Gidenlermi Vefasiz Kalanlarmi

**Arvasi3** · 04 Aralık 2006, 16:00

Dostlarım,Kardeşlerim vede Arkadaşlarım diyerek söze başlamak istiyorum.
uzun zamandır iyi kötü birlikteliğimizi sürdürmeye çalışıyoruz.Bu genelde hepimizin ortak özverili olarak dostluk ve arkadaşlıklara bakış açımızıda göstermesi bakımından.hemen hemen bir çoğumuz geçmiş zamanlardada edinilmiş dostlarımızıda ne kadar sevdiğimiz veya ne kadar dostluklarımıza önem verdiğimizi uzun uzun düşünmeme rağmen bir türlü kafamda bu sorulara cevap bulamıyorum.Bir çok arkadaşımız oldu ama o ama bu ama şu sebeplerden bugün bir çoğu ile ne görüşebiliyoruz nede nerede oldukları hakkında hiç bir fikir sahibi değiliz.benki dostluklarına çok ama çok önem veren.hatta evimdeki aile fertlerimden bile daha çok önem veren birisi olarak bunun böyle olmamasını giderken bir veya birilerine kızıp diğer arkadaşlarınada arkasını dönüp çekip gitmesi sizce ne kadar insancıl.sizce ne kadar dostluk ve arkadaşlıkla bağdaşır.ben kendi açımdan hiçde etik bulmuyorum bu davranışı.olaya bir diğer taraftanda bakarsak kaybolup giden bu arkadaşlar şimdi nerede ve ne yaparlar.diye hiç düşündükmü.veya bu arkadaşlarımıza hiç olmazsa arada bir MSN ile yada telefon ile arayıp sordukmu.sizce vefasız kim?onlarmı? bizlermi?sizce insan dostunu bir şeyler paylaştığı (bu benim için çok önemli) dost veya arkadaşlarını arada bir nasılda olur aramaz.Ben diyorumki dostluklar ve paylaşımlar bu kadar pamuk ipliğine bağlı olmamalı.gidenler kalanlara sağlık ve sıhhatleri hakkında arada bir malumat vermeli.kalanlarda gidenleri ara sıra arayıp hal ve hatırlarını sorarak onların sağlık ve sıhhat haberlerini diğer dostları ile paylaşmaları gereklidir.Unutmayalım Erdemli insanlar çok zordada kalsa dostlarını ve arkadaşlıklarını asla ve asla unutmazlar.ve uzun yıllar bunu sürdürme çabası güderler.Kısacası diyorumki dostluklarımızın kıymetini bilelim.Bir zamanlar iyi veya kötü bir şeyler paylaştığımız dostlarımızı arada bir arayıp soralım.Belki yapacağımız bu anımsamalarla sılayı rahimden sayılıp bizlere cennetin kapılarını açar.ne dersiniz.

**xxxxx** · 04 Aralık 2006, 17:02

hayat böyle. bir zamanlar hiç ayrılmayız dediğim insanlardan şimdi bi haberim

ama ne demiş eski dostlar "eski dostlar görmesekte kalplerimizde bir hüzünlü şarkı oldu ayrılık bize"

**gazman** · 04 Aralık 2006, 18:45

dogru soyluyorsun dostum..ama hayat inan insani bi cok yerlere ortamlara surukleyebilir..
inan bazen benim telefon param dahi olmuyor dostlarimi sorayim..
bu sebeblerden bazilarindan biri tabii daha bi cok sebeb var bence hemen karamsarliga kapilma..ama sen genede dostlarini ara belkide imkani yoktur aramaya..kendine iyi davran..

**cakalaz** · 04 Aralık 2006, 18:48

Herkes vefasız bea!

**viper_1** · 04 Aralık 2006, 19:04

Walla ben kendim için bu görevi yerine getiriyorum diyebilirim...

Sitede oldukları sürece sürekli yazışmış ; paylaşmış ve dostluk kurmuş olduğum arkadaşlarla daha hala haberleşiyorum.İrtibatı kesmedim!

O arkadaşlar kendilerini biliyor! Siteden ayrılanlarla da aynı irtibat içindeyim...

**ümmet perkitan** · 04 Aralık 2006, 20:53

öyle bir an olurki kalabalıkta kendini yalnız hissedersin bazende yalnızken kendini kalabalığın ortasında bulursun.

**racing iski** · 04 Aralık 2006, 21:45

Onlar Benim Eski Değil, Eskimeyen Dostlarim.

**Arvasi3** · 05 Aralık 2006, 13:42

ümmet perkitan adlı üyeden alıntı

öyle bir an olurki kalabalıkta kendini yalnız hissedersin bazende yalnızken kendini kalabalığın ortasında bulursun.

sadece bu kadarmı ümmete abi.yani bu kadar önemsiz bir konumu bu.kimse irdelemiyor.

**KÜRŞAD_KORKUT** · 05 Aralık 2006, 14:21

ya kardeş ben buraya çok şey yazarım hatta sayfayı bile doldururum ancak,sonra da ortalık gene karışır,ya aslında yazmama sebebimiz korktuğumuzdan falan değil,terbiyemizden ve efendiliğimizden kaynaklanıyo,aslına bakarsan hayat vefasız,

**mete_han** · 06 Aralık 2006, 00:49

abi hürmetler saygılar...millet işinde gücünde be abicim...yoksa unutulduğun falan yok...

**Barış Şuşut** · 06 Aralık 2006, 12:50

bu soruya Yahya Kemal Beyatlı ne güzel cevap vermiş ...

SESSİZ GEMİ

Artık demir alma günü gelmişse zamandan,

Meçhûle giden bir gemi kalkar bu limandan.

Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;

Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.

Rıhtımda kalanlar bu seyâhatten elemli,

Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli,

Bîçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!

Hicranlı hayâtın ne de son mâtemidir bu!

Dünyâda sevilmiş ve seven nâfile bekler;

Bilmez ki giden sevgililer dönmiyecekler.

Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,

Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden.