Bak evladım sen bilmezsin buralar hep bahçeydi...

**Samet Ağır** · 02 Nisan 2020, 14:11

selam arkadaşlar. evden çıkamadığımız şu günlerde aklıma biraz tebessüm oluşturmak geldi...
ihtiyar delikanlı genç oğlana anlatıyor...

bak oğlum sen daha çömezsin. Ben 23 yaşımdayım neler gördüm neler...

Gerçi şu gördüğün grimsi bisiklet sanırım bir fosil onun yanında konuşmak bana düşmez ama kendisi 45 yaşında olduğundan konuşmak bile istemedi..Gören inanmasa da gerçekten bu yaşta ha..

Yanındaki çömezler daha genç.. Oğlanla kızın bisikletleriymiş onlar..

İşte böyle bir bahçeyken, meyve ağaçları,su kaynakları,üstü kapalı garajı varken...akıllı !!!! sahibim bu evi müteahhide vererek bizi bu karanlık kapalı yere koydu. artık güneş göremiyoruz evlat...

Neymiş daha güvenli bir yerdeymişiz... yersen....
Şu arkadaşa sana bana ve diğerlerine bol bol yer varmış.. ne alaka ülen,banyo yapamıyorum be... sende aynı olacaksın unutma bunu..
güvenme bu adama ..senin ve şu siyah arkadaş gibi niceleri geldi geçti ama ben halen burdayım. hancı ben yolcu sensin unutma...

pardon bisiklet dede.. sen benden öncede burdaydın sonra da olursun. kusuruma bakma..

Hemen belirteyim İstanbulda bahçeli müstakil evi müteahhide vermek akıllıca bişey değil.. İmkanı olan kesinlikle uzak dursun..

**bursalıali** · 02 Nisan 2020, 18:19

Samet insanoğlu her zaman elindeki değeri kaybettikten sonra ah vah ediyor . Ne çare ki giden geri gelmiyor. Hiç bir şekilde. Dövünsem,feryat etsem , ağlasam,babam mezardan çıkar gelirse , ben de tekrar o müteahhite verip yıktırdığım evime kavuşurum. Selamlarımızla.

**Angrypower** · 02 Nisan 2020, 18:27

Bence hiç bu kadar üzülmeyin. Siz vermesenizde çocuklarınız verecekti. Nice evler gördüm oturmaya kıyamazsın. Dozeri öyle bir yerleştirdilerki ağzınız açık kalır. Elimizdekilerin kıymetini bilelim yeter. Akrabalara zamanında ne güzel müstakil eviniz var. Ayrılmayın dediğimde bana kızdılar. Sen bizi apartmana layık görmüyor musun dediler. 3 sene sonra keşke satmasaydık evimizi dediler ama ne çare?

Bu arada doğma büyüme İstanbul’da apartman dairelerinde ikamet ediyorum. Müstakil ev görünce, Kemal sunal’ın Tavuk çevirme fırınının camına ekmek banar gibi bakıyorum

**Samet Ağır** · 02 Nisan 2020, 18:33

Aleyküm selam abim.
Ama bu ev tek başıma benim değildi. Ben 42 sene kadar keyfini sürdüm sadece..son 4 senedir yok o müstakil ev..
Malesef karar benim kararım olmasa da aslında hayırlısı buydu galiba...
Hoş o ev tek başıma benim olsa,cümle alem beni... kovalasa,tüm ülkenin müteahhitleri sıraya girse...
Yinede kimseye vermezdim evi..
Ne zaman emekli olur,bir köye deniz kıyısına yerleşmeye karar veririm,işte o zaman düşünürdüm.. Nasip hayırlısı buymuş...

---------- Mesajlar birleştirildi - 18:33 ---------- bir önceki mesaj zamanı 18:28 ----------

Angrypower dediğin gibi ama en azından ben yaşadım,çocuklarım 12-13 sene kadar gördü bu güzelliği..
Dalından meyve kopartmanın,bahçede mangalın,domates biberin,musluk ve kuyu suyuyla istediğin aktiviteyi yapabilmenin tadı bambaşka...

**Angrypower** · 02 Nisan 2020, 18:38

Aynen öyle abi. Eskiden ben Küçükçekmece’de yaşarken, sokaktaki evlerin çoğu müstakildi. Şimdi gitsen tanımazsın bile. Zaten tek başına olunca insan birşey yapmıyor, varisler olunca sıkıntıya giriyor. Bütçe bellidir, herşey bellidir. Bölünecek ve herkes para alacak denildiğinde zaten herşeyi kaybediyor insan.

Kendi şahsi adıma İstanbul’da yaşamaktan nefret ediyorum ama kaçtıkça daha bir sıkı bağlanıyorum maalesef. Bende kaçmayı bıraktım artık

Yalnız kırmızı güzelliklere bir su tut, yaşlı olana bir seramik kaplattır. Sezon geldiğinde, ben buradayım desin

**Samet Ağır** · 02 Nisan 2020, 19:07

Yaşlı trip atıyor,ben gencim ihtiyacım yok diyor..

Yahu su tutma olayı artık sadece yıkamacılarda.. Evde bahçedeki musluk tüm apartmanın. Ben yıkarsam diğer dairelerin hakkına girerim. Hatta herkes başlarsa boku çıkar. Zor iş iki kova bi damacana ile 3-4 ayda bir abdest aldırıyorum.

**Albertorun** · 05 Nisan 2020, 08:09

Samet bey çok güzel bir hikaye sunmuşsunuz, okurken tebessümle ve duyguyla okudum. Umarım vakti gelir ve aslında çok basit olan o kararı alarak eskiden güzel olan o şehri terk ederek tekrar müstakil ve bahçeli bir eve yerleşirsiniz. Böylelikle delikanlılar da sizler de mutlu mesut olursunuz dileklerimle

**hokahey** · 05 Nisan 2020, 09:42

Dediğiniz gibi bahçeli ev candır yahu.

Benim gözüm genç, yakışıklı delüğanlı cbf150'ye takıldı. Kaç model?

**Samet Ağır** · 05 Nisan 2020, 11:56

Albertorun adlı üyeden alıntı

Samet bey çok güzel bir hikaye sunmuşsunuz, okurken tebessümle ve duyguyla okudum. Umarım vakti gelir ve aslında çok basit olan o kararı alarak eskiden güzel olan o şehri terk ederek tekrar müstakil ve bahçeli bir eve yerleşirsiniz. Böylelikle delikanlılar da sizler de mutlu mesut olursunuz dileklerimle

Amiiinn inşallah...
Doğduğum büyüdüğüm ev olduğundan bu kadar koydu belkide...

---------- Mesajlar birleştirildi - 11:56 ---------- bir önceki mesaj zamanı 11:54 ----------

hokahey adlı üyeden alıntı

Dediğiniz gibi bahçeli ev candır yahu.

Benim gözüm genç, yakışıklı delüğanlı cbf150'ye takıldı. Kaç model?

İhtiyar 1997 ( ilk sahibiyiz 50 binde de henüz)
Cbf 2017 model 4500 km de şimdilik..
2. El aldım 6-7 ay önce.. 2500 de iken..

**mezit** · 05 Nisan 2020, 20:16

Noli burda.

**yaşlıveacemi** · 05 Nisan 2020, 22:06

Geçen akşam oğlumla yürüyüşe çıktık. Aynen başlıktaki gibi şuralar cayır dı, şurada top sahası vardı, şurada ahşap bir ev vardı diye apartman denizinde dolaşırken oğluma anlatıyordum. Aynı yerde insan 1968 den beri oturunca böyle oluyor.
İki apartmanı olan semtten iki boş arsası olmayan semte dönüşünce böyle oluyor.

**Samet Ağır** · 05 Nisan 2020, 22:19

mezit adlı üyeden alıntı

Noli burda.

Heeeççç.. Nolabiliiiki?

---------- Mesajlar birleştirildi - 22:19 ---------- bir önceki mesaj zamanı 22:17 ----------

yaşlıveacemi adlı üyeden alıntı

Geçen akşam oğlumla yürüyüşe çıktık. Aynen başlıktaki gibi şuralar cayır dı, şurada top sahası vardı, şurada ahşap bir ev vardı diye apartman denizinde dolaşırken oğluma anlatıyordum. Aynı yerde insan 1968 den beri oturunca böyle oluyor.
İki apartmanı olan semtten iki boş arsası olmayan semte dönüşünce böyle oluyor.

Abi arsayı 1960 larda bahriye üçok dan almışlar. Tapuda ismi vardı. 1966 da evi yapmışlar.ben 75 de gördüm evi.

**Kursad55** · 05 Nisan 2020, 23:29

Öyle bir ev hayal ediyorum ki önü arkası bahçeli. Bahçede üç beş meyve ağacı iki akbaş üç beş tavuk idare eder bir manzara olsa yeter. Çok büyük bir ev olmasına gerek yok. Her şeyinin olmasına da gerek yok. Aslında çok şey istiyorum belki de. Aslında küçükken öyleydi köyde daha fazlasi vardı damda on on beş büyükbaş hayvan kocaman bahçe bir sürü tavuk ördek bir kangal evde bir kedi ki bayağı uzun yaşadı rekor kırmış olabilir benim hesabıma göre 17 sene yaşadı mübarek çok ağlamıştim çocukluk resimlerimde bile vardı. Acikinca bahceden salatalık alır yerdik veya biber. Elmalar az biraz oldu mu dedemiz görmeden üç beş tane cebimize koyar caktirmadan yerdik. Yazın yaylaya cikardik hayvanları önümüze katıp oraya hiç girmeyim uzayıp gider böyle. Biz göç ettik iş olmayınca oralarda 4 kardeşe yetmedi ne varsa tarla falan işte doyurmadi arazi azdı makine yoktu falan. Şimdi ne dede kaldı ne dededen kalan ev kaldı beton bir şeyler diktiler üzerine o elma ağaçlarına bakan olmayinca kurudular. Oysa daha iyilerini ne görmüştüm ne yemiştim. Artık öyle eskisi gibi oranlarında tadı kalmadı. Buralara hiç bişey demiyorum zaten biliyorsunuz

**Samet Ağır** · 06 Nisan 2020, 11:39

Kürşat şarkı da diyor ya.
Biz büyüdük ve kirlendi dünya..
Büyüdük evlendik bozulduk bozduk..
Adamlar kutuplarda yaşıyorlar mutlu mesut.. Biz buralarda yaşayamıyoruz...