..VASIFSIZLIK.İŞSİZLİK.APTALLIK.EĞİTİM.ÜZERİNE BİR YAZI..
-
Reklamlar
-
Walla kardesim mete dedigin gibi hayat gerecektende coz zor, bir sekilde ayakta kalmanin yolunu bulmak ise basarinin anahtari.Hayat herkese ayni pencereden bakmiyor.
O yuzden benim gozumde basari SADECE bir Turk is adaminin yurtdisinda buyuk isler cevirerek para kazanmasi veya bir ogrencinin Bogazici mezunu olmasi degildir, bir emekli maasi ile evini cevirmek, bir hamallin alninin teriyle parasini kazaninip ekmegini kazanmasi veya bir erkek kusun ailesine bakmasi icin hayatta yasama savasi vermesi bir basaridir. Dedigim gibi hayat herkese ayni pencereden bakmiyor, harkes farkli kosullarla, farkli zorluklarla karsilasiyor. Basarida ne parayla, ne egitimle geliyor. Basari azimle paraleldir. Azimini yitirme, basari 1, Hayata kusme basari 2, Kendine herzaman guvan basari 3.
Azminizi hicbir zaman yitirmemeniz dilegiyle arkadaslar....METE SENDE, OLMUYOR YANI AZIM ABIJIM AZIM, ONUNDE KI DUVARI AZIMLE YIKACAKSIN NASIL MI? MSN'DEN ANLATIRIM
[b]***BIR GUN BENDE ESECEGIM...[/b]
-
-
metehan son derece duygusal ve acımasız özeleştirilerle dolu yazını okudum,diyeceğim şudur ki sen 40 yada 50 yaşında değilsin herşeye yeniden başlayabilecek yaştasın bu kadar karamsar olma.Sanıyorum şu an işsizsin ve ince bir bunalımdasın umarım bir an önce iyi bir işe kavuşursun,bu işsiz kaldığın dönemde bile zor hayat şartlarında c.tesi nevizadede olabilmende ayrı bir başarı olsa gerek sen bunu yaptın..kendine aptal demişsin böyle söyleme ama sana tavsiyem arada bir kelleyi al ellerinin arasına, koy karşına düşün,,çok zeki olmak zorunda değildir insan düzgün bir hayat yaşaması için lakin hatalardan ders çıkarmaktır önemli olan yoksa cama kafa atan sinekten ne farkımız kalır.. 
-
Süper Moderatör
Mete ciğim saat 02:40 demişsin ve mesajını saat 04:22 de yollamışsın. Ne iş var kardeşim o saatte internet cafelerde filan, çoluğun çocuğun yok mu senin? Hem iş güç yok diye sızlıyon hemde harçlığını cafelere yatırıyon, madem iş güç yok bari karının çocuğunun yanında ol da psikolojik destek ver ve al onlardan. Sakın kızma, dost gibi yazıyorum bunları. Bi arada senin ne iş yapabileceğini konuşalım, belli ki sen biyerde çalışmayacak kadar hiperaktif bir adamsın (ki son işinden ayrılma sebebinde buydu sanırım) o zaman ufaktan bi iş kurmak için tırmalamaya başlamalısın. Limon tezgahı olur CD tezgahı olur farklı bir alternatif olur, ama illaki birşey olur.
"normal insanlar bir yerden bir yere gitmek için araba kullanırlar, motorcular ise motosiklet kullanmak için bir yerlere giderler"
-
Selam Metehan ve benzeri durumda olan genç arkadaşlar.... Yazılanların doğruluğunu değil ama hayatı tartışmak isterim. Maalesef hep büyük ve uzak hedefleri seçen bir toplumuz... Dolayısıyla hayal kırıklığı kaçınılmaz oluyor.
Ben orta ve lisede gazeteci olmaya karar verdim ve oldum. Bütün hayatımı oradan kazandığım parayla kurdum, herşeyimi mesleğime borçluyum. Basın yayın mezunuyum. İlk tercihimdi. Şimdi emekliyim. Mutluyum ama zengin değilim. Hatta emekli olmak bile benim seçimim değildi, önce Hürriyet sonra Akşam gazetelerinden kovula kovula emekli oldum. Holding basınında emekli olmazsın kovulursun... Ama gırtlağa kadar borçla işsiz kalmama rağmen Metehanın durumuna gelmedim. Bence olay bakış açısından kaynaklanıyor. Ben her zaman en kötünün arkasından iyi birşeyler geleceğini bilerek yaşadım. En azından Mete kardeşim ailesinin varlığıyla motive olup adım atabilir. Sakin kafayla düşünüp daha olumlu neticeler alabilir. Karamsarlık sadece düşünene zarar verir. At gitsin... Allah bir kapıyı kaparsa bir kapıyı da açar... Benim hayatımda her kapanan kapının ardından daha güzel yerlere çıkan kapılar açıldı. Ama ben açılacağını bekleyerek yaşadım. Yani kapıları çala çala bekledim, biri mutlaka açılıyor.
Hayal kurmak ve umutsuzluk insanlar içindir, hangisini seçeceğin ise sana kalmış bir durum. Umutsuz olma... Bu sitede kişiselleşecek konuları fazla yazmamaya çalışıyorum etik kurallar meselesi... Geçen hafta çok sevdiğim babamı kaybettim, ellerimle yıkayıp toprağa verdim ama bu benim de ölmemi gerektirmedi. O anda yapılması gerekenler vardı yaptım, sen de şu anda yapman gerekenleri yap, yılmadan iş ara... 27 yaşında askerden gelip 28 yaşında asgari ücretle işe başladım. Ama yılmadım... Sağlam ol, hem moral hem de bedensel olarak... Arkanda senin peşinden gelen bir ailen var... En azından onlar için ayakta kalmalısın... Sevgiler... 
Hayat hoştur, gerisi boştur
Al motorunu her yerde koştur
-
mete_han yazın çok güzel gerçekten. Bir insanın içerisinde bulunduğu durumu ifade edebilmesi gerçekten beceri gerektiren bir olaydır ve sen bunu çok güzel beceriyorsun.
Fakat şu üniverste okumayan adam olamaz gibisinden ifadelerin kullanılmasına biraz içerledim. "Neden?" diyecek olursan eğer ben 12 yaşından beridir çalışıyorum ve bilgisayar müh. 3. sınıftan bıraktım üniverstede ve hayata atıldım. Şu an Başak Sigorta Antalya Bölge müd. bilgi işlem sorumlusuyum ve inanıyorum ki okulumu bitirmiş olsam şu anda bulunduğum yerde olamayacaktım. Hoş zaten ben üniversteye başladığımda dahi birçok bilg. müh. den daha çok bilgiye sahiptim bu sektörde ve işimdede oldukca başarılıydım. Microsoft Engineer belgemide 2 sene önce aldım (Microsoft Mühendisi) ama hiçbiryere tahsil belgesi olarak sunmadan sadece kişisel beceri ve bilgilerimle iş buldum. Şu anda da A.Ö Kamu Yönetiminde okuyorum (askerlik tecili için). Bence bir insanın üniverste bitirmesi değildir mühim olan, ilk başta "ben bu işi yaparım" diyecek ve inanacak. Biz çok üniverste mezunu gördük daha yazı yazmayı bilmeyen veya çok Kimya mühendisi gördük elementlerin simgelerini bilmeyen. Bir insan kendini yetiştirmeli ilk başta gerisi boş. Tabii üniverste önemsiz demiyorum çok önemli çünkü insanı hayata hazırlıyor ve o sıraların tadını hiçbirşey vermiyor ne yazık ki.
Ayrıca meslek lisesini bitirenlerin üniversteye girmesi daha kolay tabii alanında seçim yaparsa . Sen kültürlü bir insansın yazdıklarından anladığım kadarıyla canını sıkma su akay yolunu bulur.
Eyong, site saati ilerde ...
Eşini Seviyorsan, Onun (2 teker) Hayallerini de Seveceksin.
-
-
JaNTi, belki farkında değilsin ama mete_han ın bakmakla yükümlü olduğu bir ailesi var ve anladığım kadarıyla arkasında babasıda yok. Hayat şartları kişiden kişiye değişir kimi hayatı boyunca okumak, gezmek, görmek üstünlüğüne sahip olarak doğar (babadan, dededen zengin doğar), kimi ise lise veya orta okuldan sonra çalışmak mecburiyetinde kalır. Daha çok yolunuz var doğru ama gazlayıp gitmek o kadar kolay değildir ...
Eşini Seviyorsan, Onun (2 teker) Hayallerini de Seveceksin.
-
Metal çok benzer bir hayatımız varmış.. O kadar benzer ki aradakiler sadece nüans farkı gibi..
Herşey yeniden yollarda olabilmek için...
-
Metehancim yazinda bana da deyinmissin, tesekkur ederim temennilerin icin de...
1) Olcay'in soyledigine katiliyorum. Gecenin 2 kusurunde hatta saat 7 den sonra disarida degil ailenin yaninda olman cok daha yerinde olacaktir.
2) Kendi basina bir seyler yapmalisin, ahh vahh etmekten cok ote. Dedigin gibi limon satmak da bir sanattir ve sen bu sanati en iyi sekilde yapabilecek kadar, konusuyorsun zaten. Ticaret biraz dildir, dilberden once 
3) Kimisi gencken okuma bilincini edinerek, kimi okurken calisma akilliligini gostererk, kimi ikisini de tercih etmeyip, kendi sahsi becerisinin uzerine egilerek bir yerlere gelmeye calisiyor. Okuldayken zorlu vize ve finaller arasinda kac defa herseyi birakip esyalarimi topladim bilemezsin. Ama sadece derli toplu esyalarla sabahlayip sinava calismamla sonuclandi! O zaman vazgecseydim, su an ailemin olanaklarina sirtimi hatta kamburumu dayamis bir insan olacaktim :(
Ama simdi kendi ayaklarinin ustunde tek basina mucadele eden ama ailesininin DESTEGINI alan biriyim.
Senin sorunun, kendini simdiye kadar herhangi bir konuda uzmanlastiramamis olman degil, bugunden itibaren bunu yapmiyor olman! Daha yolun basinda agliyorsun arkadasim, onundeki yolun uzunlugundan ve belirsizliginden korkacagina, onemde uzun ve karanlik bir yol var bakalim ne kadar ilginc hale getirebilecegim, daha cok basindayim ve ben sekillendirecegim bu yolu demen gerek.
Artik silkelen bence metecim.. Silkelen ve ben bugunden sonra ne yapabilirim diye bak.
- Cok konustugun icin kovulduysan cok konusmamak icin egit kendini.
- Bir meslegin yoksa, cik pazara limon sat (seyyar tabiii, yoksa pazarcilardan dayak yersin oole herkese yer vermez onlar) 
- Gir bir cafe'ye servis elemani ol.
- Meslek lisesi mezunusun, gir muhasebe burosuna. Stajer gibi basla gerekirse. 2-3 ayini alir, yeni sistemi tamamen kapman. Kendi isini yap!
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şuheda fışkıracak toprağı sıksan, şuheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
::pembe:: ::pembe:: ::pembe::
-
Süper Moderatör (BBRR)
bak hayat hikayeleri var burda ama gerçek burda bi arkadaş var yazları motorla çiğ köfte satar ama adamın kıyafeti gör kuyumcu tezgahtarı sanarsın tertemiz marka gömlek marka takım ve hiç çıkartmadığı gravat ama tek leke göremezsin üstünde bir gün merak ettim ya baba dedim sen delimisin bu havada ben t-shirt le terliyom sen takım elbise gravat giy bi şort t-shirt sat dedim çocuk geldi abi bak dedi kokla bi hiç ter kokuyomuyum şimdi ben sana yiyecek bi şey satıyorum sen böylemi satmamı istersin yoksa ayakta tokyo terlik şort falanmı diye sordu düşündüm evet doğru söylüyordu.
adamın işine büyük saygısı var ama müşterilerinede saygısı var. utandım sorduğum için ben mühendislik okudum hemen hemen tüm mühendisler ya okurken yada okuldan sora dikkat etmedikleri için projeleri veya eskizleri üzerine çay veya kahve dökmüştür. ama bu adam çok şey öğretti bana ne yapıyosan yap ama çok ii yap örnek ol kimse sana gelipta aa sen bu işi yapıyon ama şu sende yok demesin .bence sen biraz iş seçiyosun yoksa bu kadar zamanda iş bulurdun be şu an bir geçiş dönemi fazla sallama bi iş bul ve bu dönemi atlatve çalışırken bir hedef koy önüne ben bu işi yapacam de ve hazır olduğunda o işe geç
hayatta hiç bir şey hediye değil hiç bir fırsat bize gümüş tepside sunulmuyo o fırsatları biz yaratıyoz unutma
[B][COLOR="DarkOliveGreen"]"İnanç, görünmeyene inanmaktır. Görünmeyene inanırsanız kimsenin göremediğini görürsünüz"[/COLOR][/B] [B]A. Şerif İZGÖREN[/B]
-
-
Sevgili Metehan; şimdi sana birini anlatacağım:
7 yaşında babasını yitirdi. 8 yaşında okuldan alındı ve köyde yaşamaya başladı. 10 yaşında yeni okulunda yüzü kanlar içinde kalana kadar dayak yedi. Ailesi onu okuldan aldı. Üç gün korkudan dışarı çıkamadı. 17 yaşında hayalindeki okulun isteği bölümüne girmek için gerekli not ortalamasını tutturamadı. 24 yaşında tutuklandı, günlerce sorgudan sonra iki ay hücrede hapis yattı. 25 yaşında sürgüne gönderildi. 27 yaşında kendisinden bir yaş büyük meslektaşı kendisinin de üye olduğu derneğin çalışmaları ile kahraman ilan edilirken onun adı bile anılmadı. 30 yaşındayken amiri kendisine rakip olmaması için kızak göreve aldı. 37 yaşında böbrek hastalığından Viyana'da iki ay tek başına yattı. 38 yaşında bağlı olduğu bakanlık tarafından görevden alındı. 38 yaşında resmi bir toplantıda giyeceği elbisesi bile yoktu ve cebinde 80 lirası vardı. 38 yaşında hakkında tutuklama kararı çıkarıldı. 39 yaşında idama mahkum oldu...
Sonra ne mi oldu: Cumhurbaşkanı....
Bu zavallı çaresiz ve başarısız adam kim mi?
Adını sen bul; şu an Anıtkabir'de yatıyor...
Kendinden ümidini kesme dostum, kesme....
-
Reklamlar
Konu içerisindeki kullanıcılar
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
Bu Konudaki Etiketler
