Merhaba, Bu sabah hissettiklerimi sizinle paylaşmak ve aynı duyguları taşıyan insanların, tatlı yorumlarını okumak istedim. Zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.
Bir gece önceden mutsuz olmak, zor bir gece geçirmek veya o gün yoğun bir gün olacağını bilmek... Bir sürü farklı hisler duygu durum değişikleri için de yaşamaktayız. Çok uzun zaman oldu motosiklet sahibi olalı. Sabah kalkınca, aşağı inip arabaya binmek ile aşağı inince motosiklete yönelmek arasında bende inanılmaz bir ruhsal farklılık oluşturuyor. En zor gecenin sabahın da dahi evden kaskı alıp çıkıyorsam ister o gün Resa ile yola çıkayım ister Trident, mutlu hissediyorum. Garaja inmek, motosikletin üstünde ki brandayı açmak, o ilk gözüken tatlı poposu, çocuk sevmek gibi bir his. Üç aşağı beş yukarı forumda ki herkesin bir motosikleti var. Bazılarımız arabada kullanıyoruz. Gerçekten evden araba ile çıkarken kendin de normalin dışında bir mutluluk hisseden kişiler var mı aramız da? Bende mi bir anormallik var yoksa motosikletsiz geçen her gün sizde bir eksiklik hissediyor musunuz? Acaba bu araba kullanan insanların üzerinde yer alan negatiflik, sadece araba kullandıkları için olabilir mi? Ben trafikte araba ile istemsiz mutsuz hissediyorum. Ve belki de diğer kişiler tüm farklı sorunların yanı sıra, onlarında hissettikleri bu yöndedir. Acaba ne yapsak da bu insanların hayatlarına birer motosiklet soksak? Acaba motosiklet tutkusu, toplumu daha mutlu ederken, gereksiz kişilerin de virüs gibi ortadan kalmasına yol açabilir mi?Bundan sonra yolda bekleyen herkese amma hizmeti şeklinde yolculuk teklif etmeyi forumdaşlarıma öneriyor, sevgilerimi sunuyorum.
Daha mutlu bir Türkiye için çözüm ne secita ne kılıçdaroğlu. Çare motosiklet tutkusu.
Jeo adlı üyeden alıntı
