Bu yazıyı yazmaktan nefret ediyorum fakat bunu örnek olmam için yapmak zorundayım. Ne zamandır dağlarda tepelerde gezi , cross falan yapıyoduk görmüşsünüzdür. Fakat asfalt, taşa toprağa benzemezmiş bunu öğrendim.
Gecen cuma bizim Gündüzle karar verdik cross motorlarımızla Antakya'dan Antep'e karayolundan gidip kız arkadaşlarımızla buluşmaya.
Yolun cok kötü ve bizim asfalt acemiliğimizi hiçe sayarak yola cıktık. Gayet güzel gitik, gezdik, tozduk fakat dönüş yolunda otobanı kullanmayıp eski yolu tercih edince bana olanlar oldu.
Ağır yük taşıyan kamyonlar asfaltı eritip inceltmiş ve asfaltta ray gibi basamak oluşturmuş. Yağmur ve karanlık olan yolda 40- 50 km/h ile yol alıyoduk. Birden ben ne olduğunu anlamadan ön lastiğimin sağ tarafı oraya takıldı. Motorun arkasının havalanmasıyla sağa doğru yere düşmem biroldu. Ben ellerimi gidondan çekmeyi düşünürken ilk darbeyi sağ dizim aldı , sonra basımı o hızla yere çarptım. Motorla beraber yerde sürüklendikten sonra nihayet durabildim. Dizlerim o kadar acıyordu ki kırıldığını zannettim. Yerde yatarken ilk olarak eklemlerimi ve dizlerimi kontrol ettim neyseki hiç kırığım yoktu. Korumalarım dizlik hariç tamdı. Sürtünme ve darbenin etkisiyle üzerimdeki tüm elbiseler erimiş ,sağ diz kapağımın üzerinde hiç deri kalmamış ve diz kapagım tamamen ortadaydı. Yardım alacak hiç bir yer olmadıgı için dizimi bezle bacağımıda iple bağlayarak 12 km yolu motor kullanarak gitmek zorunda kaldım.
İlk gördüğüm benzin istasyonu oldu ve oraya girdik. Oranın sahibi ve ilk kez tanıştığım İsmet bey beni kendi arabasıyla 25km ileride İslahiye devlet hastanesine götürdü. Hastanede gördüğüm ilgiyi daha doğrusu gördüğüm ilgisizliği , doktor dahil hemşire ve sağlık personelinin cahilliği az kalsın daha kötü duruma gelmeme yol açıyordu fakat bunu anlatmayacağım.
Yapılan kötü muamelenin ardından arkadaşlarımın oraya gelmesiyle Antakya'ya döndüm.
Ertesi gün kanama başlamasıya hastaneye kaldırıldım. Röntgende dizimin içinde taş toprak varken dikildiği ve temizlenmediği ortaya çıktı. Dikişler açıldı temizlendi tekrar dikildi ve alcıya alındı. 20 gün hareketsiz yatak dinlenmesi verildi.
Bunların başıma gelmesine dizlik kullanmamam yol açtı. Koruma kullandığım yerlerime hiçbirşey olmadı.
LÜTFEN KORUMALARINIZI her zaman kullanın ve KASKINIZ daima başınızda olsun.
Bu olay başıma gelene kadar korumaların bu kadar önemli olduğunu bilmezdim fakat sakat kalma korkusu ve çektiğim acı beni daha duyarlı hale getirdi.
[img][/img]
