Merhaba arkadaşlar
Yaşım 22 güzel bir işim var allaha şükür iyi de kazanıyorum. Motosiklete ne zaman başlamak istesem içimde bir huzursuzluk oluyor ama gördükçe de içim gidiyor. Motosiklet ehliyetim yok ehliyetimi alıp R125 almayı düşünüyorum ekipman konusuna gelince hiç bir şey eksik etmeyecek kadar birikim yaptım. Bu huzursuzluk geçer mi ? Başlayabilir miyim ? Fikirlerinize ihtiyacım var..
Ben 1 buçuk yıldır sürüyorum. Bende halen var. Her gün trafikte yaşadıklarımdan, gördüklerimden ve duyduklarımdan dolayı da bunun geçeceğini sanmıyorum. Ama bu huzursuzluğu kendimi frenleyip ona göre sürmek için kullanıyorum. Bence bu yönüyle faydalı da bir şey. İleride geçer mi bilmem ama kendim için benimki umarım geçmez.
Belli bir seviyenin uzerinde korku iyi bir sey degil. Oz guvenin fazlasi kotu oldugu kadar azi da kotu. Icap ettiginde acil karar vermek, yapmak zorunda kalacaginiz "cesur" bir manevrayi yapabilmeniz icin gerekli.
Bende de bir ara korku oldu. Baktim tehlikeli olmaya basladi, sattim motosikleti ve ara verdim.
Temkinli kullanmak iyi, ama cekinerek ve endiseyle kullanmak kotu ve tehlikeli. Yapmamak lazim bence.
Bence motosiklet, zevk icin tehlikesini goze aldigimiz bir hobi. Hayattan habersiz bazi atesli genclerin zannettigi gibi "bir hayat felsefesi", "ozgurlugun anlami" falan degil. Bir hobi.
Mantikli bir tarafi yok. Eger zevk korku ve endise ile zehirlenecekse bence hic bulasmamak daha iyi, kendi sagliginiz icin.
Dövizdendir o
İnsanların sürekli kullanan kesin ölür gibi konuşmasından dolayı ben de uzunca bir süre korkulu şekilde düşündüm. Kullanmaya başlamadan da hiç birşey değişmedi. Kullanmaya başladığımda kısa sürede insanların ağzından düşmeyen felaket senaryolarının aşırı uçlarda olduğunu ama yine de fazlasıyla dikkat ve temkin gerektiren bir iş olduğunu kavradım. Şu ana kadar da çok şükür olduğum yerde devrilme dışında bir sorun yaşamadım.
Aslında o şuradan geliyor onlar kullanmaya cesaret edemiyorlar.Seni de kendilerinin yapamayacağı bir şeye baslamaman için korkutuyorlarRiptalon adlı üyeden alıntı
İnsanların sürekli kullanan kesin ölür gibi konuşmasından dolayı ben de uzunca bir süre korkulu şekilde düşündüm. Kullanmaya başlamadan da hiç birşey değişmedi. Kullanmaya başladığımda kısa sürede insanların ağzından düşmeyen felaket senaryolarının aşırı uçlarda olduğunu ama yine de fazlasıyla dikkat ve temkin gerektiren bir iş olduğunu kavradım. Şu ana kadar da çok şükür olduğum yerde devrilme dışında bir sorun yaşamadım.
Şöyle anlatayım, sana motor sakat iş başlama diyen olacak bir dünya masraf yapacaksın ehliyet, motor, aksesuar vb bırak kardeşim sakat diyen olacak. Sakat kalırsın diyen olacak. Bu riskler yok demiyorum, fakat sen kendini ne kadar az riske atar, motorunun limitlerini bilir ona göre sürersen o kadar azalacak riskin.
Hayatta herşey risk, ben kabin memuruyum misal. Havacılık da büyük riski olan iş. Hatta aramızda her iniş kalkış olası bir acil durumdur diye bir tabir vardır. Eee riskli iş diye bu işi yapmıyor muyuz? Yapıyoruz. Motor da böyle birşey. Riskinden öte sana verdiği keyif ağır basıyor.
Anne babanın dedikleri dışında kimsenin dediğini dinleme he annenin babanın gönül rızası yoksa, ikna edemiyorsan alma derim. Anne baba sözünün üstüne söz olmaz.
Racingle başlarsanız motor hevesiniz eve dönünce ağrıya dönüşebilir. İlk başta ekipmanlarınızın hepsini deneyerek alın. Motor alırken çinli alın ki servis ve yedek parça fiyatlarında aklınız kalmasın özellikle de piyanocularda. Ehliyet olarak alabilidiğiniz en yüksek mertebedeki ehliyeti alın ve sakın a1 ehliyet almayın çünkü değmez
İlk motorumu 37 yaşında alabildim. O zaman Bodrum'da yaşıyordum. İstanbul'a göre daha sakin (Sezon hariç) falan. Öyle böyle 2000 Km sürdüm. Tam alışmadım ama sürdüm. Sonra Bodrumdan yola çıkıp İstanbul'a döndüm. Yaklaşık 1700 km yapmışım. Ancak İstanbul'da acemi olarak o motorla sıkıntı yaşayacağımı düşündüğümden ve korktuğumdan şu an otoparkta yatıyor
Şimdi niyetim Dominar'ı satıp nmax almak. Bir nevi rahmeli Barkın abinin de dediği gibi 0 dan scooter ile başlamak.
Madem maddi sıkıntı yok, al abi bir scooter, kullan biraz. Sarmadı mı? Sat küçük vitesli dene. Tabi biraz daha sakin yollarda. Şu an motosikletimi her otoparkta gördüğümde içim gidiyor ancak korku daha ağır basıyor. Adım atmaz isen yolda gördüklerine bakıp ah çekemeye devam edersin sanırım.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
