ben de babamdan heveslendim. zaten macera ve heycan arayan bi insanım bu da üstüne tuz biber oldu anlicanız
Her insan motora tutkun doğar..
Ama bazıları ileride yanlış bilgilendirildik leri için diğer araçlara yönelir ve hayatının geri kalanını hayranlık duyarak geçirirler.
Ben böyle doğdum..
Benimki motosikleti satın alıp bindikten sonra başladı. Bir kere ilkokulda iken bir kişinin arkasına 5 dakikalığına binmiştim (Africa Twin'di, unutmam) o kişi beni öyle bir korkuttu ki ömür boyu motosikletten soğudum sayılır. (Çok yanlış) Sonra aradan 15 yıl (!) geçti ve bir günlük düşünme ile motosiklet aldım.
Geçen ay motosikletimi alana kadar motosiklet hastalığım falan yoktu. Yani hasta olmadan aldım, hasta oldum
ilk motosiklet istediğimde 12-13 yasındaydım. karsıdan karsıya gecemey calısırken benim gözümün pekliği yüzünden bir motosikletin altında kalıyodum, butun mahalle motorcunun üzerine gitmeye calışmıstı ve ben de durun benim hatamdı, gördüğüm halde gecerim diye dusundum ama iş oyle değilmiş dedim-arabalarda gecebiliyordum ve motorun bu kadar cabuk dibimde biteceğini tahmin edememiştim- ve o gun bugundur motorlara ölüyorum, o zaman babamdan motor istediimde ehliyet gerek alamazsın dedi, ben de mobilet olsun dedim ama tek cocukluk işte korktular almadılar. neyse içimde yaradır ama korkmayıp motor tutkunu olmam da hala benim için enteresandır...
motor: hız, güç, adrenalin, özgürlük ve tutku...
hep isterdim küççükkende ama hastalık kadar degıldı.oyle almak felan yoktu kafada. bıgun kawayı gordum aramızda duygusal bı ılıskı oldu sanırım
Benim zamanımda aşısı yoktu.Herkes hastalanırdı.Şimdilerde aşısı bulunmuş.Artık çocuklar kızamık olmuyorlar.Gripte öyle artık aşıları bulundu.Birde PASTEUR var,oda bilim adına faydalı çalışmalar yapmış biri,en önemlileri pastorize dediğimiz gıda koruma yöntemi ile kuduz virüsü için bulduğu aşıdır.Birde sağlık ocağından gelen aşıcılar vardır.Bunların görevi bölgeleri içindeki .............eyvaaaaaaah KIRMIZI ARABA GELİYOOOOOOOO naaa nüüüüüü naaaa nüüüüü naaaa nüüüü
Kendimi bildim bileli motor hastasıyımdır. Çok ufakken, gazetede dergide gördüğüm motor resimlerini keserek yatağımın içine yapıştırırdım ki hala da durur. Ailem izin vermiyodu tabi, yaşın ufak tehlikeli falan. Beni motordan uzaklaştırmaya çalışıyordu. Ben inatla para biriktirmeye başladım. 14 yaşıma geldiğimde geberiyodum motor diye. Kimseyle konuşmamaya başladım, devamlı motor resimleri elimde geziniyodum. En son ikna ettim ailemi. Gerisi kolay, çevrem de var tabi. Motorcu abilerim buldu 2. el 98 model piaggio typhoon 125 scooter. Tabi bu arada racing motorlar için de yanıp tutuşuyorum. Bizimkilere o zamandan yolumu yapmaya başladım. İlerde ben de alıcam falan gibisinden, alışsınlar diye (hala alamadım tabi). 5 sene kullandım, bu süre içinde tekirdağa, çorluya falan gezmeye gittim 2 zamanlı scooter'la 2 kişi. Sonra motoru sattım araba aldım, ayrılamadım motorlardan. Arabamı sattım tekrar motor almak için, fakat bu sefer ailem bırakmadı. Biliyolar tabi hızı sevdiğimi. Motosiklet tamircisi bir abim vardı, onun yanında takılmaya ona yardım etmeye başladım. Bu süre zarfında her türden motor kullanma fırsatım oldu. Motorlara olan aşkım her geçen gün daha da artıyo.
İstediğim motor ise YZF-R1 (Yeni motorlar, daha kuvvetlileri de piyasaya çıksa ilk göz ağrım o benim)
bende ilk çalıştığım şirketteki kuryelerden bulaştı arasıra akşaları eve bıraktırıyodum kendimi sora bi arakadaşım motor aldı (leto ismail) o aldıktan sora dahada sık motora binmeye başladfım tabi gerisi belli ahada burdayım işte ...
arkadaşlar başlıktada belirttiğim gibi herkes bir şekilde bir vesile ile motosiklet aşkına tutulmuştur benimkisi çok ilginç:2006 yılının yaz ayında kız arkadaşımla arabayla gezerken yanımızdan vuuuuuu diye ses çıkartıp tek teker giden arkadaş gördük kız arkadaşım yuuuuh be demesi ile başladı benim motosiklet aşkım yani hiç aklımda yokken birden o arkadaşın yanımızdan geçmesi ve bizimkinin yuuuh be demesi ile başlamış olduk şimdilerde o kız arkadaşım yok ama cbr var iyikide başlamışım diyorum
benimkisi 7-8 yaşlarındayken olmuştu bi abinin cruiser 'ına binmiştim gazı açınca çıkan sesten ne kadar korktuğumu hatırlıyorum sadece
[B]edit: yeni birşey öğrendim : annemle babam ben 8 yaşındayken ayrıldılar. anneme bu soruyu sordum niye ben motorları seviyorum ailede benden başka motorcu varmı dedim.oda dediki baban senin yaşındayken motor kulllanmışevet yandaki smile o anki durumumu özetliyor. aslında ben 3. sınıfta yazın bir bisiklet almıştım 3 sene yaz aylarında kullandım bununda etkisinin olduğunu düşünüyorum.insan bir süre sonra pedal asılmaktan sıkılıyor(bacak kaslarım normali aştı) o zamanlar keşke şu pedalı çevirmesem diye hayıflandığımı hatırlıyorum
ybr nin kullanma kılavuzunda şöyle yazıyor: "motorsikletler insana büyük özgürlük duygusu veren makinalardır"(motorsiklet: yanlış yazmadım kitapta ne yazıyorsa o).bence haklılar motorun tepesindeyken sanki dünya dururyor sadece sen , motor , rüzgar ve yollar var. o anki duygu bizi motorumuza bağlıyan şey olmalı herkesin o duyguyu bildiğinden eminim. bu duygu üzerinden motorcu ruhu ortaya çıkıyor ve bu ruh bizim burda birleşmemizi sağlıyor
şimdiye kadar hayatta hiçbirşey bana motorsiklet kullanmak kadar zevk vermedi. aslına bakarsanız bile bile lades deyip motor aldım . çünkü işimiz motorun taşıyamayacağı kadar ağır malları taşımayı gerektiriyor . bende motoru ancak zevk için kullanabiliyorum...
Bu sorunun bendeki cevabı belkide herkesinkinden çok farklıdır...
Tam olarak hatırlayamıyorum ama tahminen 15-16 yaşlarında iken gazetede profesyonel bir motosiklet yarışçısının ölüm haberini okuduktan sonra başladı bende bu tutku nedendir bilmiyorum ama böyle bir haber herkesi ürkütürken beni motosikletlere bağlamıştı yani bir motosikletçinin ölümü bir motosikletçinin doğuşu olmuştu belkide....
1991 de dayımın kullandığı dedem e ait 1958 BMW r26 nın arkasına binmemle başladı bu güne kadar geldi ve ilk deneyimi mi yine dedeme ait 1997 minsk 125 e ile yaptım tecrübemi 2006 yamaha nuovo ile kazandım. ve ensonunda kendi motorumu aldım.
motosiklet askım nasıl basladı ;
soyle kı balıkesırde yasarkene o zamanlar ramazan yaz aylarına denk gelırdı tabı yasımjz da cocuk denecek yasta terafi namazı vaktı herkez namazda bızde bos sokaklarda ınsanların evlerının onune bıraktıkları motosıkletlerı bıs kacırır gezer gezer ama kesınlıkle aldıgımız yere bırakırdık evet bu sekılde basladıfakat bu ask mutlu sona cok gec ulastı
Babam eski motorculardanmıs. Bi süre kullanmıs sonra satmış. Kaza falan yapmış, binmemiş bi daha.
Bi gün evi karıstırırken diplerde bi kask ve eldiven ilisti gözüme. Yaşımı falan hatırlamıyorum. Kaskı takıp camını indirir, eldivenleride giyer, evin salonunda ordan oraya ınnn ınnnn şeklinde gider gelirdim. Kaskın camında ışıkla oluşan yanılsama olurdu. Böyle sokak ışıklarını hızla geciyormuşsun gibi. O görüntüye bayılırdım, aksama kadar ınnn ınnnn koridorda kosardım. Hastası oldu bünyem bu ınn ınn olayının.
Yine çocuktum, bi gün televizyona kaptırmışken, filmin bi sahnesinde çalan parça ( bad to the bone ) ve gördüklerim. Genlerimdeki motorcuyu ortaya cıkardı bi anda.
Röeh! dedim geliyorum!
hiç ilginç değil gayet sıradan bir şekilde başladı ve devam ediyor.
arkadaşın activasında artçı olarak başladı ve hepimizin bir gazla A2 lerine kavuşmasıyla vites arttırdı... su an üçümüzünde motoru var ve yazın nasıl gezicez diye düşünüyoruz..
activa + zat 150 + sym joyride
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
