Çakıt Vadisi Gezisi (Off-road, Belemedik, Hacıkırı)

**endorphine** · 02 Eylül 2008, 09:36

"Adana'da bu 40 derece sıcaklıkta, hem de nemde motora falan binilmez." laflarını aldırmadan, daha önce gitmediğim "Çakıt Vadisini" geçmeyi ve Demirkazık zirvesine gitmeyi planlıyorum (zaman yetmediği için Demirkazığa gidemedim)...

Rota; Adana-Karaisalı-Hacıkırı (Kıralan), Kuşçular, Belemedik, Pozantı, Demirkazık(tı)...

Gideceğim ilk güzergah...

Buda haritada yol olarak görülmeyen Çakıt Vadisi...Bu güzergahın motorla aşılmasının çok zor ve yorucu olduğu, hatta ağır motorlarla denenmesi gerektiği söyelenir... (doğru söylediklerini bitince anlayacağım zaten)

İlk yollar çok güzel, yeşillik her taraf, hava çok sıcak, çok güzel çam ağacı kokusu geliyor kaskın içerisine...

Çıkacağımız yeri bu tepenin ardı zannediyorum, hiçbir levha, yazı yok,soracak kimsede yok yollarda...

Entresan bir yapı ve yukarda yerleşim var....

Yolumu kaybettiğimi bu köye geldiğimde anlıyorum. Kuş uçmaz kervan geçmez denilebilecek türden bir yer zaten buralar...Kıralan'a gideceğime, Karakılıç Köyüne gitmişim...

Bana damın tepesinden yol tarif eden çocuklar...

Burası da orman yangınlarını gözlemek için kullanılıyormuş (kartal yuvası gibi bir yer)...

Ekmek yapıyorlar...

Verilen tarif üzerine Hacıkırı (Kıralan) yoluna düşüyorum... Bu bana yaklaşık 1 saat kaybettiriyor...

Sonunda Hacıkırı na ulaşıyorum....

Normalde burdan bakıldığında Adana görülüyormuş... Ama hava o kadar sıcak ki nemden hiçbirşey görünmüyor.

Veeeee Alman Köprüsü (Varda Köprüsü)...

Almanlar tarafından 1905 yılında, 200 metre uzunluğunda, 100 metre yüksekliğinde inşa edilen demir yolu köprüsü virajlı olması ve heybetli görünümü ile dünyanın en değerli yapıtları arasında gösteriliyor. Çukurova'nın Anadolu'ya açılmasını ağlayan Hacıkırı Köprüsü, bir mühendislik şaheseri olarak, bir asırı devirmesine rağmen sağlamlığıyla, devasa oluşuyla dikkatleri çekerek, görenleri şaşırtıyor.

Demiryolları inşaatı 1888 yılında II. Abdulhamit ile Alman İmparatoru Kaiser Willhem tarafından imzalanan sözleşmeyle başladı ve 1905 yılında Belemedik'e büyük bir şantiye kuruldu. Projeyle, Osmanlı'nın asker, eşya ve yolcu taşıması, Almanların da ihtiyaç duyduğu petrol kaynaklarına ulaşması planlanmıştı. Tren hattının en önemli ve zor geçiş noktası olan Belemedik-Hacıkırı arasında, 1905 yılında Almanlar tarafından 12 kilometre uzunluğunda, 22 tünel açıldı. 20 yıl üren bu tünellerin açılması sonucu Bugün ki halini almıştır.

Bana rehberlik yapan Celil Bey arka taraftan daha güzel manzara olduğunu söylüyor, bende o tarafa gidiyorum....

Hakikaten de muhteşem bir görüntüsü var köprünün...

Bana rehberlik eden Celil Bey, illaki bir çay içelim diye ısrar edince kıramıyorum... Bana yolun çok kötü olduğunu ve yolun sürekli olarak 2-3 kola ayrıldığını ve nerden döneceğimi, nasıl gideceğimi anlatıyor...(yinede kayboldum ya dağ başında)

Köy çok sakin, sohbet edilip çay içilyor....

Eveeet başladık tırmanmaya, içimden yol kötü galiba diyorum, ilerde burayı mumla arayacağımı bimeyerek...

Keçiler yola yatmış uyuyordu, ben gelince kalktılar mecburen...

Yollar böyle...Kuşçular köyünde yine kayboldum. Yol kenarında oturan teyzeye sordum Belemdik'e nasıl giderim diye... İlk tepki; abooooo, kuzum motorla mı gidecen... Neyse kararlı olduğumu görünce tarif ediyorlar...

Burası yolmu, doğru yolda mıyım geri mi döneyim, kararsız kaldım...

Sanırım bu dağların arasından gideceğim...

Yol (?) belli belirsiz dağların ortasında göründü...

Sağdan aşağası uçurum, yol kayalık ve taştan oluşuyor... Motor zaman zaman kayıyor, çok dikkatli iniyorum....

Ama vadi ve manzara muhteşem... Çağlayan su sesi geliyor, dağların arasından (yankılanıyor)...

Yollar (?)....

Yukarda zaman zaman trenin geçtiği tüneller görülüyor... Merak edip çıkıyorum yukarıya...

Aşağıda crisitine beni bekliyor.

Tam köşede küçük tünel var, oradan geçeceğiz...

Geldiğim yola bakarken...

Tripodu kuruyorum, Çakıt vadisi hatırası...

Yukarıda yine tren yolu geçişleri...

Yolumuz böyle uzayıp gidiyor, ilerdeki çok kötü bir yokuşta motoru yan yatırıyorum. Birazda yorgunluktan oldu tabi, tahminen 4 saatten fazla yoldayım ve çoğunlukla ayakta...Buraya kesinlikle arazi lastikle gelmek lazım, yokuş yukarı çıkarken motor kalkışta yola tutunmuyor ve kayıyor, ön başka yöne, arka başka yöne gidiyor...

Sonunda artık hiç bitmeyecek dediğim yol bitiyor ve Belemedik'e ulaşıyorum.
Belemedik... Belemedik köyünün ismi; köyün kurulu olduğu yerde demir yolu tünelleri yapılırken iki yandan delme işine baş*lanmış fakat aynı noktada birleşilememiş, bu noktada işçiler "eyvah bilemedik" demişler. Böylelikle Almanlar da buraya Belemedik adını vermişler (rivayet böyle).

Almanlar, Torosların kalbine giden yolun yemyeşil doğasına ayran kaldıkları tabiyat tutkusuyla tünel inşatlarına başlamıştılar.Bu tünellerin delinmesinde kulanılan esirler bile olmuştur bu esirler ;ADANA - Müttefik kuvvetlerin Çanakkale boğazına ilk giren denizaltısı AE2,25 Nisan 1915'te Çanakkale boğazına giren, 30 Nisan'da Ali Rıza Bey idaresindeki Sultanhisar hücumbotu tarafından batırılan Avustralya birliklerine ait AE2 denizaltısı içindeki 32 mürettebatın tamamı Türk askerleri tarafından kurtarılmış. Esir alınan Anzaklar İstanbul'a, oradan Afyonkarahisar ve Almanlar tarafından Bağdat-Hicaz demir yolu kapsamında yaptırılan Adana Belemedik'teki tren istasyonunda tünelleri kazmakla görevlendirilmiş. Almanlar Büyük gayretler içinde Anzaklı eserler Almanlar Ve Ermenilerle birlikde büyük bir emek ve güçle tünelleri açmaya başlamışlardı öncelikle tünel çevresinde şantiyelere kurarak tünellere daha cabuk müdahale ve emniyetini saglamak için bir çok noktaya şantiyeler kurmuşlardır. Bu şantiyelerde Alman mühendisler ve Alman üst düzey yöneticiler emir komuta zinciri içinde uzun uzun artı sıra tünelleri açmaya devam ediyorlardı. 1900 'lü yılarınbaşında başlayan TOROS TÜNELLERİ inşaatı öte yandan Türk ve Alman işçilerin çalıştıdığı ve uğruna öldükleri İstanbul Bagdat Hicaz demiryolu İnşatı tarihinde Belemedikde önemli bir yer tutar.(Alıntı)

Burada eski yıkık şantiyeler, yemekhaneler var.

2 asırlık ağaç...

Eski trenle hatıra...

Her taraf drmiryolu malzemesi ile dolu...

Derken çok büyük bir gürültü ile yük treni geliyor.

Belemedik hatırası.

Sol tarafta yine tüneller...

Yol tahminden çok çok uzun sürdü, Demirkazık şu dağların ardında ama havada bozdu yağmur ayağacak gibi...

Derken çok şiddetli bir yağmur. Tabi Adana'nın 40-41 derecesinden sonra yağmur yağacağı aklımın ucundan bile geçmedi ve yağmurluk almamıştım yanıma.

Kendimi Adana-Pozantı otoyol köprüsünün altına atıyorum...

Ama hem toprak kokusu, hem yağmurun sesi de çok güzel...

Benim gibi motorla yola çıkan 2-3 arkadaşta köprü altında. Sohbet ediyoruz beraber, balık yakalamış, bana gösteriyor, motoru Honda YBR...

Yine büyük bir gürültü ile gelen yük treni...

O kadar şiddetli bir yağmur yağıyor ki, sanki dinmeyecek gibi... Bir saate yakın burda bekledikten sonra yağmur hafifliyor, ben de yola çıkıyorum...

Çok acıkmıştım, hem de yoruldum. Pozantı da kendimi "Palan'ın Yeri"ne atıyorum...

Geziden Notlar:
1. Harika bir tabiat manzarası, doğal güzellikler
2. Dağların arasından yankılanan suyun sesi hala kulaklarımda
3. Konuksever köylüler
4. Bu geziye tek başına gidilmez. Yolda bişey olsa, uzun süre ne gelen ne var ne giden, telefonda çekmiyor zaten.
5. Mutlaka arazi lastiğe ile yola çıkmak lazım.
6. Adana'da olsa, yaz da olsa yağmurluğunu mutlaka yanına alacaksın...

Bitti...

**adanalı** · 02 Eylül 2008, 09:51

yine çok güzel bir gezi olmuş.eline,emeğine sağlık.sevgilerimle.

**emomen** · 02 Eylül 2008, 09:56

Abi muhteşem, gercekten tebrik ediyorum sen tek başına bu yolları nasıl kokmadan gidersin yardım eden olmaz oralarda telefonda cekmez ama yinede eglenceli olmuştur.Ayagına saglık cok güzel bir gezi olmuş...Resimler harika

kıskandım resimlere bakarken keşke bende gitsem diye

**turgayblue** · 02 Eylül 2008, 10:13

gerçekten muhteşem bir gezi olmuş,eline ayağına sağlık, bizlere motorla nerelere bile gidilebileceğini gösterdin ufkumuza açtığın yol için sağol, kazasız belasız geziler

**kolpa** · 02 Eylül 2008, 10:30

Teşekkürler çok keyifle okudum, resimler ve bilgiler çok güzel.

**mCk** · 02 Eylül 2008, 11:04

yamaha ybrr :D bu arada gusel gezı olms honda deıl:d

**cakalaz** · 02 Eylül 2008, 13:29

Tebrikler

Bu arada Kartal Yuvası dediğin yer dikkatimi cekti.. Enteresan bişey

**gezgin_33** · 02 Eylül 2008, 13:49

Tekerlerine saglık. Gercekten cesaret isteyen bir gezi yapmışsın... Manzaralar gercekten görülmeye deger yerler..... Paylaşım için teşekkürler..

**jonturq** · 02 Eylül 2008, 13:52

Tekerinize saglik harika bir gezi olmus .

**CBF150** · 02 Eylül 2008, 16:48

Gezi yazılarını takip ettiğim üyelerden birisisiniz.Çok güzel olmuş paylaşım için teşekkürler devamını bekliyoruz.

**demirgursel** · 02 Eylül 2008, 18:40

güzel bir gezi olmuş, yalnız tek yola çıkman sakat iş bence.
nice problemsiz gezilere olsun

**ahmetnr** · 02 Eylül 2008, 21:13

çok güzel olmuş gerçekten paylaşım için teşekkürler selamlar

**Naci63** · 02 Eylül 2008, 23:16

Çok güzel manzaralı ve maceralı güzel bir gezi olmuş. Ellerinize sağlık.

**bora33** · 03 Eylül 2008, 11:01

elinize sağlık. harika manzaralarala dolu bir gezi. mersinden geçen yaz belemedike yayla evi olan bir arkadaşımın yanına gitmiştim. bayağı toz yutmuştum yolda

ayrıca serpme ağ ile balıkta tutmuştu arkadaşımın babası, o günler aklıma geldi. yağmur olayı keyifini 1 kat daha arttırmıştır herhalde.

**Cihat Taygut** · 03 Eylül 2008, 11:13

Honda değil Yamaha Ybr idi.

**~~SELÇUK ASLAN~~** · 03 Eylül 2008, 11:39

güzel ülkemin güzel insanı bizimle bunları ve bilgini paylaştığın için teşekkür ederim.

**AYDEMİR** · 03 Eylül 2008, 11:52

eline koluna tekerıne saglik tek kelimeyle süper bir gezi ve gezi raporu olmuş mt de coktan beri böyle bir gezi raporu okumamiştim allah kaza bela vermesın devamını beklerizz