Hava durumunun uygun olmaması nedeniyle ödemesini yaptığım halde teslim almaya bir türlü gitmediğim motorumu bugün teslim aldım..
Bir kızla çıkıyor gibi heyecanlandım önce.. Sonra sakin sakin olaya intibak sağladım..
İlk gün tam 112 km yaptım.. Hava güzeldi. Bir de motora binmeyi özlemiştim..
Hissettiğim şöyle bir şey. Tıpkı şuna benziyor. Hani ilk gençlik döneminde daha yeni akıl-bulug olmuş iken merak ederiz ya.. İşte Karaköy'e vs gideriz. Sonuç çoğu kez hüsran olur..
Sonra köprünün altından çok sular akar.. Ve bir gün o an gelir.. Ne deriz hatırlayalım:
-Ben aslında daha önce hiç motora binmemişim..
Ben de aynen öyle dedim bugün işte... (Heh he anlayan anladı. )