Efsane rahatlatır. garantisi benim...
Yorulan iliskilerin kaderidir ayrılık... sende de suc vardir emin ol onda da.. netice ne kdr acitsada bir taraf ayrilik karari verdiyse en guzel ceza eyvallah demektir.. yiyosa bulsun senin gibi birini.. ilk gun ölüyorsun.. ikinci gun ağlıyorsun.. 3 gun senin gibi birini n.h bulur diyip yuruyosun baska birini buluyorsun..
Senin için iyi bişey mi kötü bişey mi karar veremedim.Sonuçta bu işin sefası da cefası da çok.Ama insan eksikliğini hisseder muhakkak.Hakkında hayırlısı olsun.jimi_hendrix adlı üyeden alıntı
Kendi kendini ele verdin bakBosver yahu. Napcan en akillicasini yapmissin
Onurhan ben dokulmedim bir kere.
Benim de hatalarım oldu zaten.Hatasız kul olmaz.Karşılıklı bir sürü hatamız oldu.Belki beni başkası onun kadar idare edemez.Ama emin olduğum birşey var onu kimse benim kadar çekemez.Ne kadar tuhaf varlıklarız.Dediğin gibi elinde sonunda alılıyoruz.
---------- Mesajlar birleştirildi - 22:07 ---------- bir önceki mesaj zamanı 21:56 ----------
Bunu paylaşmayaydın iyiydiAma haklısın acıları dibine kadar yaşayalım ki yükselişimiz daha kuvvetli olsun.
Kardeş bu etkiyi veren yasal bişey varmı yoksa arkadaşı en yakın torbacıya mı yönlerdin ahahaha :DKullandığın sürece ;
Sürekli tok tutar
Sağlam kilo verirsin.
Cinsellikle ilgili hiç bir şey hissetmezsin.
Anneni babanı kesseler önünde umurunda olmaz.
Sinirlerin alınmış olarak dolaşırsın ortalıkta,
Kimsenin etlisine sütlüsüne karışmadan kendi işine bakarsın sadece
Hizli bi genctim ben, cok kiz arkadasim olurdu hep kisa surerdi. Bir gün birine denk geldim tam tanımı akıllı bi kıza. Köpek oldum. Kendimi unuttum. Isimi gücümü evimi yönümü ona uydurdum. Aynı isyerinde çalışıyoruz. Onun mahallesine taşınmışım, günün 12 saati beraberiz. O beni çok takmıyor, süründürüyor resmen ama bırakmıyorda. Babası kanser oldu ailesiyle tanışmak durumunda kaldım. Ben kendi ailemi unutmuşum kendimi unutmuşum onun ve ailesinin servis şöförü oldum adeta. Hiç bir şey gözümde yok fedakarlıklarda rekor kırıyorum. Bir dediğini 2 etmiyorum. Ailesini bırak sülalesi beni çok seviyor, o hala beni çok iplemiyor, olmasan da olur edasında ama bırakmıyorda. Zaman zaman terk ediyor kapısında yatıyorum o derece. Falan filan 2 sene böyle geçiyor.
Sonra bu hastalık dönemlerinin ortalarında ben ilgisiz kalmışım diye bana kızıyor ve ayrılmak istiyor. Bugüne kadar millete cenazesi varken dahi bi telefon bile etmeyen ben buna neler neler yapmışım, kız beni neyle suçluyor akıl aĺır gibi değil.
Bir bakıyorum ki elemanın biri uzak sehirden bizimkiyle ilgileniyor, tanıdık doktor öneriyor falan ariyor soruyor diye çocuk kıymetli oluyor. Bense niye doktor tanıdığım yok diye kendime kızıyorum
Bu sihirli kelime öyle bir şeymiş ki roller bir anda değişiyor. O kaniş oluyor ben sallamayan. Tabi serde aşk var 5 gün dayanıyorum barışıyoruz. Sanki başka bir insanla beraberim. Üstüne 1 yıl daha geçiyor ve evleniyoruz. 3. Yıl dönümümüz yeni geçti. Şuan durum nemi? Erkenmi evlendim lan acaba ?
Geçmiş olsun. Değer verdiğin sevdiğin kadar acı çekecek, belki 10 yıl sonra bile rüyanda görecek ve üzüleceksin. Aklını başka şeylerle meşgul etmek en iyi çözüm gibi. Daha derinlere daldıysan psikologa görünebilirsin. SSRI grubundan bir şeyler yazacaktır.
Ateşi körükleyelim biraz dimi
Bu çok normal
Geçmesi için 10 kişi filan gelip geçmesi lazım birde aradan 2 yıl sonrasında acı gidiyor ama o belli belirsiz hüzün sürekli içerilerde bir yerde kalıyor.
Bunun için tek yapman gereken şey beklemek ve dikkatini başka şeylere vermek.
Konuyu açan arkadaşta henüz çok genç önünde daha bi 10 yıl filan var o sürede de kimler geliir kimler geçer
http://www.motosiklet.net/forum/konu-disi/150675-biri-gonlume-yardim-etsin.html
geçen sene ben de aynı durumdaydım ve ben de yardım istemiştim tanıdık tanımadık herkesten... ben de çok mücadele etmiştim sevgim için... watsap durumlardından yalvarmalar, sosyal medyadan şarkılar, şiirler, özlü sözler, ortak arkadaşlarımızı araya sokmalar, sabahlara kadar içmeler, dağıtmalar... hepsinde tekrar tekrar reddedildim... en son bir şekilde sohbet açıp yalvardım resmen köpek oldum... ona yazdığım şiirleri bi ajandaya yazıp yolladım yalvarırken ama yine reddedildim... sonra üstteki döngü bir süre daha devam etti ve sonra ona, onu hala düşündüğümü belli edecek herşeyden uzaklaştım... onu hala düşünüyordum evet ama kendi durumumu belli edecek sosyal medyaymış ortak arkadaşmış vesaire hepsinden uzaklaştım... işime gücüme verdim kendimi... sonra baktım aynı şeyleri o yapmaya başladı... yine umursamadım bu sefer arayıp konuşmaya başladı... daha önce yanıma gelsin diye yalvarırken ve bin türlü bahanelerle cevap alırken ben istemeden yanıma geldi bir kere... ne değişti ki döndün diye sordum bilmiyorum dedi... ben de sen daha neden döndüğünü bile bilmezken bu ilişkiye tekrar başlamam dedim ve o dakikada hayatımın kontrolünü ele aldığımı farkettim... şu anda bir başkasıyla bir aylık evliyim... onu hala düşünüyor muyum evet... iyi ki ayrılmışız diyor muyum kesinlikle evet çünkü bizim memleketimizde sevgiymiş aşkmış bu işler yalan... iki taraftan birisi mutlaka bokunu çıkarıyor sevginin de ilginin de... ben de çıkardım oradan biliyorum... sana tavsiyem sevgilim dostum hayatının kontrolünü eline alman... otur düşün kendinle... gerçekten herşeyiyle ömür boyu çekebileceğin bir insan mı yoksa sadece sevgin ve aşkın yüzünden gözün kör mü olmuş... eğer kız arkadaşının seni ve aileni yormayacağını düşünüyorsan yüzgöz olmadan olayları akışına bırak... derslerini ihmal etme... moralini bozuk görmesine izin verme... hayata devam ettiğini göster emin ol seni gerçekten seviyorsa sana dönecektir... ilgisizliğinle dikkatini çekersin... ben sana muhtaç değilim bak bir sürü kız var etrafımda falan gibi saygısızlık da yapma lütfen... sadece hayatının görünen kısmında herşey normalmiş gibi davran... içindeki acı da zamanla hafifliyor... alışıyorsun herşeye... tekrar söylüyorum günlük hayatına devam edemezsen kendine gelemezsin... konuşmak istersen de bana mesaj atabilirsin... işten güçten fırsat buldukça yazmaya çalışırım...
Hizli bi genctim ben, cok kiz arkadasim olurdu hep kisa surerdi. Bir gün birine denk geldim tam tanımı akıllı bi kıza. Köpek oldum. Kendimi unuttum. Isimi gücümü evimi yönümü ona uydurdum. Aynı isyerinde çalışıyoruz. Onun mahallesine taşınmışım, günün 12 saati beraberiz. O beni çok takmıyor, süründürüyor resmen ama bırakmıyorda. Babası kanser oldu ailesiyle tanışmak durumunda kaldım. Ben kendi ailemi unutmuşum kendimi unutmuşum onun ve ailesinin servis şöförü oldum adeta. Hiç bir şey gözümde yok fedakarlıklarda rekor kırıyorum. Bir dediğini 2 etmiyorum. Ailesini bırak sülalesi beni çok seviyor, o hala beni çok iplemiyor, olmasan da olur edasında ama bırakmıyorda. Zaman zaman terk ediyor kapısında yatıyorum o derece. Falan filan 2 sene böyle geçiyor.
Sonra bu hastalık dönemlerinin ortalarında ben ilgisiz kalmışım diye bana kızıyor ve ayrılmak istiyor. Bugüne kadar millete cenazesi varken dahi bi telefon bile etmeyen ben buna neler neler yapmışım, kız beni neyle suçluyor akıl aĺır gibi değil.
Bir bakıyorum ki elemanın biri uzak sehirden bizimkiyle ilgileniyor, tanıdık doktor öneriyor falan ariyor soruyor diye çocuk kıymetli oluyor. Bense niye doktor tanıdığım yok diye kendime kızıyorum
Bu sihirli kelime öyle bir şeymiş ki roller bir anda değişiyor. O kaniş oluyor ben sallamayan. Tabi serde aşk var 5 gün dayanıyorum barışıyoruz. Sanki başka bir insanla beraberim. Üstüne 1 yıl daha geçiyor ve evleniyoruz. 3. Yıl dönümümüz yeni geçti. Şuan durum nemi? Erkenmi evlendim lan acaba ?
Taktik sağlam..
Kadim odur ki evvelini bilir kimse olmaya
Teşekkür ederim.Dediğiniz gibi ben artık hayatıma bakcam.Ona üzgün olduğumu belli etmicem kesinlikle.Herşeyde bi hayır vardır.Bu saatten sonra da barışsak herşeyin yoluna gireceğini sanmıyorum zaten.Hayırlısı böyleymiş böyle oldu yapacak bişey yok.Kaç gündür toparlanmak için elimden geleni yapıyorum.İşe bu durumu kabullenmekle başladım gerisi de gelir inşallah.Gün boyuu kendimi teselli ediyorum biraz rahatlıyorum.Rüyamda görüp sabah uyanınca herşey başa sarıyor.
Kardeşim bu üç harflilere gerektiği gibi davran.
Kocaeli'ne yolun düşerse gel,iki muhabbetin belini kıralım. Süreç zor ve uzun bunu,bil. Gerisini takma.
Hayatta bi kadına değer vereceksen bu annen olsun.
Dostum birde bardağın dolu tarafından bak,ben 23 yaşındayım ne aşk yaşadım nede ayrılık acısı.Yaşadığın güzel anıların değerini bil ve geleceğine yönel,geçmişe takılıp kalma
Şu an bu konu içerisinde 2 kullanıcı var. (0 üye ve 2 misafir)
