Sevgilimden ayrıldım...

[Syanur]

ee sonra ne oldu niye bitti bide

Şöyle oldu; okul bitiyor, iş ciddileşiyor, ciddi adımların atılması gerekiyor... Aksi taktirde insanın aklına binbir türlü saçma sapan düşünceler doluyor, olumsuz... İlişkiler form değiştirmiyorsa, yerinde sayıyorsa dünyanın en uyumlu çifti bile bir sorun bulur ve ayrılır... İllaki bu olur. Biz de ciddi adımlar atamadık, okul sonrasıydı, iş güç yoktu, hiçbişey belli değildi, askerdi, daha erkendi yani senin anlayacağın. Ama şehirler de ayrıydı, görüşemedik doğru düzgün. Sonra çok denedim birşeyleri düzelmeyi ama "artık çok geç" di...

Bu sebeple bitti. Bitiş süreci osmanlının gerilme+çöküş döneminden daha uzun sürdü benim için. Çok karamsar oluyor insan o zamanlarda. Yahu bir yandan "artık bitmiş anla" diyorsun kendi kendine bir yandan da "o olmasa nasıl olacak ki," gibi sanki tüm hayatını onunla birlikte geçirmeliymişsin düşüncesi sarıyor 4 bir yanını, özellikle geceleri. Zaten hava kararınca insan bir acayip hale bürünüyor. Sonra ben 2 defa "ciddi teklif ve planlar" ile gittim yanına ama 2 kere de reddedildim. Kadın milleti işte, hem üzülüyor, neden ayrıldığını bilmiyor ama yine de reddediyor. Şurası çok önemli ki; beni iyice "elimden geleni yaptım..." duygusu sarınca rahatlamaya başladım. Üzerimden bir yük kalktı. Hatta herşey hızla geçmişte kalmaya başladı. Hani hiçbişey kaybolmuyor, unutulmuyor ama geçmişte kalıyor ve sen bu aradaki farkı anlıyorsun. Sonra derin bir oh çektim "her ne olursa olsun tüm gençliğimi ve hayatımı 1 kişi ile geçirmeyeceğim(-mediğim) için çok mutluyum" dedim. Ve şimdi gerçekten kafam çok rahat bir şekilde yaşıyorum. Kimseye bir vicdani sorumluluk ve söz verme yükü hissetmiyorum. Çoğul değil tekil, kendime ait planlar yapıyorum. Ciddi ilişki zor iş vesselam, arada kalmak hiç hoş olmuyor.

Birisinden ayrılınca üzül ama yeni gelecek olanlar için de sevinmeyi unutma ;)

...yeni atasözümü söylüyorum.
''Türkiye gibi diyar,motosiklet gibi yar olmaz!''

Ben de (gayet ciddi olarak) düzeltiyorum; "Türkiye gibi diyar, Tük kızı gibi(hem çirkin, hem huysuz+nazlı, hem de havalı) hıyar olmaz!"

[sysroot]

Şöyle oldu; okul bitiyor, iş ciddileşiyor, ciddi adımların atılması gerekiyor... Aksi taktirde insanın aklına binbir türlü saçma sapan düşünceler doluyor, olumsuz... İlişkiler form değiştirmiyorsa, yerinde sayıyorsa dünyanın en uyumlu çifti bile bir sorun bulur ve ayrılır... İllaki bu olur. Biz de ciddi adımlar atamadık, okul sonrasıydı, iş güç yoktu, hiçbişey belli değildi, askerdi, daha erkendi yani senin anlayacağın. Ama şehirler de ayrıydı, görüşemedik doğru düzgün. Sonra çok denedim birşeyleri düzelmeyi ama "artık çok geç" di...

Bu sebeple bitti. Bitiş süreci osmanlının gerilme+çöküş döneminden daha uzun sürdü benim için. Çok karamsar oluyor insan o zamanlarda. Yahu bir yandan "artık bitmiş anla" diyorsun kendi kendine bir yandan da "o olmasa nasıl olacak ki," gibi sanki tüm hayatını onunla birlikte geçirmeliymişsin düşüncesi sarıyor 4 bir yanını, özellikle geceleri. Zaten hava kararınca insan bir acayip hale bürünüyor. Sonra ben 2 defa "ciddi teklif ve planlar" ile gittim yanına ama 2 kere de reddedildim. Kadın milleti işte, hem üzülüyor, neden ayrıldığını bilmiyor ama yine de reddediyor. Şurası çok önemli ki; beni iyice "elimden geleni yaptım..." duygusu sarınca rahatlamaya başladım. Üzerimden bir yük kalktı. Hatta herşey hızla geçmişte kalmaya başladı. Hani hiçbişey kaybolmuyor, unutulmuyor ama geçmişte kalıyor ve sen bu aradaki farkı anlıyorsun. Sonra derin bir oh çektim "her ne olursa olsun tüm gençliğimi ve hayatımı 1 kişi ile geçirmeyeceğim(-mediğim) için çok mutluyum" dedim. Ve şimdi gerçekten kafam çok rahat bir şekilde yaşıyorum. Kimseye bir vicdani sorumluluk ve söz verme yükü hissetmiyorum. Çoğul değil tekil, kendime ait planlar yapıyorum. Ciddi ilişki zor iş vesselam, arada kalmak hiç hoş olmuyor.

Birisinden ayrılınca üzül ama yeni gelecek olanlar için de sevinmeyi unutma ;)



Ben de (gayet ciddi olarak) düzeltiyorum; "Türkiye gibi diyar, Tük kızı gibi(hem çirkin, hem huysuz+nazlı, hem de havalı) hıyar olmaz!"

+500 Ağzına Sağlık

[GP500-1st]

Şöyle oldu; okul bitiyor, iş ciddileşiyor, ciddi adımların atılması gerekiyor... Aksi taktirde insanın aklına binbir türlü saçma sapan düşünceler doluyor, olumsuz... İlişkiler form değiştirmiyorsa, yerinde sayıyorsa dünyanın en uyumlu çifti bile bir sorun bulur ve ayrılır... İllaki bu olur. Biz de ciddi adımlar atamadık, okul sonrasıydı, iş güç yoktu, hiçbişey belli değildi, askerdi, daha erkendi yani senin anlayacağın. Ama şehirler de ayrıydı, görüşemedik doğru düzgün. Sonra çok denedim birşeyleri düzelmeyi ama "artık çok geç" di...

Bu sebeple bitti. Bitiş süreci osmanlının gerilme+çöküş döneminden daha uzun sürdü benim için. Çok karamsar oluyor insan o zamanlarda. Yahu bir yandan "artık bitmiş anla" diyorsun kendi kendine bir yandan da "o olmasa nasıl olacak ki," gibi sanki tüm hayatını onunla birlikte geçirmeliymişsin düşüncesi sarıyor 4 bir yanını, özellikle geceleri. Zaten hava kararınca insan bir acayip hale bürünüyor. Sonra ben 2 defa "ciddi teklif ve planlar" ile gittim yanına ama 2 kere de reddedildim. Kadın milleti işte, hem üzülüyor, neden ayrıldığını bilmiyor ama yine de reddediyor. Şurası çok önemli ki; beni iyice "elimden geleni yaptım..." duygusu sarınca rahatlamaya başladım. Üzerimden bir yük kalktı. Hatta herşey hızla geçmişte kalmaya başladı. Hani hiçbişey kaybolmuyor, unutulmuyor ama geçmişte kalıyor ve sen bu aradaki farkı anlıyorsun. Sonra derin bir oh çektim "her ne olursa olsun tüm gençliğimi ve hayatımı 1 kişi ile geçirmeyeceğim(-mediğim) için çok mutluyum" dedim. Ve şimdi gerçekten kafam çok rahat bir şekilde yaşıyorum. Kimseye bir vicdani sorumluluk ve söz verme yükü hissetmiyorum. Çoğul değil tekil, kendime ait planlar yapıyorum. Ciddi ilişki zor iş vesselam, arada kalmak hiç hoş olmuyor.

Birisinden ayrılınca üzül ama yeni gelecek olanlar için de sevinmeyi unutma ;)



Ben de (gayet ciddi olarak) düzeltiyorum; "Türkiye gibi diyar, Tük kızı gibi(hem çirkin, hem huysuz+nazlı, hem de havalı) hıyar olmaz!"

Hocam senin bu anlattığın hiyayeye paralel bi ilişkiyi arkadaşımda yaşadı. Okul sonrası ayrılan şehirler sorumluluk hisseden ve maddi olarak hep fedakarlık eden(her hafta uçakla görmeye gitmekten çocuk ekonomik olarak bitti) hep oydu. Ve ilişkiyi sürüncemeye sokan ve ayrılan yine(bak seeen) hatun kısmı oldu. Kadınlar hakkaten ilişkide zora gelmiyolar ve haksız olsalar bile üste çıkıp dayatmalar yapıyorlar

Güç aldıkları en büyük noktada ilişkisi biten ve ilişki isteyen bi kadının çok kolay ve maddi olarak sorumluluk almadan bi ilişkiye başlayabilmesi.Olmadı 3-5 kişeye sinyal verir en elle tutulur olanı denerim nasıl olsa mantığı.. Yeterki kadın istesin dimi Çoğu bu yüzden evlendiklerinde enerjisini ve saflığını yitirmiş oluyolar ve tatmin olamıyıp erkeğe bi türlü huzur vermiyor bu kadın insanı

[cezerye]

Arkadaşlar kız arkadaşımdan ayrıldım...Şu an itibarı ile tek tabanca olarak yaşama kararı almış bulunuyorum.İlk kız arkadaşımdı.2 senedir beraberdik.Neden ayrıldığımız konusunu soracak olursanız olayı özetleyeyim.
Sabah 12 gibi misafirliğe gitmişler...
Akşam saat 8 gibi mesaj geldi.''Fth?'' Fatih yazıp soru işareti konmuş.Sonra bende efendim? dedim.Gelen cevap şu.
İnsan bir hoşgeldin sevgilim der.Ne kadar ilgisizsin.Sana güvenmiyorum...
Konu bugün akşam itibarı ile bitmiştir.Dün bu saatlerde sevgiliniz varken hiç anlamadığınız bir nedenden bugün gece sevgiliniz yok.Sözüm meclisten dışarı ama kadınların tavırları beni delirtiyor.

---------- Mesajlar birleştirildi - 18:30 ---------- bir önceki mesaj zamanı 18:26 ----------

Moralim çok bozuk abiler. :( Ne yapacağız? Boş gibi geliyor herşey...

Ben söyleyeyim sıkıntıyı, iletişimsizlik.