son derece samimi bi yazı teşekkürler...bir çoğumuzun düşüncelerini dile getirmişsin
bir insan seviyorsa onu anlatmayıda bilmeli güzel anlatmışsın vesselam...
Motosiklete alıştıktan sonra motorsuz kalmak,sudan çıkmış balığa dönmek gibi oluyor.Yaklaşık iki buçuk aydır motosikletimden ayrıydım taki 3 gün önce motorumu almak üzere denizli'ye gidene kadar.Artık tekrar motoruma kavuştum,onu öptüm kokladım,sıkı sıkı bağrıma bastımArkadaş motor tutkusunu çok güzel anlatmış.Eksiği var fazlası yok...
Ben de 19 nisandan beri binemiyorum ferrari kılıklıma.Bugün gittim görmeye, aküsü bilem bitmiş. Kös kös beni bekliyo.
Az kaldı kınalı kuzum ferrarim, kavuşucaz inşallah.
Bu arada çok güzel özetlemişsin arkadaşım, kimse anlamaz bizi. Motorcunun halini bir tek motorcu anlar. Ancak bir gerçek var ki, motorum hayatımın en büyük aşkı değil, en büyük ikinci aşkı.Ondan önce bir kişi var çok özel.
Motor illeti çok bulaşıcı birşey... Elime motor eli değmemiş gencecik körpe bir erkek çocuğuyken Miyo lakaplı Mihriban Özeker adlı taşıyıcıdan bulaşan motor virüsü ile gidip ehliyet aldım...
Miyo'ya ilk zamanlar karşı koyuyor ve ben motora binmem gibi yorumlar yaptıysam da sonraları olayın akışı bende bineceğim... ve en sonunda bende motor alacağıma döndü....
Ailem (tek kişilik milis gücü annem) bütün itirazlarına rağmen Miyoyu emsal olarak göstermemle birlikte ikna oldu...
Miyo nun dediği gibi motor özgürlük ve siz motor üstünde tek vücutsunuz... hayatınız herşeyiniz ona emanet.. İkiniz de parçalanmamak için birbirinize güvenmelisiniz.. Üstündeyken tek kadim dostunuz o...
Bu süreçte boynuz kulağı resmiyette geçti... Şu anda motorsuz fakat a2 sahibi bir genç olarak Miyoya teşekkürlerimi sunuyorum....
Aşırı yalakalığımdan doalyı bende bir teşşekürü hakkettim...
Gerçekten motor tutkusu çok farklı... Miyo için paniklerken ben de bu illete bulaştım...
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
güzel yazın için teşekkürler 
