Yunus polislik mantıklı mı?

[bishbashbosh]

Öncelikle şunu söylemeliyim mezuna kaldım ve içimde artık ders çalışma isteğim kalmadı. Lisede 9 10 ve 11. Sınıfta full yattım 12'de biraz ders çalıştım ve sayısal 320k yaptım. Hedefim bu sene 50k yapmak ve elektrik-elektronik mühendisliği okumaktı. Alt komşumuzun oğlu üniversite sınavında oldukça iyi bir sonuç yapıp yıldız tekniğe gitmiş ve orada mühendislik okumuş(hangi bölüm bilmiyorum) İstanbul'da iş bulamadığından aile evine geri döndü ve şuan bir tekstil atölyesinde çalışıyor ve 28 yaşında. Onun bu halde olması beni çok strese soktu acaba ben de aynı duruma düşer miyim diye. Öte yandan yunus polislik istemediğim bir meslek te değil açıkçası çocukluğumdan beri hayranlık duymuşumdur Ayrıca sırtını devlete yaslamak, yeşil pasaport gibi ekstraları da var. Bunu aileme söylediğimde onlar da yunus polis olmamı istediklerini bu devirde okuyanın daha kötü olduğunu söylediler ve alt komşunun oğlunu örnek olarak gösterdiler. Siz benim yerimde olsanız ne yapardınız?

 

[Psyduck]

orada mühendislik okumuş(hangi bölüm bilmiyorum)

Her mühendislik bir değil. Tekstil mühendisi de var, su ürünleri mühendisi de. Bir tarafta da makine mühendisi, elektrik elektronik mühendisi var. Sözde ikisi de mühendis ama yaptıkları ve yapacakları işler çok farklı.

 

[Motoseverrr]

Artık okulun bir manası yok, tek gerekli olan şey tecrübedir. Tecrübede okul okuyarak kazanılan bir şey değildir. Sırtını devlete yaslama fikri bana her zaman basit gelmiştir, şu kısa hayatı böyle bir şey ile vakit geçirerek emekliliği bekleyip açlık sınırında maaş almak tercihim olmazdı. Tabi bu benim görüşüm, ben 3d oyun içi tasarımından tutun motor toplamaya kadar giden garip ve karmaşık tecrübelerim var. Tabi bununda olmasının sebebi yaşıtlarım okulda ve kafede zaman geçirirken ben hep bu işlerle uğraştım ve öğrendim. Gençlik yıllarında kendinize ayıracağınız 2-3 sene ömrünüz geri kalanında sefa sürmenize sebep olur ama diğer türlü ise basit yoldan gitmeyi düşünüp hiçbir şey elde etmezseniz her zaman sabit kalırsınız. 2 Günüm aynı geçerse kendimi zararda görürüm.

 

[bishbashbosh]

Her mühendislik bir değil. Tekstil mühendisi de var, su ürünleri mühendisi de. Bir tarafta da makine mühendisi, elektrik elektronik mühendisi var. Sözde ikisi de mühendis ama yaptıkları ve yapacakları işler çok farklı.

Dediğim gibi yıldız teknik üniversitesinde okumuş bu okulun en düşük mühendislik bölümü bile yüksek. Demek istediğim bu okuldan mezun olmuş biri bile iş bulamıyorsa 50-60k sıralama ile gidebileceğim okulda da ben işsiz kalabilirim

 

[Osm@n]

Kaldırım mühendisliğinde iyi para var diyollaaa.

 

[bishbashbosh]

Artık okulun bir manası yok, tek gerekli olan şey tecrübedir. Tecrübede okul okuyarak kazanılan bir şey değildir. Sırtını devlete yaslama fikri bana her zaman basit gelmiştir, şu kısa hayatı böyle bir şey ile vakit geçirerek emekliliği bekleyip açlık sınırında maaş almak tercihim olmazdı. Tabi bu benim görüşüm, ben 3d oyun içi tasarımından tutun motor toplamaya kadar giden garip ve karmaşık tecrübelerim var. Tabi bununda olmasının sebebi yaşıtlarım okulda ve kafede zaman geçirirken ben hep bu işlerle uğraştım ve öğrendim. Gençlik yıllarında kendinize ayıracağınız 2-3 sene ömrünüz geri kalanında sefa sürmenize sebep olur ama diğer türlü ise basit yoldan gitmeyi düşünüp hiçbir şey elde etmezseniz her zaman sabit kalırsınız. 2 Günüm aynı geçerse kendimi zararda görürüm.

Abi ne açlık sınırı 45k maaş alıyorlar. Ben hali hazırda borsa ve kripto para ile uğraşıyorum. Bu ikisi bana harçlık çıkartmak için yetiyordu, bütün bir lise hayatımda babamdan hiç harçlık almadım. Benim düşüncem yunus polislikten kazandığım paranın bir kısmını düzenli olarak borsaya koymak. Belki ilerde e-ticaret denerim. Bu işlerden de başarılı olanlar var belki biz de oluruz.

 

[sampsonte]

ne seversin ne yapabilirsin ailenin durumu nasıl bilmediğimiz için seni tanımadığımız için pek bir şey söyleyemeyiz bunun kararını senden başkası veremez ama kendimden örnek vereyim 21 yaşındayım asıl branşım coğrafya ve eşit ağırlıkta istediğim üniversitenin coğrafya bölümüne gidebilmeme rağmen ailemin isteğiyle 2 senelik bi bilgisayar programcılığı okudum ve şuan 4. senem ve 4 yıldır derse girmedim keyfim istemeyince sınavlara da girmedim o yüzden 2 sene uzadı şuan kuryelik yapıyorum günde 6 7 8 saat çalışıyorum harçlığımı çıkaracak kadar para kazanıyordum şimdi de motosikletimi değiştirmek için çalışıyorum ve çok hoşuma gidiyor kuryelik motosiklet sürmek en büyük hobim benim ve aynı zamanda bunu işe dönüştürdüm (bunun çok uzun sürmeyeceğinin sürekliliği olmayan bi iş olduğunun farkındayım) çok büyük ihtimal ülkenin çoğu gibi okuduğun bölümle ilgili bir iş bulamayacaksın bu bi gerçek ama sevdiğin bi okul veya bölümse her türlü başarılı olur iş de bulursun iş de sana gelir yeter ki sevdiğin işi bul severek yaptığın iş sana her zaman başarıyı getirir su akar yolunu bulur üniversite okumak güzel bi tecrübe sosyal biriysen o üniversite ortamı seni çekmiyorsa gitme senin için bi 4 sene kayıp olur belli ki çok da başarılı değilsin yksde 350den 50ye düşmek de kolay değil büyük kumar bi kere daha bi kere daha diye diye ömrünü bi sınavla geçirirsin bu sene sınavına gir ortalama da olsa sevdiğin bi bölüme git diplomanı al ondan sonra polis olmak istersen daha rahat olursun memur olmak istersen daha rahat olursun ayrıca eğlendiğin bi 4 sene olur 19 yaşında sabah 9 akşam 5 çalışmak istemezsin git gençliğini yaşa her şeyi vakti var

 

[bishbashbosh]

ne seversin ne yapabilirsin ailenin durumu nasıl bilmediğimiz için seni tanımadığımız için pek bir şey söyleyemeyiz bunun kararını senden başkası veremez ama kendimden örnek vereyim 21 yaşındayım asıl branşım coğrafya ve eşit ağırlıkta istediğim üniversitenin coğrafya bölümüne gidebilmeme rağmen ailemin isteğiyle 2 senelik bi bilgisayar programcılığı okudum ve şuan 4. senem ve 4 yıldır derse girmedim keyfim istemeyince sınavlara da girmedim o yüzden 2 sene uzadı şuan kuryelik yapıyorum günde 6 7 8 saat çalışıyorum harçlığımı çıkaracak kadar para kazanıyordum şimdi de motosikletimi değiştirmek için çalışıyorum ve çok hoşuma gidiyor kuryelik motosiklet sürmek en büyük hobim benim ve aynı zamanda bunu işe dönüştürdüm (bunun çok uzun sürmeyeceğinin sürekliliği olmayan bi iş olduğunun farkındayım) çok büyük ihtimal ülkenin çoğu gibi okuduğun bölümle ilgili bir iş bulamayacaksın bu bi gerçek ama sevdiğin bi okul veya bölümse her türlü başarılı olur iş de bulursun iş de sana gelir yeter ki sevdiğin işi bul severek yaptığın iş sana her zaman başarıyı getirir su akar yolunu bulur üniversite okumak güzel bi tecrübe sosyal biriysen o üniversite ortamı seni çekmiyorsa gitme senin için bi 4 sene kayıp olur belli ki çok da başarılı değilsin yksde 350den 50ye düşmek de kolay değil büyük kumar bi kere daha bi kere daha diye diye ömrünü bi sınavla geçirirsin bu sene sınavına gir ortalama da olsa sevdiğin bi bölüme git diplomanı al ondan sonra polis olmak istersen daha rahat olursun memur olmak istersen daha rahat olursun ayrıca eğlendiğin bi 4 sene olur 19 yaşında sabah 9 akşam 5 çalışmak istemezsin git gençliğini yaşa her şeyi vakti var

Ailem oldukça baskıcı bir aile. Bu sene benim son hakkım olduğunu söylüyorlar sürekli. Sınav yaklaştıkça tedirgin olmaya başladım aslında yunus polislik bu yüzden bana cazip geliyor. Ailemden daha hızlı kopup kendi ayaklarımın üstünde durabileceğim. Ama eğer üniversite okursam bu bağlılık devam edecek üniversite bitince de ya iş bulamazsam o zaman ne yaparım korkusu var.

 

[shruikan]

zorunlu askerliğimi yedek subay olarak yaptım, haliyle birlikte/kışlada komutan takımı genelde bir arada bulunuyoruz. bi üsteğmen vardı, birlik komutanının aklına uyup borsaya girmiş maaşı batırmış, yetmemiş gitmiş bi dünya kredi çekmiş onu da batırmış, mesai süresince sürekli elinde telefon borsa hareketlerini takip ediyordu her dakika.

borsa gibi sırf manipülasyonla dönen bir sektöre bel bağlayana hayatta başarılar dilerim.

 

[kucukenistemoto]

Kardeşim, şimdi hepimizin düştüğü bir yanlış var, okumayı meslek sahibi olmaya bağlıyoruz. Maddi çokluk ve tahsil. Aslında okumak, hayatın daha çok manevi kısmına hitap ediyor. (İdealistlik, farkındalıklılık falan) Atıyorum sonunda temizlik görevlisi de olsan, okumak hayatını premium bir şekle sokar. Hani mesela para kazanmaktan çok, elindeki parayı nasıl değerlendireceğini bilmek önemli ya! Yani kabını doldurduysan boşuna okumak diye bir şey aslında yok ama günümüzde her şey somut faydaya bağlandığı için herkes sıkıntı çekiyor. Yunus olmaya gelince. Bu yukarıdaki somutçuluğa göre çok getirisi olmayan bir meslek. Sevmiyorsan yapılmayacak işlerin başında geliyor. Ne seçersen seç iş yaşamında mobingimsi hareketler cartlar curtlar oluyor genelde. Yine, ne seçersen seç, seçmeden önce bu duygusal hassasiyeti, kaygıyı bir kenara bırak, öyle devam et. Sonuçta her halukârda eksiler de artılar da olacak. Güçlü duyguların hangisine yakınsa oradan devam et. Şekil şükül için de iş seçme, şekil için sana rağbet eden kolay gider. Merkeze kendini koy, bir yerden yürü!

 

[Birkannn]

Kardeşim öncelikle yunus polisliği diye bir şey yok.
Önce bunu bir anla. Yani polis olur olmaz ben yunus polis olacağım diyemiyorsun.
Kazanırsın mezun olursun muhtemelen ilk 2 ve 3 sene çevik kuvvette olursun.
Ya da ekipler.
Sonra çağrı olur eğitime katılırsın kabul olursa yunuslar da başlarsın gerekli eğitimi alıp.
Çok iyi düşünmen gerekir.
Ailen baskıcı şark görevin olacak mecburi Şırnak olsa örnek veriyorum 3 yıl Erzurum olsa 6 yıl.
Bunları da düşünmelisin.
Yıldız teknik mühendislik okuyup kendini geliştiren biri işsiz kalmaz.
Buna emin olabilirsin.
Önemli olan kendini dil olarak eğitim olarak farklı alanlar da geliştirmen.

 

[Motoseverrr]

Abi ne açlık sınırı 45k maaş alıyorlar. Ben hali hazırda borsa ve kripto para ile uğraşıyorum. Bu ikisi bana harçlık çıkartmak için yetiyordu, bütün bir lise hayatımda babamdan hiç harçlık almadım. Benim düşüncem yunus polislikten kazandığım paranın bir kısmını düzenli olarak borsaya koymak. Belki ilerde e-ticaret denerim. Bu işlerden de başarılı olanlar var belki biz de oluruz.

45.000 TL büyük şehirler için az bir para, yarısından çoğunu kiraya verdiğiniz zaman elde kalan ile ev geçindirmek çok zor birde aile kurduğunuz zaman tek çalışan siz olacaksanız şiddetli geçimsizlik durumu kaçınılmaz. Eskiden olan büyüklerimiz bu konularda daha şanslıydılar çünkü ne evler ne de hayat bu kadar pahalıydı.

 

[Ghost20]

Öncelikle şunu söylemeliyim mezuna kaldım ve içimde artık ders çalışma isteğim kalmadı. Lisede 9 10 ve 11. Sınıfta full yattım 12'de biraz ders çalıştım ve sayısal 320k yaptım. Hedefim bu sene 50k yapmak ve elektrik-elektronik mühendisliği okumaktı. Alt komşumuzun oğlu üniversite sınavında oldukça iyi bir sonuç yapıp yıldız tekniğe gitmiş ve orada mühendislik okumuş(hangi bölüm bilmiyorum) İstanbul'da iş bulamadığından aile evine geri döndü ve şuan bir tekstil atölyesinde çalışıyor ve 28 yaşında. Onun bu halde olması beni çok strese soktu acaba ben de aynı duruma düşer miyim diye. Öte yandan yunus polislik istemediğim bir meslek te değil açıkçası çocukluğumdan beri hayranlık duymuşumdur Ayrıca sırtını devlete yaslamak, yeşil pasaport gibi ekstraları da var. Bunu aileme söylediğimde onlar da yunus polis olmamı istediklerini bu devirde okuyanın daha kötü olduğunu söylediler ve alt komşunun oğlunu örnek olarak gösterdiler. Siz benim yerimde olsanız ne yapardınız?

21 yaşındayım, bende bu yoldan geçtim bu yüzden cevaplamak istedim. Orta okulda ve lisede yaz tatilinde 2-3 aylığına işe gidiyordum evde boş durmayayım diye. Derslerim iyiydi fakat liseye geçince sarsılmıştım, dersler zor gelmeye başlamıştı, iş ise 12 saatti ve hiç zaman kalmıyordu. Ayakta çalışıyordum bir ton ayak işlerini yapıyordum. Ailemin durumu iyi değildi bu yüzdende para kazanmak istiyordum en azından kendi istediklerimi alacak kadar. Lise 2 de düşündüm şöyle 6 sene okul okuyacağım, para kazanamayacağım ve ailemin okumam için destek olması lazım vs bi ton şey geçiyordu aklımdan. Bir yandan da çalışmak istemiyordum zaten sevdiğim bir iş değildi. Oyun oynamayı seviyordum, çoğu vaktim oyunda geçiyordu yeteneğimde vardı daha sonrasında bu hobimi işe dönüştürüp espor oyuncusu oldum ve 3 sene kadar devam ettirdim. Oynadığım oyun yeniydi fakat iyi takımlarda oynayıp hep şampiyon olduğumuz için iyi para kazandım. O yaşta o para çok iyi geliyordu. Bu arada olmayadabilirdi fakat risk alıp denedim, etrafımdaki herkes ailemde dahil oyun oynayarak para mı kazanır diyordu ben ise devam ettim çünkü seviyordum işimi (bu sayede yurt dışınada çıktım ve 2 kere schengen vizesi aldım(yurt dışına gitmek istiyordum bu sayede oyun vesile oldu ve pasaportuma işlendi) . Oyun oynarken yayıncılık , youtube işine de gireyim derken edit, grafik tasarım vs öğrendim. Oyunda daha da geliştikçe yabancı kişilerle oynamaya başladım fakat ingilizce konuşamıyordum. Evde 3-4 ay boyunca düzenli ingilizce çalışıp b1 seviyesine kadar ilerledim. Daha sonrasında oyun işi bitti, turnuvalar yeteri kadar para kazandırmıyordu ve oyunun hype'ı düşmüştü bu yüzden oyun işini bırakıp bir kaç ay dinlendikten sonra otel sektörüne girdim. Bellboy olarak başladım işe, misafirlerin konuşmasını duyarak, resepsiyonların neler yaptığına bakarak hem ingilizcemi hem de işimi iyice geliştirdim ve daha sonrasında resepsiyon oldum. Yaklaşık 1 yıldır da spor yapıyorum ve spor işini sevdim eskiden bütün gün evde durup oyun oynuyordum, hareket yok, uyku düzeni yok, beslenme yok. Şimdi ise ispanyolca öğreniyorum ki başka dillerde öğreneceğim bunun yanında online koçluk yapmayı düşünüyorum fitness sektöründe. Kısaca sevdiğin işi yap ve önü açık meslekleri seçmeye çalış. İlla ki bir şeylere yeteneğin vardır ya da bir hobin vardır geliştirebileceğin. Tabi ki her istediğimiz olmuyor hayatta belki şansın yaver gitmeyecek belki bir şeyler yaşayacaksın ve olmayacak ama önemli olan devam etmek. Benim 15-16 yaşımdan beri bir tane arkadaşım yok dışarıda buluşabileceğim, bana faydası yoksa çevremin, zararı olucaksa olmamasını tercih ederim ki bu yaşta bunu yapmak bana çok şey kattı. Benim hedeflerim var, bir meslek sahibi olayım şu kadar maaş alayım gibi bir derdim yok. Kendini geliştirmenin bir sınırı olmadığına inanıp sevdiğim işleri yaparak para kazanmaya devam etmek istiyorum. Özet olarak vereceğin karar önemli fakat bir o kadar da değil. Hiç bir şey için geç değildir ileride mesleğini sevmeyip başka bir işe de atılabilirsin. Kazandığın parayı bu yaşta olduğunca harcamayıp birikim yap en azından belli bir hedefin olana kadar birikim yap. Senin yolundan geçmiş biri olarak hatta o yolda hala devam eden birisi olarak yazmak istedim. Benden yaş olarak daha büyük ve kötü veya iyi bir şeyler yaşamış abilerim tecrübelerini senle paylaşacaktır. Benim diyeceklerim bu kadardı umarım faydası dokunmuştur. (bu arada yunus polis olmak havalı o motorları sürmek isterdim

 

[sallami]

Şu devirde mavi yakalı profesyoneller, beyaz yakalardan çok daha iyi kazanıyor. Her şehirde üniversite açılınca, mezun olmuş insan sayısı istihdam dışı arttı. 1 mühendis bir sürü alt kademeye yeterlidir. Ama çok nadir şekilde bir ustanın tecrübesine sahiptir. Senin yerinde olsam iyi bir yüksek okulda mavi yaka işi öğrenirdim.

 

[kucukenistemoto]

21 yaşındayım, bende bu yoldan geçtim bu yüzden cevaplamak istedim. Orta okulda ve lisede yaz tatilinde 2-3 aylığına işe gidiyordum evde boş durmayayım diye. Derslerim iyiydi fakat liseye geçince sarsılmıştım, dersler zor gelmeye başlamıştı, iş ise 12 saatti ve hiç zaman kalmıyordu. Ayakta çalışıyordum bir ton ayak işlerini yapıyordum. Ailemin durumu iyi değildi bu yüzdende para kazanmak istiyordum en azından kendi istediklerimi alacak kadar. Lise 2 de düşündüm şöyle 6 sene okul okuyacağım, para kazanamayacağım ve ailemin okumam için destek olması lazım vs bi ton şey geçiyordu aklımdan. Bir yandan da çalışmak istemiyordum zaten sevdiğim bir iş değildi. Oyun oynamayı seviyordum, çoğu vaktim oyunda geçiyordu yeteneğimde vardı daha sonrasında bu hobimi işe dönüştürüp espor oyuncusu oldum ve 3 sene kadar devam ettirdim. Oynadığım oyun yeniydi fakat iyi takımlarda oynayıp hep şampiyon olduğumuz için iyi para kazandım. O yaşta o para çok iyi geliyordu. Bu arada olmayadabilirdi fakat risk alıp denedim, etrafımdaki herkes ailemde dahil oyun oynayarak para mı kazanır diyordu ben ise devam ettim çünkü seviyordum işimi (bu sayede yurt dışınada çıktım ve 2 kere schengen vizesi aldım(yurt dışına gitmek istiyordum bu sayede oyun vesile oldu ve pasaportuma işlendi) . Oyun oynarken yayıncılık , youtube işine de gireyim derken edit, grafik tasarım vs öğrendim. Oyunda daha da geliştikçe yabancı kişilerle oynamaya başladım fakat ingilizce konuşamıyordum. Evde 3-4 ay boyunca düzenli ingilizce çalışıp b1 seviyesine kadar ilerledim. Daha sonrasında oyun işi bitti, turnuvalar yeteri kadar para kazandırmıyordu ve oyunun hype'ı düşmüştü bu yüzden oyun işini bırakıp bir kaç ay dinlendikten sonra otel sektörüne girdim. Bellboy olarak başladım işe, misafirlerin konuşmasını duyarak, resepsiyonların neler yaptığına bakarak hem ingilizcemi hem de işimi iyice geliştirdim ve daha sonrasında resepsiyon oldum. Yaklaşık 1 yıldır da spor yapıyorum ve spor işini sevdim eskiden bütün gün evde durup oyun oynuyordum, hareket yok, uyku düzeni yok, beslenme yok. Şimdi ise ispanyolca öğreniyorum ki başka dillerde öğreneceğim bunun yanında online koçluk yapmayı düşünüyorum fitness sektöründe. Kısaca sevdiğin işi yap ve önü açık meslekleri seçmeye çalış. İlla ki bir şeylere yeteneğin vardır ya da bir hobin vardır geliştirebileceğin. Tabi ki her istediğimiz olmuyor hayatta belki şansın yaver gitmeyecek belki bir şeyler yaşayacaksın ve olmayacak ama önemli olan devam etmek. Benim 15-16 yaşımdan beri bir tane arkadaşım yok dışarıda buluşabileceğim, bana faydası yoksa çevremin, zararı olucaksa olmamasını tercih ederim ki bu yaşta bunu yapmak bana çok şey kattı. Benim hedeflerim var, bir meslek sahibi olayım şu kadar maaş alayım gibi bir derdim yok. Kendini geliştirmenin bir sınırı olmadığına inanıp sevdiğim işleri yaparak para kazanmaya devam etmek istiyorum. Özet olarak vereceğin karar önemli fakat bir o kadar da değil. Hiç bir şey için geç değildir ileride mesleğini sevmeyip başka bir işe de atılabilirsin. Kazandığın parayı bu yaşta olduğunca harcamayıp birikim yap en azından belli bir hedefin olana kadar birikim yap. Senin yolundan geçmiş biri olarak hatta o yolda hala devam eden birisi olarak yazmak istedim. Benden yaş olarak daha büyük ve kötü veya iyi bir şeyler yaşamış abilerim tecrübelerini senle paylaşacaktır. Benim diyeceklerim bu kadardı umarım faydası dokunmuştur. (bu arada yunus polis olmak havalı o motorları sürmek isterdim

Demek ki ne para, ne meslek... Bu hayatın istediği devamlılık. (Yaş yirmbir demiş ama mevzunun harika bir şekilde çinden geçmiş. Sadece son cümlede yaş belli oluyor.)

 

[yaşlıveacemi]

Hiç memurluk yapmadım. Hangi makamda olursa olsun memurluğun bana uygun bir iş de olduğunu düşünmüyorum.

Maalesef günümüzün şartları insanlara fazla seçenek bırakmıyor. Bir çok kişi hangi bölüm olursa olsun dört senelik bitireyim de kpss ye girip memur olayım diye üniversite okuyor.

 

[Symurg]

Yunus Polisliği diye bir polislik seçimi yok kardeşim. Olur da kazanır polis olursan sana nerede görev verirlerse orada görev yaparsın. Farz edelim bir şekilde Yunus ekiplerinde görev yapmaya başladın herhangi bir sorun yaşadığında kendini karakolda ya da ücra bir köşede nöbet tutarken bulabilirsin.


Bunları anlatmamın sebebi seni vazgeçirmek değil, Yunus polisi diye odaklanıp sonra taşrada ücra bir yerde nöbet tutarken kafana sıkmaman için. Keza kendini oraya şartlar sonra da aradığını bulamazsan gireceğin bunalımı tahmin ettiğimden.

Bazı insanların hayatta hata yapma lüksü vardır bazılarının yoktur. Mesela zengin bir ailenin çocuğusundur istediğin bölümü okur iş bulamaz özelde işe yarar bir bölüm okursun. İş kurar batırırsın ailen yardım eder yenisini kurarsın vs vs. Yok ailem bana bunları veremez dersin ve bulduğun işe sıkı sıkı yapışır hayatını idame ettirirsin.


Senin şartlarını ve hayallerini bilmiyoruz. Üni okuyup iş imkanından korkuyorsan pmyo oku ama dediğim gibi bir İş olduğunu unutmadan ve hayal ettiğin gibi altında 1300cc GS hayaline kendini kaptırmadan. Verilen işi layığı ile yapıp ay başında evine ekmek götürmeyi hayal ederek. Olur da 1300gs verirlerse altına hobi ile işi bir arada yapmış olursun. Bunu illa olacak bişey diye değil extra olarak gör.

 

[TIGERSHARK]

Kendini geliştiren mühendislerin yurt dışına kaçıp ömrü boyunca iyi refah seviyelerinde yaşama şansı var. Polis olursan tarife belli. Bizle birlikte krizler yolsuzluklar altında yaşamaya devam

 

[tommygun]

Polis olup da intihar eden bir sürü örnek var. Bu işler zor işler, full devlet baskısı, full siyaset. Siyaset ve bürokrasinin de ne mok yediği belli değil, geçmişte alayı Fetullahçıydı, bir ara Türk milliyetçisi oldular, şu an "Sayın Apo" düzeyine indiler.

Size tavsiyem; az biraz omurganız, onuruz, mideniz varsa polislik olur başka bir şey olur kamu kurumlarıyla işiniz olmasın.

Bir de kimse söylemiyor ve kusura bakmasın ama halkımız askeri sever, polisi sevmez, üniformadan kaynaklı saygı gösterir gibi yapar ama polis sevilmez. Yunuslar iyidir, cevvaldir ama tek fark Rayban'dır.

45k TL maaş günümüz şartlarında para değildir. O paraya polislik çekilmez. Elektrik tesisatçısı olsanız, pimapenci olsanız, doğalgazcı olsanız daha fazla kazanırsınız.

 

[Bergson]

Polis olup da intihar eden bir sürü örnek var. Bu işler zor işler, full devlet baskısı, full siyaset. Siyaset ve bürokrasinin de ne mok yediği belli değil, geçmişte alayı Fetullahçıydı, bir ara Türk milliyetçisi oldular, şu an "Sayın Apo" düzeyine indiler.

Size tavsiyem; az biraz omurganız, onuruz, mideniz varsa polislik olur başka bir şey olur kamu kurumlarıyla işiniz olmasın.

Bir de kimse söylemiyor ve kusura bakmasın ama halkımız askeri sever, polisi sevmez, üniformadan kaynaklı saygı gösterir gibi yapar ama polis sevilmez. Yunuslar iyidir, cevvaldir ama tek fark Rayban'dır.

45k TL maaş günümüz şartlarında para değildir. O paraya polislik çekilmez. Elektrik tesisatçısı olsanız, pimapenci olsanız, doğalgazcı olsanız daha fazla kazanırsınız.

Herşey tamamda kamu çalışanları omurgasız mı,gurursuzmu yada midesiz mi . Belki dışardan öyle görünüyor ama herşeye rağmen alnının akıyla kimseden referans torpil vs medet ummadan kamuya girip yükselemeyeceğini, hakkının sürekli yeneceğini bile bile çaresizlikten bu işi yapan da bir yığın insan var.
Polis memurlarının çalışma şartları çağdaş ülkelerdeki mevkidaşlarına oranla çok ama çok zor. Sadece bağlı bulunduğu birim amirlerinin mobingi yada cahil zekisi halk değil konu, Tarım hayvancılık bitirip yılların polisine komiser olanından tutta henüz sakalları çıkmamış hakim savcıdan kendi ile alakası olmayan konular yüzünden dünyanın fırçasını yiyene kadar say say bitmez.Kesinlikle sevmeden hoşlanmadan yapılacak iş değil.
Bence bu hayatta sevdiğin bir işi yapmaktan daha değerli hiçbirşey yoktur. Hatta söyle söylim iyi bir iş iyi bir eşten bile daha öndedir bana göre.