Ergin
17 Şubat 2006, 13:11
Kimi insanlar için motosiklet serseri işi kimi insanlar için ölüm makinesi kimine göreyse sadece hayal edipte hayalden bir adım öteye gidemeyen motor sevdası yüreğinde yumruk gibi yer eden ulaşılması imkansız bir sevgili gibidir.
Motosiklet sevdası çok farklıdır neden mi? Çünkü tıpkı insanı sever gibi seversin motosikleti onu tanıman lazımdır kanının kaynaması gerekir sadece sana ait olmalıdır seni hiç üzmemelidir seni aldatıp yarı yolda bırakmamalıdır işte bu yüzden bir insanı sever gibi bağlısındır motosikletine işte buna motosiklet sevdası denir.Tabi bu benim naçizane görüşüm ve düşüncelerim,ama hep aklımı meşgul eden merak ettiğim bir şey var,acaba motosiklete hiç binemeyip te hayalini kurmak mı daha zor yoksa çok güzel bir birliktelik yaşadıktan sonra ayrılmak zorunda kaldığın motosikleti özlemek mi hangisi daha zor,gerçekten çok merak ediyorum doğrusu..
Bana göre motosikletinde Adabı Muaşeret Kanunu vardır tıpkı yemek yeme kuralları gibi yada bir hanım efendi ile nasıl konuşulacağı gibi işte bu motosiklet adabını benimsemiş kendine ilke edinmiş her motosiklet sahibi bana göre kardeştir ve her kardeş adayı motosikletini alırken ilk önce bir bilene danışır illa bir kardeş grubuna girmek ister bu her motosiklet sevdalısı adayın artık genlerine yerleştirmiştir çünkü o duyguyu ve hürriyeti başka kardeşleriyle paylaşmak ister.motosiklet kardeşliği dayanışma gerektirir ve büyüklerinden aldığın öğütleri başka kardeşlerine de anlatman öğretmen gerekir mesela bana hep söylenen ‘gördüğün büyük küçük her motosikletli kardeşine mutlaka selam ver ve yardıma ihtiyacı olan motosikletli kardeşini gördüğünde hemen yardımına koş,hatta uzun yola çıkarken bu olasılığı göz önünde bulundurup ona göre hazırlığını yap’ işte bizi yani motosiklet sevdalısı kardeşlerimizi diğerlerinden ayıran yegane özellik budur.Umarım düşüncelerimde yanılmıyorumdur ve sizler hayal ettiğim kardeşlerimsinizdir saygılarımla..:rendeer:
Motosiklet sevdası çok farklıdır neden mi? Çünkü tıpkı insanı sever gibi seversin motosikleti onu tanıman lazımdır kanının kaynaması gerekir sadece sana ait olmalıdır seni hiç üzmemelidir seni aldatıp yarı yolda bırakmamalıdır işte bu yüzden bir insanı sever gibi bağlısındır motosikletine işte buna motosiklet sevdası denir.Tabi bu benim naçizane görüşüm ve düşüncelerim,ama hep aklımı meşgul eden merak ettiğim bir şey var,acaba motosiklete hiç binemeyip te hayalini kurmak mı daha zor yoksa çok güzel bir birliktelik yaşadıktan sonra ayrılmak zorunda kaldığın motosikleti özlemek mi hangisi daha zor,gerçekten çok merak ediyorum doğrusu..
Bana göre motosikletinde Adabı Muaşeret Kanunu vardır tıpkı yemek yeme kuralları gibi yada bir hanım efendi ile nasıl konuşulacağı gibi işte bu motosiklet adabını benimsemiş kendine ilke edinmiş her motosiklet sahibi bana göre kardeştir ve her kardeş adayı motosikletini alırken ilk önce bir bilene danışır illa bir kardeş grubuna girmek ister bu her motosiklet sevdalısı adayın artık genlerine yerleştirmiştir çünkü o duyguyu ve hürriyeti başka kardeşleriyle paylaşmak ister.motosiklet kardeşliği dayanışma gerektirir ve büyüklerinden aldığın öğütleri başka kardeşlerine de anlatman öğretmen gerekir mesela bana hep söylenen ‘gördüğün büyük küçük her motosikletli kardeşine mutlaka selam ver ve yardıma ihtiyacı olan motosikletli kardeşini gördüğünde hemen yardımına koş,hatta uzun yola çıkarken bu olasılığı göz önünde bulundurup ona göre hazırlığını yap’ işte bizi yani motosiklet sevdalısı kardeşlerimizi diğerlerinden ayıran yegane özellik budur.Umarım düşüncelerimde yanılmıyorumdur ve sizler hayal ettiğim kardeşlerimsinizdir saygılarımla..:rendeer: