende yaşadım... Arkadaşlarım vefat etti, cansız bedenlerini ellerimle çıkardım..
Ailemden fiziksel olarak yaralanan veya ölen olmadı ama annem 12 yıldır psikolojik tedavi ediliyor...
Evimiz ayakta kaldı, eşyaları komple kaybettik... 1ay boyunca çadırda yaşadık.. Tuvalet banyo ihtiyacı bizi müthiş zorladı... İzmiti; ölen insanların kokusu sardı.. Ambulansalar ,itfaiyeler
her yer felaketti... Aslında şimdi bi konuşmaya başlasam ağlamaklı olurum.. Bu kadar yeter.. Yüce rabbimden bir daha böyle bi felaket göstermemesini dilemekten başka yapacağımız bişey yok..

[Lucas]

Allah ayni acilari tekrar yasatmasin kimseye. Ders cikaramadik, unuttuk, Allah tekrar hatirlatmasin, tekrar boyle bir afetle sinamasin bizleri.

[erro]

insanın doğaya hakim olmasının imkanı yok ama günümüzde doğayla mücadele açısından güzel örnekler mevcut...bu görüntüler kader değil...zararı ve can kayıplarını minumuma indirmek insanoğlunun elinde...yolu da artık gizli değil, özellikle deprem konusunda...

Allah rahmet eylesin...

[Uğur]

Evet Uğurcum çok duygulu bi o kadar da acı bir konuya değinmişsin...
İzmitli olarak malesef kimsenin tahmin bile edemeyeceği , kabusu bende yaşadım... Arkadaşlarım vefat etti, cansız bedenlerini ellerimle çıkardım..
Ailemden fiziksel olarak yaralanan veya ölen olmadı ama annem 12 yıldır psikolojik tedavi ediliyor...
Evimiz ayakta kaldı, eşyaları komple kaybettik... 1ay boyunca çadırda yaşadık.. Tuvalet banyo ihtiyacı bizi müthiş zorladı... İzmiti; ölen insanların kokusu sardı.. Ambulansalar ,itfaiyeler
her yer felaketti... Aslında şimdi bi konuşmaya başlasam ağlamaklı olurum.. Bu kadar yeter.. Yüce rabbimden bir daha böyle bi felaket göstermemesini dilemekten başka yapacağımız bişey yok..

Çok zordu Koray abi gerçekten..
Allah tekrar yaşatmasın aynı acıları..

[c3nk]

ne yazık ki, yaşadıklarımızdan ders almadık ve 13 sene boyunca yine çarpık yapılaşma yine sağlam olmayan evler inşaa edildi, büyük marmara depremide yakındır, bu gerçeğe hazırlıklı olmalıyız.

[Uğur]

ne yazık ki, yaşadıklarımızdan ders almadık ve 13 sene boyunca yine çarpık yapılaşma yine sağlam olmayan evler inşaa edildi, büyük marmara depremide yakındır, bu gerçeğe hazırlıklı olmalıyız.

Kesinlikle öyle.
Olası bir İstanbul depreminin bilançosu bu ülkenin canını çok yakacaktır.
Geçen gün motosikletim ile Gölcük-D.Dere'nin tepelerinde gezerken,depremde çadır kurduğumuz,ardında daha büyük çadır kentlerin kurulduğu arsalara,fındıklıklara baktım.
Hepsi tarumar edilmiş,yerine beton yığınlar gelmiş..
Bu şehircilik ve yerel yönetim anlayışıyla bu ülke çok acı çekmeye gebe..