Merhabalar..
Siteye, dostluğunuza ve sohbetlerinize takıldım kaldım.. Aranızda olmak güzelliğini paylaşmak isterim.. motorsiklet , ben ve kazam üçgenini sizlerle paylaşmak isterim.. Hem yeni hevesli dostlarıma bir ibret.. Hemde son pişmanlığın ne denli ucuz bişey olduğunu anlatmaya vesile niyetiyle..
Adım süleyman.. Bursa'da yaşıyorum.. Motorsiklet tutkum! 2000 yılında başladı.. yani 16 yaş civarında.. bir mobilet almıştım.. sonrasında markasını dahi hatırlamadığım vitesli küçük bi motorum vardı.. bu noktaya kadar ehliyet yoktu tabii.. ehliyeti alınca, birde o dönemde maddi durumum bugünüme nazaran daha iyi olduğundan (dürüstçesi baba parası tatlı geldiğinden) ve birazda artık ben bu işi öğrendim!! eşşekliğiyle 2001 model r1 aldım.. 0 km. idi hani işi öğrendik ya.. 2 ay kullanabildim.. bursa'da görükle tarafında bi kaza yaptım malesef.. Allah(cc.) kimseye vermesin.. motoru bidaha görmek nasip olmadı.. 6 ay hastanede yattım.. cahillikmi diyeyim.. eşeklikmi.. şımarıklıkmı adını siz koyun artık.. akabinde haziran 2002'de hemen babamın dostları avukatlar falan aracılığıyla benim ehliyetimin iptalini sağladık.. şu an sağ bacağımda ve sağ kolumda platinler mevcut.. hayatım zorlaştı.. tabiki motorsiklet defteri orada kapanmıştı.. zamanla evlendim, ellerinizden öper 1 yaşında bi oğlum var. geçen yıl karayollarında taşeron firma elemanı olarak işe başladım.. Sabah 05:00 da işyerimde olmam gerektiği için ve araba alacak maddi gücümde olmayınca son çare fym 125-2b diye bi motor aldım.. Şu an ehliyetim yok, trafiğe başvurduğumda iptalin üzerinden en az 10 yıl geçmesi gerektiği, bu durumda en iyi ihtimallle 2012 haziran ayında ehliyet alabileceğimi öğrendim.. Bu durumdan dolayı kendimi gerçekten suçlu hissediyorum, umarım kimsenin malına canına zarar vermeden ehliyetime kavuşmayı ümit ediyorum. şu an motorumda heniz 5. vitese hiç takamadım.. hala içimde o korku ve ehliyetsiz olmanın verdiği o buruk psikoloji var.. Sakin sakin evime gidip geliyorum.. Umarım bir gün korkumuda atabilirim..