Günlüklerim

[Vista86]

Foruma kısa süre önce abone oldum. Motosikletten hiç anlamam.. Sizlerin bilgilerinden faydalanıyorum ama size faydalı olamıyorum..

Bazı günler yazmayı unutsam da ara ara günlük tutuyorum...Aklıma ne gelirse.. Bazen foruma da koyayım diyorum.. Okunmasa da olur..

Baştan söyleyeyim,yazılanları çokta dikkate almayın.. Öyle esaslı, temelleri olan şeyler değil.. Yani, o an öyle düşünmüş, öyle yazmışım..

Cevap beklememek kaydıyla, her türlü yorum yapabilirsiniz.

Bir ricam daha var; N'olur soru sormayın....

[hachiko]

Ne iş yaparsın?

[Vista86]

Bir süredir teknede yaşıyorum.. Bir balıkçı koyunda.. Kasabayla arası biraz uzak.. O nedenle Ybr 125 aldım.. Bildiğimden değil..Bu ıssız yerde bir köylü delikanlı bunu satıyordu.. Başka şansım da yoktu, ucuza verdi.. Aldım..

Biraz forumdaki “Az daha koy, al bi Ybr.” sloganı yüzünden..

Ybr iyidir, herhalde...

Dün akşam çok şiddetli bir fırtına oldu... Limanda, bağlı olduğum halde neredeyse tekne yan yattı... İçinde ki herşey yerlerde.. Fırtına geç vakit yavaşladı.. Tekneden çıktım, motosiklete bakmaya gittim... Devrilmiş... Üstelik orta sehpasının üzerindeydi..

Kaldırıp bir kenara götürdüm, sağlama aldım..

Ertesi sabah kasaba da biraz işlerim vardı.. Motosiklete bindim, bir tuhaflık var.. Gidon yamulmuş... Sağ elim yukarıda.. Hem de bayağı ..

Kasabanın sanyisinde bir tamirci var, motosiklete bakıyor.. Ona götürdüm..

Tamircinin adı Mehmet... Ama kendi dahil herkes” Memet” diyor..

35 yaşlarında evli, çoluk çocuk sahibi biri..

Dürüst çocuk.. Denedim.. İşini de iyi yapıyor.. Çevredeki esnafla arası iyi.. Zaten ilk tamirci arayışım sırasında sitedeki bir esnaf tavsiye etmişti..
“Güvenebilirsin.” demişti.. Motorun bakımını da ona yaptımıştım..

Memet;
Abi düzelmez dedi.. Yenisini alıcaz..

Bi skoteri var bindi gitti bir gidon demiri aldı, getirdi, taktı.. Öncekinden çok iyi oldu.. “Acaba önceki demir benden önce de bir kaç darbe görmüşmüdür..?” Diye düşündüm..
Borcum ne ? dedim.
Yetmiş lira abi, dedi..

Gidon dahil!!... Gözüme ucuz geldi.. Üstelik bozuk kornayı da yaptı..

Aldığı işçilik çok cüzi bir şey.. Bu memlekette böyle insanlar da var..

Sonradan parçacıdan öğrendim.. Yedek parçacıyla da bir sürü pazarlık etmiş..

Dünyası küçük olan insanların sayıları da küçük oluyor..

[serif abi]

Çok tatlı çok akıcı bir yazı olmuş günlüklerin böyle şeyler ise ben okurum .

Normalde bu kadar uzun yazı okumam bir başını sonu nu okurdum sizin yazının tamamını okudum

[Vista86]

Motosiklet kardeşliği;

Bu gün hava güzel... Artık kış geldi sayılır.. Ama bu mevsimde bu hava ?? İlginç !

Tabii çok abartmayayım, kış mevsiminde olabildiği kadar..

Biraz uzaklara gitmeye karar verdim.. Hem motosiklete de alışırım, diye..

Yola çıktım.. Altımda Ybr olduğuna bakmayın,ful teçhizatım.. Virajlı yollar, dağlar, ormanlar, gidiyorum..

Karşımdan guruplar halinde motosikletliler geliyor.. 5 li, 6 lı guruplar.. Hafta sonu olduğu için tura çıkmışlar, herhalde..Hepsinin giyimleri de, altlarındaki motosikletler de çok iyi..

Geçerken ellerini kaldırıp bana selam veriyorlar.. Ama ne yazık ki ben karşılık veremiyorum.. Selamlarını gülücüklerle karşılıyorum ama o da kaskın içinde kalıyor..

Motosiklet kardeşliği, sevgi ve ilgi gösterisi, hepsine varım.. Ama ben tek elle motosiklet süremem ki.. Hem sürat, hem virajlar... Gidebildiğime şükrediyorum.. Fazlasını benden beklemeyin..

Çok mahçup oldum..

(Not: Şimdi artık sol elimi biraz kaldırabiliyorum.)

[arndiol]

sana değil evrene soruyorum bu soruyu,

neden yav neden neden

[RideForLife.]

Hocam yazılarını zevkle okuyorum, konuyu takipteyim . Birde benden size öneri, ücretsiz blog hesapları var, blogspot veya wordpress, onlardan açmanızı tavsiye ederim. Bakarsınız tutar ordan reklam geliri vs elde edersiniz.

[GezeGeze]

Kısaca korna çalınabilir...kısaca dıt dıt ... Güvenli sürüşler... İyi eğlenceler...

[Vista86]

Memet;

(Bizim tamirci.. Ufak bir iki tamir işim daha çıkmıştı.. Ondan uğradım.)

Çalışırken seyrediyorum.. İşine kendini kaptırmış.. Eli yüzü yağ içinde..
-Memet, çayın varmı? Diyorum..
-Yok abi.. Sabah demlemiştik, bitti.. Karşı kaveden söyleyeyim.
-Boş ver zahmet etme.. desem de o durmuyor..
-Rıfat ! Bize iki çay gönder ..

Çaylar geliyor.. Fazla konuşmak istemiyorum.. İşninden alıkoymamak için..

Yedi sene evvel Soma'dan gelmiş, buraya yerleşmiş.. Üç tane çocuğu var..İkisi okula gidiyor.. Ev kira.. Eski bir skoteri var.. Markası bile belli değil..
-Neden İstanbul'a yerleşmedin de buralara geldin..
-İstanbul'u bilmiyorum.. Kalabalık şehir..
-İstanbul'u hiç görmedin mi? Belki askerlik falan..
-Askerde doğudaydım.. Dağlarda.
-Terör haa...
-Evet.. Dokuz arkadaşım bir baskında yanımda şehit oldu..Nasıl askerlik yaptığımı anlamadım.. Dağdan indiğimiz yoktu..

Bir süre kunuşamadım.. Uzaklara baktım..

Hayattan ne bekliyor, merak ediyorum..
-Memlekette babadan kalma mal falan var mı?
Gülümsüyor.
-Yok abi.. Küçük bir iki tarla vardı, ama altı kardeşiz.. Kime ne kalır..
Acitasyon yapmıyor..
Yüzünde kimseye tenezzülü olmayan, hakkına razı, kararlı insanların ifadesi var..

Bu memlekette yüzbinlerce Memet var, biliyorum.. Hayatın onlara ne verdiği, daha da ne vereceği, hatta daha doğrusu ne vermiyeceği belli.
Vereceği karın tokluğuna bir yaşam..
Aileyi, çocukları yaşatmak için feda edilen ömürler..

İş bitiyor...
-Memet borcumuz ne?
- Onbeş lira abi...
-Benden yirmi lira al...
-Olmaz abi... İşin hakkı bu.. Haksızlık olur..
-Çaylar benden olsun bari...
-Olurmu abi... Misafirimizsin..

[kefkes]

Gülümsetti, gunluk iyidir.En azından bir zamanki kendinizi, keza başkalarını hatırlatır, Keyifli tarafi bir yana hayatınızı da kolaylaştirir.

Naçizane tavsiye; burada veya başka bir yerde paylaşmayacak olsanız da günlüğünuzde otosansür olmasin,

[SuleymanE]

Anlatım gayet sade, basit ve güzel. Birde konu hayatın içinden yaşanmışlıklar olunca daha bir keyifli olmuş.

Gayet iyi gidiyor, devamını bekleriz...

[Vista86]

Yazlık beldeler kışın bir garip oluyor.. Sanki yazın oralar aynı yer değilmiş gibi.. Issız.. Birçok iş yeri, mağazalar kapalı.. Yazın efsane olan yerler kışın süt dökmüş kediler gibi..
Sokaklara baktığım zaman, orayı yazın hayal ediyorum.. Sıcak hava, kalabalık sokaklar, her yer curcuna.. Şu karşımda kapalı olan dondurmacı yazın kimbilir nasıl iş yapıyordur.. Belki arada bir önünde insanlar kuyruk bile oluyordu...

Sokaklarda te tük insanlar var... Bunlar çoğunlukla emekli, ölmeden önce yaşamayı bırakan insanlar....

Yaşadıkları şehirde artık yapacak işleri kalmamış, buradaki yazlık evlerinden geri dönmeyi düşünmemişler.. Kalan ömrü “nerede tüketirsen tüket” hali..
Toplum onlara “Artık işiniz kalmadı.. Şehrin kalabalığı bize yeter.. Bir de siz buralarda kalabalık etmeyin.. Gidin... Kaybolun...” Demiş.. Onlar da buralarda pinekliyorlar..

Bir şeyler yiyebileceğim bir yer var mı diye etrafa baktım.. Sokak arasında ev yemekleri yapan bir yer buldum.. Teyze tencere de pişirmiş yemekleri... Çevrede bulunan tek tük insanlar göre..
Tek çeşit menü..

Günün zorunlu tek çeşit menüsünden ısmarladım, yedim... Güzeldi.. Çorba, salata, mantı, kabak tatlısı...
Hesap 12 tl...
Bu ne ya!! Böyle hesap mı olur.. Bedava olsaydı bari...

Kışın buralarda paranı tüketemezsin...
Zaten o kadar geziyorum Ybr de benzin yakmıyor... Bazen “Acaba benzin göstergesi bozuk olmasın, dağ başlarında kalmayayım.” diyorum.. Yok..
Depo bitmiyor..

[Metehan07-70]

Sıradan bir günlük çalışması değil, edebi bir anlatım da söz konusu, gayet başarılı.

[zekvan]

Keyifle okuyorum, tamirci Memet'e bizden selam söyle

[figoksel]

Güzel.
Akıcı.
Kendini zorla okutturuyor.
Saçma sapan yazılar arasında, nefes almalık bir zaman...

Pek amatör işi değil ama.

[Vista86]

Ölüm ;

Bu gün dolaştığım yerlerin birinde cenaze vardı.. Ölen adam oradaki bir derneğin kurucusuymuş..
Tören bana entersan geldi.. Caminin içinde vakit namazını kılan 4 veya 5 kişi vardı.. Diğer herkes caminin karşısındaki kafede oturuyorladı.. Gurup yaşlı entellektüellerden oluşuyor..
Sonra bir kısmı cenaze namazına katıldı.. Daha sonra tabut sokağa konan bir masanın üstüne konuldu..
Kalabalığın arasından bazı yakın dostları tabutun başında konuşma yaptılar..
Uzaktan seyrediyorum..

Konuşmaların arasında sıkça ;

“Hayata gözlerini yumdu.” (Yani öldü)
“Bu son yolculuğuna uğurlanırken.” (Yani, mezara gömmeye götürülürken)
“ Beklenmedik bir zamanda aramızdan ayrıldı.” (82 yaşındaymış.. Peki ölümün zamanı ne..)
“Bu fani hayata veda etti.” (Yani öldü!) cümleleri geçiyor..

Ama hiç kimse “öldü” demedi.

Bu kelimeyi kullanmaya niçin bu kadar korkuyoruz.

Haa bir de “Babamızı kaybettik.” var...
Bu ne saçmalık.... Şu ifadelerin içini açıp baktığınız zaman çıkan anlamlar ne kadar tuhaf...
(Babanızı nerede kaybettiniz? Polise haber verdiniz mi? Hala bulunamadı mı? Alzaymır mıydı....?)


Ya adam ÖLDÜ... Hepsi bu... Bu katı gerçekten kaçmak için bu kadar dolambaçlı yollara ne gerek var...

Ama gerçeklerle yüzleşmek cesaret ister... Bu da çok kimsede yok..

Biri de konuşmasında “Ölüm ona hiç yakışmadı.” dedi..

Ya buna içimden kahkahalarla gülmek geldi... Açıklama yapmaya bile değmez.....

İşte böyle..

Bu entelleküel gurupta dahi zaman zaman saçmalama hastalığı var..

[levend84]

Motosiklet turlarimda çoğunlukla köy ve ilçe kahvehane`lerine uğrarım,

Osman dayı,hasan amca,tahir emmi,

Çok değil yakin zaman evvel,

Yine bir köy kahvesinde mola verdik,

Kabaca 30-40 m2,ortada kuzineli soba var,amcalar sobayı çevrelemiş oturuyorlar,

Neyse okkali bir selam verdik girdik içeri,

Kaski eldiveni çikarana kadar çaylar geldi,

Amcalardan bir tanesi,ee ne işiniz var burada gençler dedi,lafa ocakci abi girdi,hasan amca gençler motorcu dedi,

Amca,aman dikkatli sürün çocuklar,köyden çikarken emniyeti alin davar köpekleri dalamasın..

Diger amca söze girdi,nerelesin sen de bakam,dedim filanca köyden,hee orda topal veysel var tanirmisin??

Ocakci tekrar lafa girdi,osman emmi ne bilsin bunlarin Yaşlari ufak,

Tahir amca sohbete dahil oldu,ee yeğenlerim bendede vakti zamaninda cz vardi iyi gezerdim,taa sunnet cocugu gezdirmeye beni cağirirlardi filanca ilceye...

Tahir amca motor mevzusunu açinca,sohbette aldi başini gitti..

Neyse ellerini optuk,hayir dualarini aldik..

Caylarin parasini odemeye yoneldim,o an ocakci abi demezmi? Valla dayak yersiniz gencler borcunuz yok.

Hadi yolunuz acik olsun..

[Vista86]

Önemsenme hastalığı;

Hepimiz bu hastalığa tutulmuşuz.. Önemsenmek, fark edilmek istiyoruz..

Ya güzelliğimizle, ya beceri ve kabliyetlerimizle, yada iç olmazsa sahip olduklarımızla hep beğenilmek, önemsenmek istiyoruz..

Mesleğimizle, oturduğumuz semtle, kullandığımız motosikletle... Say say bitmez..

Buna neden ihtiyacımız var ki? Bilmiyorum..

Son yaptığım otobüs yolculuğuda yanıma oturan kişi, yol boyunca hayatını anlattı.. Dinliyorum..

Benim bilmediğim hayatını isteği gibi biçimledirebilir.. Öyle de yapıyor, eminim..

Ne kadar büyük işler yaptığını, başarılarını, ailesini falan anlatıyor.. Çünkü önemsenmek istiyor...

Yani bana diyor ki “ Hey! Sen bu yanına oturan adamı öyle sıradan biri zannetme..“

Ama ne yazık ki büyük ama çok büyük bir kısmımız önemsiziz... Sıradanız.. Yani olsak ta olur, olmasak ta..

Bunu kabul etmek çok zor..

Belki, ben de bu yazıları bunun için yazıyorumdur.. Fark edilmek istiyorumdur..

[avarekasnak]

devamını bekliyoruz.teşekkürler üstad.

[Vista86]

Yolumun üzerinde bir market var... Kasabanın girişinde.. Motosikletle kaldırıma çıkıp inmeyi orada öğreniyorum..

Ara sıra gidip bazı ihtiyaçlarımı alıyorum.. Markette çalışan kasiyer bana “ hoş geldiniz” diyor..Bunda bir şey yok.. İyi ve güzel.. Sonrada halimi hatırımı sorarak devam ediyor.. Konuşma hali sanki çok yakın tanışıyormuşuz gibi..
Bu bana tuhaf geliyor.. Hiç tanışmıyoruz ki.. Bana inandırıcı gelmiyor..

Belki de market müdürü onlara “Her gelene güler yüzlü davranın.. Hoş geldiniz deyin.. Halini hatırını sorun...” demiştir.. O da görev icabı yapıyor olabilir..

Ama yok yaaa.. Kasiyerin yüzündeki ifade o kadar da yapmacık değil.. Belki de küçük kasabalarda terbiye, gelenek böyle yerleşmiştir.. Ben büyük şehirde doğup büydüğüm için alışamamışımdır, ondan tuhaf karşılıyor olabilirim..

Tekneyle gittiğim küçük bir Yunan adasında da benzer bir durum yaşamıştım.. Kasiyer kız bana market kartı çıkarmam konusunda ısrarcı olmuştu.. Bir kaç gün kalacağım bu küçücük adada marketten aldığım şeylerde avantajlı olayım diye.. Orada da bu tuhafıma gitmişti..

Istanbul'un varoşlarında doğup büyüdüm.. O nedenle hala bu güne kadar küçük kasabların ruhunu anlamakta yetersizim..

Bunun çok farkındayım..