Beni evimin önünden alıp işyerimin önüne götüren servisim olduğu halde;
oğluşumla yani motosikletimle her gün 70 km yol yapmaktan,
çiğ yağmış köprüden geçerken yeni yeni uyanan istanbul'a 60 metre yüksekten günaydın demekten,
bomboş ve etrafı ormanlarla dolu olan sis basmış hasdal/göktürk otobanından gitmekten,
sabahları yolda üşümekten,
akşamüstü yolda terlemekten,
motosikletten inince kollarımdaki ve sırtımdaki hafif uyuşukluktan,
eşimin, annemin, babamın ve iş arkadaşlarımın tüm karşı çıkışlarına rağmen alıkoyamıyorum kendimi
Motosiklet sürücülerinde hakikatten değişik durumlar var sanırım