Abicim gezdirdiğin iyi olmuş
reisim klavyene, parmaklarına, gönlüne saglık. nereden buluyorsun bu manevviyat yüküsatırları nasıl baglıyorsun bırbırıne. Saygılarımla
Yazıyı şu an okudum ve buğazımdaki düğümü hissettim sanki orada çayı içen sen değilde bendimŞaka bir yana ailemin motordan olan korkuları ben her geçe gün daha iyi anlıyorum. Çocuğa da gerçek bir üzüntü duydum fakat gezdirerekde en güzel görevi yapmışsın. Bütün MT seninle gurur duyuyordur umarım
Saat 03:55...
Derinlerde bir fırtına kopar gibi...
Son iki satır... Bir yazı insanın yüreğine ve göz pınarlarına bu kadar mı hızlı dokunur... O tuzlu boncuk taneleri kendilerini bu kadar mı hızla dışarı atar...
Yüreğine, eline, ruhuna sağlık Tamer abi...
"____Çoban Ömer___"
Pazar günüydü. Büyük şehrin pazar sabah larını çok severim. Haftanın şehr'e nefes aldırdığı nadir zaman dilimlerinden biridir. Kalkar erkenden, hanımla beraber kah motorla, kah motorsuz; şehrin tadına vakıf olmak isteriz.
Bu kaçışlar bazen şehrin en güzel sesli müezzinlerinin okuduğu, vede birinin bırakıp birinin başladığı sabah ezanı dinlemek olur. Sultanahmet'te
bazende kaçış olur şehir'den hemen yanı başındaki istanbul'un ormanlarına.
Nasibimize orman düşmüştü o pazar. Nevalemizi ve termosada çayı koyduk; Atladık motora. Yolda Habipler'den odun ateşinde pişmiş ekmeğimizide aldık. Gerçi ekmeğin lezzetimi yoksa fırındaki taze ekmek kokusumuydu? bizi cezbeden onuda anladık saymam.
Pirinç`çi köyüne doğru gidonu çevirdim. Hanım ALLAH razı olsun bana hiç sormaz nereye gideceğimizi. Köyü az geçtikten sonra. Taze toprak ve gübre kokuları genzimizde yerini alırken bizde derenın kenarında bir ağacın gölgesinde durduk.
Motoru birkaç metre ilerdeki erik ağacının şefkatli dallarının altına çektikten sonra bizde ıhlamur ağacının altına yerleştik. Yarabbim o ne güzel bir koku insanı sarhoş edercesine. Motrun bırandasını yere güzelce serip kahvaltı malzemesini dizmeye başladık.
Bu arada yirmi otuz metre ilerde, üç keçinin başındaki, on veya oniki yaşlarında bir yavrucak bizi dikkatle süzüyordu! "Aslında motoru".
Yavaş,yavaş ufaklık ve keçiler bize doğru yaklaşmaya başladı. Bende yemeyi bırakmış sadece çayımı yudumlarken, küçük çobanı izliyordum. Ama çobanın ilgi alanındaki biz değildik.
Motora iki üç metre mesafede çömelmiş, dirsekleri dizlerinde, çenesi avuçlarında seyrediyordu motoru. O kadar çok istedimki aklında geçenleri öğrenmeyi ....bağırdım..
_şşşşşşt delikanlı baksana
-gel, gel
koşarak geldi, yanımızda ayakta duruyordu. bana fırsat kalmadan hanım sordu?
-adın ne senin..?
-Ömer
- gel ömer dedim. çay içelim
çocuğun konuşmasında bir şey vardı sanki buraya ait değildi
Ömer hemen söze girdi
-benim babam'dada vardı motor
-.............????
-Hadi yahu dedim
peşinden
-eee noldu
-kamyon çarptı
-baban diyebildim
-"...öldü..." dedi
Ne uzun saliselerdi, bir yudum çay düğümlendi gırtlağıma, ateş bastı heryanı hanıma baktım onunda gözleri buğuluydu.
gene Ömer kendimize getirdi bizi
-amca beni gezdirsene dedi
Hayatımda ilk defa ağlarken motor kullanıyordum. artçım ise o kadar mutluyduki.
Tamer DURSUN.
(akalteke)
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
) (3 litre benzin koyuyorum bir hafta geziyorum diyen adamlardan ve motorlarından uzak durun)
