Şu soğuk demiri kafama dayayasım var… Yada bir yumrukla koca camı indiresim.
Ahh be dostum; sen bugün çok haklı bir laf ettin; “Geçme poyraz geçme, karşı kıyıya” dediydin dinlemedim.
Batık bir gemiyim şimdi, orda onu beklerken…Upuzun sessizliğimde fırtınalar kopuyor..
Uçurum diyordum, bu aşk uçurum.. Oysa gidişiymiş esas uçurum …
Görmemek için bu umutsuzluğumu; gözlerimi bağlıyorum geceyi mendil yaparak.
Ben , ben varya ben
Ben artık sensiz
Hiç bile değilim..
Ama unutuyorsun ki; ben hep sendeyim…
Ayrılığın zorlaştığı yerdeyim. Üzgün bir erguvan ağacıyla konuşuyorum sen diye.. Sana söyleyemediklerimi o erguvanın altına bırakıyorum. ……….Kalbimin müziği sustu……
Demek şimdi gidiyorsun?
Yazdığımız son şiir öylece yarım kalacak
Demek şimdi gidiyorsun?
Kuşlarımız acıkacak, saksılarımız sulanmayacak..
Demek öykümüzü bir ruj lekesi gibi yapıştırıp aynanın sahtekar yüzüne
Ve beni böyle toz gibi dağıtıp merdivenlerin dibine..
Gitmek istiyorsun git !
Bakma git…
Demek şimdi gidiyorsun?
Kendini arıyorsun git
Aptal bir hayat kur kendine
İçinde beni barındırmayan
Kalk git
Dışarısı barut, dışarısı enkaz..
Şu 14’lüyü cebine koy, ne olur ne olmaz..
Demek şimdi gidiyorsun?
Ve bana bir tek seçenek kalıyor
“güle güle”
Demek şimdi gidiyorsun?
Kalk git !
Kalmasın hiçbir yerde kalmasın izin
Durma Git !
Kafamı yumruklayıp ardından ağlarsam
Şerefsizim… !
cezerye adlı üyeden alıntı
