2 yıldır bu konuda yazacağım , ama bir türlü elim varmıyordu .artık vicdan azabımı dersiniz , yoksa başka bir şeymi bilemiyorum. ama içime uktedir. artık yazmam , vicdanım için şart olmuştur.O kazanın olduğu gün , Sevgili Necdet GÜL kardeşimizle , bizlerle ( daha doğrusu eski motorcu grubumla ) tanışmak için randevüleşmiştik ve sırf bizi tanımak ve anlatacaklarımızı dinlemek için motoruna atlayıp , o yola çıkmıştı.
Ara sıra kendime sorarım. acaba randevüleşmemiş olsaydık , yinede aramızdan ayrılırmıydı , bu kazaya , dolaylı yoldan da olsa biz mi sebep olduk ? bir yanım olduk der , bir yanımda olmadık der , ecel vakti geldiğinde herşey bahanedir der.Zamanı gelen gider. Herkezden , herşeyden bir şekilde saklananabilir , türlü oyunlarla kurtulabilirsiniz ama ecelden kaçış yok.Ne zaman ve ne şekilde öleceğimizi bir tek Allah bilir.
Mekanın cennet olsun Necdet Kardeşim.