Herşeyden evvel ailem bana çok güvenir. Ve motor almadan önce buradaki bir çok bilgi sahibi tecrübeli abilerimden destek aldım ve resmen bu forumu hatim ettim. Sürüş tekniklerinden teknik servise kadar okudum. Resmen motor kullanmadan motora ait tamirine ait bilgiler elde ettim. Viraja nasıl girilir nasıl çıkılır a dan z ye bir çok konuya vakıf oldum. Bunda hepinizin payı var Allah razı olsun. İlk scooter ile başladım
kendimi vitesliye hazır hissedene kadar baya bir yol yaptım. Hiç düşmedim
gerçi buralarda bir söz vardır "Düşmeyen motorcu yoktur , henüz düşmemiş motorcu vardır"
çoğu kez motorla gezerken bu söz aklıma gelirdi
. Bu süreçte babamla da turluyorduk şehirde. Kardeşimlede geziyorduk. Böyle böyle motosiklet konusunda güvenleri bir hayli arttı. Çünkü burada gerçekten teorik bilgiyi aldım. Apaçilik yapmanın kaçınılmaz sona varacağını burada öğrendim. Hiç akrobat yapmadım. Amacım gideceğim yere varmak ve iki tekerden keyif almaktı. Vitesliye geçtikten sonra da hiç problem yaşamadım hatta daha bir güvenli olduğunu hissettim. Burada hep okurdum "motosikleti bacaklarınızın arasında tuttuğunuzda kendinizi güvende hissedersiniz" diye.
Burada okuduklarım , o anları yaşadıkça dejavu oldu ..
Şuan 250 cc de bile hazır hissetmiyorum kendimi. Belki çok yol yapmadığım için belki 40.000 50.000 kmleri devirmediğim için. En fazla 150 cc ideal diyorum benim için uçmaya gerek yok. Buradaki abilerimden bunu öğrendim. He bütçem ona elveriyor orası ayrı ama param çok olsaydı yine cc büyütmezdim
. Çünkü daha tam piştiğimi zannetmiyorum
aniden rüzgara girdiğimde yine bocalıyorum refleks olarak frenliyorum ya da gazı kapatıyorum. Bu yanlış
burada öğrendiğim bilgi ; rüzgarlı yolda yüksek devirli gidin ve rüzgara karşı gaz kapatmayın fren yapmayın... Bunları hep ailemle de paylaşıyorum. Bilinçli bir şekilde ilerlediğimi gördükleri için güvenirler. Yanlış yapmayacağımı bilirler. Hata hepimiz için var hatasız kul olmaz demiş orhan baba
ama bile bile lades etmek çok ayrı... Hepinizin tekeri düz bassın değerli dostlarım