Bugün bir motor aşığı daha söndü.
Henüz daha 22 yaşındaydı. Samsunluydu. Motorlara aşıktı. Askerden döndükten hemen sonra çalışmaya başlamak üzere iş aramaya başladı. Motor sevgisi çok fazla idi ancak keyfine göre motor alacak ve binecek maddi şartlara sahip değildi.
Kendine en uygun mesleği ararken, severek yapabileceği bir iş aklına geldi. Motokurye olacaktı . Hem motora binebilecek hemde para kazanacaktı. Daha ne olsundu. Hemen gidip ehliyetini aldı. Motorkurye olacaktı ama adam gibi motokurye. Her zaman korumalarını takacaktı. Kasksız asla motor kullanamayacaktı. Sürat yapmayacaktı. Acele biryerlere birşeyler yetiştirmeye çalışmayacaktı.
Derken bir fast food firmasına girdi. Ancak 15 dk sonra siparişi yerine ulaştıramadığı zamanlarda maaşından kesilen bedellere ve yöneticisinin sürekli fırça atmasına dayanamadı.
Arayışa girdi ve daha doğru bir şekilde yapmak istediği işi için uygun ortamı nihayet buldu. Özel bir sağlık kurumunda kuryelik yapacaktı. Tahliller için kan ve test örneği taşıyacaktı. Çalışmanın şartı tam korumalı ve emniyetli olarak motor kullanmaktı. Giyilecek koruma malzemelerinin tamamı ve motor firma tarafından veriliyor ve kullanmak mecburi idi. Tam ona göre bir işti. Aynı zamanda kan örneği taşıyarak ulvi bir iş yapacaktı. Hemen işe başladı. Bu arada taksitle kendine 200 cc lik bir motor almıştı. Haftasonu ve tatillerde gönlünce geziyordu. Bütün hafta motorla çalıştıktan sonra, hafta sonu dahi motorla geziyordu. Motorunu büyütme planları yapıyordu.
Taa ki bugün 1 Aralık 2006 tarihinde e5 üzerinden harem istikametine bir belediye otobüsünün arkasından giderken, acıbadem köprüsüne varmadan önce emniyet şeridine geçme kararını verene kadar. Yanlış bir karardı.!! Otobüsün arkasından emniyet şeridine geçtiği anda , yol çalışması sebebi ile emniyet şeridinde durmuş olan bir kamyonun yolun sonu olduğunu bilemezdi. O sadece tahlil edilmesi için gitmesi gereken kanları taşıyordu. Arkasında da bir artçı vardı. Aynı istikamete gidecek olan bir artçı. Sadece iyilik olsun diye taşıdığı bir artçı.
Frene bile basamadı. Tüm koruma giysilerine rağmen kamyonun damperi ile artçı arasında bir hava yastığı oldu sadece. Artçı ufak tefek sıyrıkla atlattı kazayı. Kendisinin iki defa kalbi durdu ve tekrar çalıştırıldı. Anında acil müdahale yapıldı. Hemen ameliyata alındı.
Artık arkadaşları onun için kan taşıyordu. Gerekli kanın bulunması için bir koşuşturma sürüyordu. Gerekli olan 15 ünite kan yerine 30 ünite kan kısa bir sürede hazırdı.
Artık dua etme zamanı idi .
Ameliyat çok uzun sürdü.
Dualar çok uzun süre edildi .
Ameliyat sona erdikten sonra maalesef ölümün yanından, motoru yatırarak ve kıvırtarak geçemedi ve herşey bitti.
Adı Kadir Teke idi.
Kendi kaskını üzerine taktığı ve henüz taksidi bitmeyen motorunu otoparkta arkadaşları elleyemedi. Hala duruyor ve sürücüsüz bir motor olarak mahsun mahsun bakıyor.
Bu metin sadece paylaşmak için yazılmadı. Bu kazadan alınacak dersler mutlaka olmalıdır. Başka Kadir'lerin sönmemesi için. Yaşadığı kazanın sonucu ölüm olabilir ama bizlerin bunu okuması ve aynı hatayı yapmamamız için. Belki ölümünün bir anlamı olması için yazıldı. Görmediğimiz bir şeride asla girmememiz için yazıldı.
Kadir'e allahtan rahmet, ailesine sabır ve biz motor sürücülerine sürekli dikkatli olabilmeyi diliyorum.
En iyi motorcu gideceği yere varabilen motorcudur. Geç yada erken farketmez...
