Herşey 2005 yılının sonlarında bir arkadaşımın scooter ına artcı binerek başladı..
"Ne güzel şeymiş bu motosiklet.. özgürlük.. rüzgarın teni sıyırıp gecmesi.." dedim içimden..
Aileme bu konuyu açtığımda çoğu kişinin başına geldiği gibi ters tepkiyle karşılaştım.. Ancak motosiklet aşkı sarmıştı beni bir kere.. vazgeçmek mümkün değildi.. Sahip olmak istiyordum işde!..
Yine ailemin bilgisi olmadan ehliyet kursuna yazıldım ve gizliden ehliyeti aldım.. 2007 nisan ayları flandı.. Sıcaklar bunaltıyor araba kullanmak sıkıyordu.. ve ben şehir şehir gezmeyi çok seviyordum, motosiklet bu iş icin ayrıca cok ekonomikti..
Israrlarım ve yalvarışlarım sonucu ilk motosikletimi almıştım.. 150 cc lik çin malı bir scooter dı.. Şimdilik yeteceğini düşündüm.. 3 ayda 5600 km yapmıştım..
Heryere onla gider her hafta sonu Zonguldak dan akçakoca' ya.. düzce' ye.. Bartın Amasra ya gider dururdum..
Hatta bir kez delilik yapıp Zonguldak' dan İstanbula gitmiştim.. Halen bunu nasıl yaptıgıma şaşırıyordum..
Motosiklet.net de konuları okur yorumlar yapar, yardımcı olmaya calisirdim en önemlisi burda birçok dost edindim.. Bunları asla unutamam ve tarif edilemez bir mutluluktu..
Yaz sonuna doğru motosikletimi satip büyültmek icin baska bir model alcaktım.. Bu arada forumda açılan vefaat başlıklarını görüyor, üzülüyor, bazen gözümden yaşlar süzülüyordu.. ama motosiklet sevgisi hep ağır basıyordu..
Birgün işyerinde daldım gittim.. yine bir arkadasımızı kaybetmiştik.. Gencecik hayatının baharında.. daha yaşadıkları yaşayacaklarının yanında hiç oldugu donemde kaybetmişti hayatını..
Ailemin tek erkek çocuğuydum.. Sorumluluklarım vardı.. İşim vardı.. ve en önemlisi beni herşeyden cok seven ailem.. Ya kötü bir kaza geçirseydim? ya bende kaybetseydim hayatımı.. Arkamda kalanların üzüntüsü ne olcaktı? Motosikletle yaşayacağım zevkler acıyla mı son bulcaktı... Bunu ne kendime nede aileme yapamazdım.. ve bu sevdadan vazgeçmeye karar verdim..
Uzun zamandır siteye girmiyordum.. Az önce girip baktıgımda "Onlar hep bizimle birlikteler" bölümüne 2 masum gencecik insanın eklendiğini gördüm.. Hüzne boğuldum yine..
Şunu unutmamalıyız.. Biz ne kadar dikkatli olursak olalım trafikte karşılaştığımız magandalar hayatımızı hep tehlikeye atıyorlar.. Ve bu bir gerçekki Otomobil kullanmaktan daha risklidir motosiklet kullanmak.. Hele ülkemizdeki insanların bizleri görmemezlikten gelmeleri..
Hep bir honda motosikletim olmasını istedim.. Olmadı.. Ancak otomobilimi değişip 2009 model yine honda civic arac aldım kendime.. Motosiklet in özgürlüğünü bana taddırmayacak oldugunu bilsemde.. Benim icin en iyi secim bu olduguna inanıyorum..
Ve sizden istediğim.. Lütfen dikkatli olun.. gaza gelmeyin..
Sizi seven önemseyen insanları arkanızda gözü yaşlı bırakmayın..
Benden buraya kadar dostlar.. Artık forumda yokum..
Burdan tanıstıgım tüm insanlara teşekkürlerimi sunuyorum..
Hayatımda güzel bir tad bıraktınız..
Allah motosiklet yolculugunuzda hep yanınızda olsun sizi korusun.. Kaza bela vermesin..
Hosca kalın..
Tequ adlı üyeden alıntı
tuem
İKİTEKER hastalığında tedaviyi bünyem kabul etmiyor 
bi kişi daha mı gitti aramızdan 
