Bahar gelmiş neyleyim/ Neyleyim baharı yazı/ Çift teker olmayınca....

[Dr.MZÇ]

Bitmeyen yoğun sınav dönemleri, okulun işleri ve TUS kaygısından kaçmak istedikçe diyorum ki tek kurtuluş var bir motor al bas gaza bakma arkana...
Ben bu motor işine ne kadar kafayı takmışsam evin patronu ve patroniçesi o kadar karşı. Zamanında arkadaşlarının yaptığı kazaları öleni bir tarafını kıranı anlatıp duruyorlar.
>Diyorum kask takmışlar mı? cevap bizim zamanda kask mı vardı :)
>Kask takmamışlarsa bunların koruması da yoktur diyorum.- Cevap: koruma seni 4 tekerden korumaz...
>Anlatıyorum bakın ben bu şeyden ilerde alacağım Allah'tan mani olmazsa kaçarı yok alırsam da gaza gelir 300 yapanından alırım esas o zaman tehlikeli gelin yol yakınken şöyle az yakınından ucuzundan bir şey alalım. Cevap: CIK :)
>Gizli alayım diyorum bankalar öğrenciyi adam yerine koyup para vermiyor.
>Para biriktireyim diyorum damlaya damlaya göl olması gerekirken cepten aka aka sel oluyor :)

Bir çıkar yol bulamıyorum... Sanırım mezun olana kadar da yok öyle bir yol.
İşin esası bunları neden anlattım onu da bilmiyorum, ama okumuşken bana bir açık kapı bulursanız yazıverin:rendeer:
Sanırım bir sınav sonrası sendromu daha :queen:
Kalın sağlıcakla :rendeer:

[ZIPPIRMAN]

Yav doktorum
her motorcuya lazım bir mesleğin olacak
yokmu ankarada seni artçı taşıyacak hayırsever

yada bak millet hayatımdaki ilk büyük motor diyip 1000 cc lik makinayı binmeyi bilmeden aldığını yazıp geyik yapıyor
Aç sende başka bir topic
HAYALİMDEKİ en buyuk motor 3500 cc diye uğraşıp duralım işte
bu arada hay huy derken alırsın diplomayı

[yürekçe]

bulunduğun ildeki motorcu arkadaşlarınla iletişmini sıkılaştır. en azından artçı olursun, ehliyetin varsa günübirlik kiralayıp dök kurtlarını.
zaten Tus tan sonra veya ilk sağlık ocağı atamasından sonra özel polikliniklerde geceliği minimum 200tl den nöbet tutmaya başlayınca yakıt sorun değil, en kralını bozuk paralarımla alırım filan dersin. 1 senen kaldı. kiralık miralık idare edecen işte.
hem mezun olunca, "oğlumuz doktor oldu" diyeceklerinden motorun olunca da "bizim oğlan çılgın bir doktor " demelerini uzak ihtimal görme. elin para tutunca sana kimse karışamaz. hatta ilanları kendileri arayacak olan bir sürü dostun(!) olacaktır...

1 senecik sabret...

imza
yılların sağlıkçısı

[Felon]

aileyi ikna etmek dediğin gibi çok zor bi durum ama onlarda senin iyiliğini düşündüğü gibi senin hissetdiklerinide anlayamazlar malesef.motosiklet tutkunlarının ortak bir sıkıntısı bu :( en iyisimi biraz cebi sıkıp ayağını yerden kesecek birşey almak.ama oda çok zor bişey farkındayım :)
kiralık motor iyi fikir.bulabilirsen kirala derim.tecrüben yoksa kirala bi scooter hem ucuza dolaşırsın bütün gün :)
hatta sen kaskını ceketini eldivenini al,motorun olmasada kiraladığında korumalarınla binersin en sağlıklısı bu:)

[Dr.MZÇ]

En başta yorumlar için teşekkür ederim :)


Yav doktorum
her motorcuya lazım bir mesleğin olacak
yokmu ankarada seni artçı taşıyacak hayırsever

yada bak millet hayatımdaki ilk büyük motor diyip 1000 cc lik makinayı binmeyi bilmeden aldığını yazıp geyik yapıyor
Aç sende başka bir topic
HAYALİMDEKİ en buyuk motor 3500 cc diye uğraşıp duralım işte
bu arada hay huy derken alırsın diplomayı
İkinci fikri sevdim:P
Şaka bir yana beyin cerrah'ı bir hocam var ama eminim o da kendi motorunun üstüne ancak eve gidince 5 dk oturmaya fırsat buluyordur...

bulunduğun ildeki motorcu arkadaşlarınla iletişmini sıkılaştır. en azından artçı olursun, ehliyetin varsa günübirlik kiralayıp dök kurtlarını.
zaten Tus tan sonra veya ilk sağlık ocağı atamasından sonra özel polikliniklerde geceliği minimum 200tl den nöbet tutmaya başlayınca yakıt sorun değil, en kralını bozuk paralarımla alırım filan dersin. 1 senen kaldı. kiralık miralık idare edecen işte.
hem mezun olunca, "oğlumuz doktor oldu" diyeceklerinden motorun olunca da "bizim oğlan çılgın bir doktor " demelerini uzak ihtimal görme. elin para tutunca sana kimse karışamaz. hatta ilanları kendileri arayacak olan bir sürü dostun(!) olacaktır...

1 senecik sabret...

imza
yılların sağlıkçısı
Abicim aile hekimliği sistemine karşıyım zaten hükümet bu sistemi yerleştirdikten sonra aile hekimlerinin de arpasını kesecek ki başladı bile kesmeye... Ben Beyin Cerrah'ı olmak istiyorum 6 sene 2000TL maaş 3 sene gün aşırı nöbet (dışarda nöbet tutma şansım yok malesef), bir de şu saçma performans sistemi dolayısıyla zannetmiyorum ki kısa sürede motoru altıma çekeyim...
Ehliyet var ama başkent'te uygun fiyata motor kiralayan yok...

aileyi ikna etmek dediğin gibi çok zor bi durum ama onlarda senin iyiliğini düşündüğü gibi senin hissetdiklerinide anlayamazlar malesef.motosiklet tutkunlarının ortak bir sıkıntısı bu :( en iyisimi biraz cebi sıkıp ayağını yerden kesecek birşey almak.ama oda çok zor bişey farkındayım :)
kiralık motor iyi fikir.bulabilirsen kirala derim.tecrüben yoksa kirala bi scooter hem ucuza dolaşırsın bütün gün :)
hatta sen kaskını ceketini eldivenini al,motorun olmasada kiraladığında korumalarınla binersin en sağlıklısı bu:)

Koruma alma olayını ciddi ciddi düşünüyorum, sanırım bir iki aya güzel bir kask, sonra da ceket alabilirim :) 6 yıl evvel kaza yaptığım yamuk bisikletimin üzerinde fotoğraf çeker buraya koyarım :queen:

[tomass]

Yazdıklarını okuyunca çok duygulandım :)
Tıp Fakültesi 5. sınıfta iken aynı duyguları ben de yaşadım.
Fakat benimki biraz daha farklıydı ;
Memleketimden motosikletimi İstanbul'a getirmek için babamı bir türlü ikna edemedim, allem ettim kullem ettim gene olmadı :)
İçimdeki motosiklet arzusu her geçen gün artıyordu.
Düşündüm taşındım ; ailemden habersiz sağlık sigortasında işe girdim geceleri nöbet tutarak para kazanmaya başladım.
İlk maaşımla bir shoei kask, bir eldiven ve bir de held mont aldım.
Tabi bunlardan ailemin hala haberi yok o zamanlar.
İkinci maaşımı alır almaz soluğu bankada alıp hemen kredi çektim ve başladım motosiklet aramaya...
İzmitte bir Derbi gpr 125 buldum ve büyük bir heyecanla atladım izmite gittim. Konuştuk anlaştık, aldım geldim istanbula...
Yaklaşık 15000 kmlik bir beraberliğimiz oldu :) Satalı bir yıldan fazla oldu ama onu hala unutamadım :)
Ha bu arada okulu bitirdim doktor oldum ama şuan bir motorum yok :)

[Alpkagann]

:) bunları yaşayan bi tek ben değilmişim. Hehe madem bişey almak istiyorsun araba al o zaman diyorlar. Sanırsın ki bunu diyenler de direksiyona her oturduğunda emniyet kemerini takıyor :)

[.:Serkan:.]

Aynı durum benim de başımda.

4. sınıfım 10 hafta sonra inşallah elektronik mühendisi çıkıcam. Bizimkilere motor dedim istemediler. Araba alalım motor isteme dediler ama ben motor isterim dedim ısrar ettim. Ama sonra bu işin baba parasıyla olmayacağını anladım.

İki yılı geçti evde motor lafı etmiyorum. Forumları takip ediyorum, dergileri okuyorum, motor mekaniğine de meraklıyım, araştırıyorum. İlk maaşımı alır almaz ilk iş motorsiklet kursuna başvuruya gidicem inşallah.

Ayrıca problem sadece evdekilerde değil. Ciddi bi ilişkin olunca bi yandan da evlenme konuları oluyor. Hepinizin bildiği evlencek adamın motorla ne işi olur konuşmaları...

Ama yılmadım. Evdekilerde kız arkadaşımda onun ailesi de artık beni böyle benimsemeye başladı yavaş yavaş. Bu hobiyi gerçekten birilerinin sözüyle bırakırsam kendime haksızlık edeceğimi düşünüyorum ve bekliyorum :)

[Dr.MZÇ]

Yazdıklarını okuyunca çok duygulandım :)
Tıp Fakültesi 5. sınıfta iken aynı duyguları ben de yaşadım.
Fakat benimki biraz daha farklıydı ;
Memleketimden motosikletimi İstanbul'a getirmek için babamı bir türlü ikna edemedim, allem ettim kullem ettim gene olmadı :)
İçimdeki motosiklet arzusu her geçen gün artıyordu.
Düşündüm taşındım ; ailemden habersiz sağlık sigortasında işe girdim geceleri nöbet tutarak para kazanmaya başladım.
İlk maaşımla bir shoei kask, bir eldiven ve bir de held mont aldım.
Tabi bunlardan ailemin hala haberi yok o zamanlar.
İkinci maaşımı alır almaz soluğu bankada alıp hemen kredi çektim ve başladım motosiklet aramaya...
İzmitte bir Derbi gpr 125 buldum ve büyük bir heyecanla atladım izmite gittim. Konuştuk anlaştık, aldım geldim istanbula...
Yaklaşık 15000 kmlik bir beraberliğimiz oldu :) Satalı bir yıldan fazla oldu ama onu hala unutamadım :)
Ha bu arada okulu bitirdim doktor oldum ama şuan bir motorum yok :)
İşte sanırım aradığım şey buydu :) ben de yazdıklarını okuyunca duygulandım :) Çünkü tıp fakültesinde okurken de çalışılabiliyormuş :) Ankara'da sordum soruşturdum iş mevzusunu ama bulamadım. Sen bu işi nasıl buldun şartlar neydi acaba? Bu konuda biraz yol gösterirsen işe girdikten sonra motorumun adını sana koydurtacağım :P

:) bunları yaşayan bi tek ben değilmişim. Hehe madem bişey almak istiyorsun araba al o zaman diyorlar. Sanırsın ki bunu diyenler de direksiyona her oturduğunda emniyet kemerini takıyor :)
:) bu forumda çok kişi var bizim gibi ama çaktırmıyorlar :P Ben de zaman zaman okula arabayla gidiyorum ama bir motosikletli görünce içim cız ediyor tüm trafiği tehlikeye atmak pahasına o motorcu arkadaş rahat rahat gitsin diye milleti sıkıştırıyorum :queen:

Aynı durum benim de başımda.

4. sınıfım 10 hafta sonra inşallah elektronik mühendisi çıkıcam. Bizimkilere motor dedim istemediler. Araba alalım motor isteme dediler ama ben motor isterim dedim ısrar ettim. Ama sonra bu işin baba parasıyla olmayacağını anladım.

İki yılı geçti evde motor lafı etmiyorum. Forumları takip ediyorum, dergileri okuyorum, motor mekaniğine de meraklıyım, araştırıyorum. İlk maaşımı alır almaz ilk iş motorsiklet kursuna başvuruya gidicem inşallah.

Ayrıca problem sadece evdekilerde değil. Ciddi bi ilişkin olunca bi yandan da evlenme konuları oluyor. Hepinizin bildiği evlencek adamın motorla ne işi olur konuşmaları...

Ama yılmadım. Evdekilerde kız arkadaşımda onun ailesi de artık beni böyle benimsemeye başladı yavaş yavaş. Bu hobiyi gerçekten birilerinin sözüyle bırakırsam kendime haksızlık edeceğimi düşünüyorum ve bekliyorum :)

Kız arkadaş konusunda ben bayağı şanslıyım, her ne kadar tanışmasamda kayınpeder de motosiklet hayaliyle tutuşuyor :) eh kız arkadaşım da babasının kızı :)