ilk motorumdan bugüne kadar ailemin onayını almadım hatta haber bile vermedim desem yeridir. çok derin konular ve yanlış anlaşılmak istemem ancak ebeveynler kaç kaşına gelsek de bizleri hala çocuk gibi görürler. İstemedikleri bir şwyi biz istersek duygu sömürüsü yaparlar. kimimiz bu sömürüye karşı gelemeyiz kimimiz geliriz ama motorcuysak genelde sömürüye karşı durabiliyoruz
Merhaba ;
Ailemin yapmamı istemediği nerdeyse herşeyi yaptım bu dünyada . 18 yaşını geçeli de çok olmuşsun zaten sorumluluğunu alabilirsin .
YANLIZZZZZZ : senede bir kere tatilde motora binecem diyorsun ki işte bu korkutucu . Ben tecrübe olmaksızın uzun yola çıkmanı tavsiye etmiyorum .
Tabiki karar yinede senin.
Saygılar
Cocuklugumda girmisti motor virusu icime, MOTOHABER`den kestigim irili ufakli her turlu motor fotografi ile donatmistim odamin duvarlarini.. orta okuldayken bir gun babam geldi hepsini soktu. "bir daha bu evde motorun M`si konusulmayacak" dedi. Ben hayattayken motor alamazsin, almayacaksin dedi. Sonra buyuduk, babadan habersiz dayinin scooter`ina el koyduk. Onu ogrenmedi. Sonra kendi motorumu alinca ilk defa, kiyamet koptu, ben senin cesedini yollaradan toplamak icin buyutmedim seni dedi, bu motor satilacak dedi. Aylarca konusmadi neredeyse benimle. Sonra da hep soguk davrandi. sonra ben motoru sattim, ondan sonra aldi beni sakin sakin konustu, yok tehlike yok bilmemne... Gecenlerde muhabbeti acildi annemle konustum, babam duydu, geldi gene kiyamet "yeniden motor mu alacaksin vs vs diye" evet dedim geldik 30 yasina yuh artik. Hayat benim, para benim zevk benim diye. Asker emeklisi kendisi, kesinlikle yumusamayacak. Ancak ne kadar saygi duysam da, kim olursa olsun, kendi zevklerimi ve isteklerimi, babam bile olsa baska birisi istemiyor diye ertelemem, vazgecmem. Beni seviyorlarsa, benim mutlulugumla mutlu olurlar diye dusunuyorum. Felsefem bu. Mart ayindan itibaren sanirim peder benimle gene konusmayacak. yine afra tafra yapacak, yine her firsatta laf sokacak. Sonra ben evin onunden kalkarken yine motoru bagirtip sinir edecegim onu
Valla arkadaşlar benim gördüğüm kadarıyla motor olayında "aileyi ikna etmek diye bir şey yoktur".
"Aferin evladım" diyen bir babayı ne gördüm ne duydum.
Şimdi doğruya doğru; motoru çok seviyorum ama bir yakınım motosiklet kullansın ister miyim bilmiyorum.
Arkadaşlar vermiş olduğunuz motivasyon için çok teşekkür ederim, sanirim benim hayallerim gerçek olucak
Arkadaşlar gerçekten hepinize hak veriyorum, böylesine radikal bi karara annemin sıcak bakmaması bence gayet normal, bu seferde ikna edemeseydim ev telefonunu size verip annemi sizin ikna etmenizi rica edicektim
Bugün Bağcılar-istoç taki anes motor'a gittim, satış müdürü çoşkun bey vardı, kendisiyle görüşüp konuştum, bir honda cbf 150 beğendim, motorun fiyatı 4100 tl'di 2010 model... Hadi şuda olsun, hadi buda olsun derken motor 4700'e kadar çıktı, ( kappa yan çantalar, topcase, grenaj koruma, motor koruma, touring cam, depo pedi ) yani bu saydıgım aksesuarlar 600 tl tuttu, koruyucu elbiselerle birlikte sanırım 6000 tl'yi bulucak toplam, Kısmet olursa 15 ile 20 gün içerisinde almayı planlıyorum, ama verdiğiniz tavsiyeleride unutmayacagım, iyice pratik yapmadan ve usta bir sürücü olmadan istanbul trafigine çıkmayı düşünmüyorum. ileriki zamanlar bakalım neyi göstericek. Hepinize teşekkür ediyor saygılar sunuyorum
Teşekkür ederim hocam önerilerinizi dikkate alıyorum, Benim için en büyük sıkıntı ailemin ve çevremin karşı çıkmasıydı ki onuda hallettim. Artık motoru aldıktan sonra siz tecrübeleri sürücülere sorucak bazı sorularım daha olabilir, onun için şimdiden özür dilerimmotorhocası adlı üyeden alıntı
Hayırlısı olsun,anne rızası da alınmış, motosiklet işini de bağlamışsın, öncelikle sürüş tekniğini ve becerini geliştirebileceğin bir kursa yazılın, kurt sofrasına giren kuzulara benzemeyin.
meslegin nedir kendi paranı kazanıyorsan 27 yaşında biri kendi kararını verebilecek yaştadır. motosiklet kullanmak güzeldir her motosiklet insanda farklı bir haz uyandırır. ama bu işin tehlikesinide göz ardı etmemek gerekir. karşındaki araç sürücüleri kafesin içinde oldugundan motosikleti asla kaale almazlar. bu nedenle iki kez dikkat etmen gerekir. alacagın motosiklete tam olarak alışmadan trafigin yogun veya hız yapabilecek şekilde uygun olan yerlere asla çıkma. ayrıca mahalle arasında kullanırken sokak ve caddelerin birleşim yerlerinde daima yavaşla hatta gerekirse dur kalk yap.
gelelim ailenin ikna olmasına. eger sana güvenmiyorlarsa bunu birazda kendinde aramalısın. çünkü hayata baglı sorumluluk sahibi insan trafikte daha dikkatli olur. bu nedenle eger kendine bukonuda güvenin tamsa sorun yoktur.
son olarak acemi oldugun için vitesli motosiklet senin için başlangıç motoru olmayabilir. tercihini scooter olarak degiştirmen hem ikna konusunda hemde denge ve kullanım konusunda daha iyi olur. maddi durumun nedir bilmiyorum ama ikinci el alırsan satarken daha az zarar edersin. ikinci el içinde forumdan yardım istersen vakti olan bir arkadaş mutlaka çıkar sana yardımcı olmak için. küçük cc de ister istemz belli süre sonra insanı sıkar. insan oglu hep daha büyügünü ister. bu nedenle başlangı için ikinci el alman daha mantıklı olur.
olmaz diye birşey yok yeterki ne istedigini bil ve basamakları birer birer çık.
eskiden motosiklet kullanmak kolaydı ama artan araç sayısı ile birlikte önüne gelen kişi şöförüm diye yollara çıkıyor. sonuç hergün ölümlü ve yaralı bir sürü kaza.
10 yıldır aktif olarak araç süren biri olarak motosiklet kullanıcılarına karşı ke kadar saygılı olabildin trafikte motosiklet kullanıcıları ile ne gibi olumsuzluklarla karşılaştın yeri geldiginde ona yol vermen gerektiginde üzerindeki insanı insan oldugu için mi onunda bir canı var onunda ailesi ve sevenleri var diyemi yol verdin yada olumsuz bir durumda hoşgörüyle yaklaşabildin mi yoksa sırf kazaya karışmamak için kullandıgın aracın hasar almaması vaktinin kaybolmaması ve ugraşmamak için mi. kendine bu soruları sordugunda olumlu cevaplar bulabiliyorsan ve mümkün oldugu kadar yavaş ve dikkatli olursan ne sen üzülürsün nede sevdiklerin.
herşey gönlünce olsun.
Vermiş olduğunuz nacizhane fikirler için teşekkür ederim, sonuç olarak burasi bir paylaşım platformu ve sizde herkez gibi açık yüreklilikle düşüncelerinizi dile getirmişsiniz, fakat ben bu konuyla mesleğin bir ilgisi olduğunu düşünmüyorum, çok yüksek gelirli bi meslek sahibi değilim, ama çok düşük gelirlide bir meslek sahibi değilim öncelikle bunu belirteyim. Evet 27 yaşındayım ve kendi kararlarımı kendim verebilecek kapasitede olduğumu düşünüyorum, ama ne yazıkki eski insanlara laf anlatmakta bazen sorunlar yaşıyoruz, ayrıca böylesine bi radikal kararı kendi başıma vermek biraz yanlış olur diye düşünüp aileminde onayını almak istedim,
Trafikte motosiklet ve otomobil ilişkisine gelince.. Benim 10-12 yıllık trafik deneyimimde 2 defa motosikletlerle sürtüşmem oldu.. Allaha şükür kimse yaralanmadı ve çok ciddi hasarlı kazalar olmadı.. Gerçi maddiyat umrumda değil herşeyden önce insan sağlıgı önemlidir bence..
Ben trafik kazalarını çoğu zaman insanların dikkatsizliğine değilde vurdum duymazlığından kaynaklandığını düşünüyorum. Eğer vurdum duymaz sorumsuz, kendisine ve çevresine bi hayırı olmayan, kendi can güvenliği ile birlikte başkalarının can güvenliğide tehlikeye sokan, sokakları babasının malı gibi kullanan, yüksek hızlarda motosikletin önünü kaldıran ani şerit değiştiren ve arabaların önüne umarsızca çıkan bir motosiklet sürücüsü benim arabama çarparsa eğer o adamla sonuna kadar uğraşırım açıkçası... ÇÜnkü o adam hak etmiştir onu, göz göre göre kazaya davetiye çıkartmıştır o adam.
Bizim direksiyon hocamızın bi sözü vardı ; Usta olana kadar arabanın bi önemi yok, sana bişey olmasın derdi.. Ama usta olduktan sonra senin bi önemin yok! Arabaya bişey olmasın derdi.. Çünkü usta olduktan sonra yapmış olduğun kaza senin ve senin gibilerin dikkatsizliğinden kaynaklanıyor derdi.. ( belki yanlış bi düşünce ama yinede yazmak istedim )
Ama ekmeği için motosiklet kullanan, ptt ve çeşitli kurye şirketlerinde kilometre gözetmeksizin evine ekmek götürmek umuduyla çalışan, araba kullanmanın dahi zor olduğu istanbul gibi bir şehirde motosiklet kullanan insanlara ve diğer araç sürücülerine saygılı olan bir insanada saygımız sonsuzdur. Böyle bir insan gelipte benim arabama vurursa göz yumar geçerim.. Adam zaten ekmek derdinde birde benim dandik arabamımı kafasına takıcak
işte benim trafikte motosiklet ve otomobiller arasındaki ilişki değerlendirmem böyle.. Taktir sizlere kalmış.
Saygılar..
anne rızası almak önemlidir ya.ben bir çok arkadaş gibi sıkıntı yaşamadım bu konuda.al yada alma diyen olmadı.ama annemde motora binebiliyor artık hanım da.bu arada bu topicten anneler günü için ''ananı da al gel '' tarzı bi gezi çıkmaz mı?madem motora binen bu kadar sayıda baştacımız var...
selam, ben de 2007'de ehliyetimi (B2den fark A2) almıştım ve o zamandan beri hayalini kuruyordum ve forumları ve kaymnakları gerekli teorik eğitim için takip ediyordum. Ailemse hep karşı çıkıyordu. Hatta babam zamanında annemi yolcu alarak Manisa'dan Çeşme'ye veya Foça'ya gidip gelmesine rağmen. Tartışmalarımızda bunu nezaman argüman olarak sunsam bana ''İyi de oğlum o zaman Manisa'dan Çeşme'ye giderdik yoldu birkaç arabaya rastlardık'' falan derdi.
Bu sene evlendim. Eşim de kafa dengim. hatta geçtiğimiz Cumartesi direksiyon sınavına da girererk o da (B2den fark A2) ehliyetini aldı. Ehh biz de CBF 150 bakıyoruz, hatta almak üzereyiz parasını da denkleştirdik. Ama aile engelini bir türlü aşamıyorum ve İstanbul trafiğinden de bir hayli çekiniyorum. Motoru (ve tabiki ekipman da) alsak bile eğitime bütçe ayırmam gerektiğini biliyorum. Babam ara da ''al al ben de binerim'' dese de hala karşılar. Ne dedin de ikna ettin hocam bi yazsan
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
benim babam da emekli asker anlıyorum seni zordur onları ikna etmek , valla gülüyom şimdi ha neler yapıyordur 
