evlilik iğrenç bir şey. canım cicim tatlım balım aylarından sonra ev osurmalı sıçmalı ayin ortamına dönüyor yemin ederim. hele bir de çocuk olunca iyice 'sirk' kıvamına geliyor.
hanım tarafının bir sürü gereksiz akrabası ile otomatikman akraba olmak, samimiyetsiz ev oturmaları da cabası. nassin iyiyim sen nassin iyiyim daha daha nassin araba kaç kuruş yakıyor..öeh be
Ağustosta evleniyorum yapmayın yahu.
Aileden kopuk yaşadığım için evlilik sorun değil de karşı tarafın ailesiyle iç içe falan filan hiç gelemiyorum bu olaylara. Sevmiyorum abi. Evlenince evi akrabaya uzak bir semtte tutmam lazım.
Günümüzdeki bütün boşanmaların en büyük sebebi maddiyat bence.
Özel sektörde çalışan biri haftada bir izinle asgari ücretle ne kadar mutlu olabilir ki?
İnsanlığın tarihi boyunca uyduruğu en saçma şeylerin başında gelir evlilik.
Evlenmeden önce de bunu söylüyordum, yoğurt üfleme konusu yok yani. Evlendim, söyleme devam ettim. Boşandım, hala söylüyorum. =)
Bir tane mantıklı karşıt cümle de bulamadım. =)
Hiç mi hiç düşünmüyorum.
Bence evlilik yaşam kalitesini artırmalıdır.Çevremde evlenen kim varsa yaşam kalitesi düşüyor.
Birde şu riskli. ya evleneceğin kişiyi tam anlamıyla evlendikten sonra tanımaya başlarsan ve pişman olursan?
Hiç bulaşmamak en iyisi.
Düğündü,akrabaydı,çeyizdi,evdi,yemekti düşüncesi bile kabus.
Bana göre evlilik birine bir ömür mutluluk değil ortak yaşam ve hayat yolu arkadaşlığı sözü vermektir.
Benim ortak yaşam anlayışımı birinin kabul edeceğini zaten düşünmüyorum daMisal
Düğün dernek akraba ziyaretleri vb olmamalı.Birkaç saat diye tonla borca girmenin hiç bir açıklaması olamaz.
Salon,mutfak,çatal-bıçak,yatak odası,tül,perde,yemek kısacası takım kelimesi altında toplanmış bir disiplin olmamalı.Eşya dediğin,işlevsel,konforlu,kullanmakta çekinmeyeceğin türden olmalı.Biraz sanatsal ve görsellik fena olmaz.
Daha öncede demiştim hatırlarsanız.
Misafir odası olacağına mangal köşesi olsun.
Düşünün aile ile yemek içmekten daha güzel bir şey varmı?
Hobi odası olsun.Atölye olsun.
Dantel takımları,dev ekran tv yerine canlı çiçekler,ferah iç açıcı tablolar,evi paylaşabileceğin hayvanlar olsun.
Kural minimalize edilmiş bir yaşam.
Katlar,artan oda sayısı yerine müthiş bir bahçe olabilir.
Yeni gelinlerin şeker fabrikası gibi rengarenk mutfaklarından hiç haz etmemişimdir.
Mutfak dediğin kirletmeye korkmayacağın süs odası değil,manyak gibi yemek yapılan,yemek yenilen yer olmalı.Kaynana ne dicek derdi olmamalı.
Benim yaşam hayallerim böyle.Yalnızda yaşlansam böyle hayal ediyorum.Şimdi fedakarlık gerekir diyenler olabilir.Bu hayaller ve disiplinsiz yaşama isteğimden vazgeçersemde ben ömür boyu mutsuz olurum.Bu sebeple,yalnız yol almaktan korkmamak lazım.Bu sebeple yalnız yaşlanacağımı çok iyi biliyorum.
Kim ne derse desin, evlilik cinsiyet üzerine kurulu bir kurumdur. Doğacak çocukların nesebi için şarttır ve kayıt altına alınır.
Birbirini çok iyi tanımayan çiftlerin evlilikleri her türlü süprize açıktır, toplum kurallarımıza ve dinimize göre pek uygun değil ama evlenecek insanların birbirlerini çok iyi ve çok yakından tanımadan evlenmeleri zamanımızda mutsuz ve kısa süren evliliklere gebedir.
Çünkü iki yabancı iken erkek tarafı da kadın tarafı da rol ve kur yapmaya devam etmekte, kendinden farklı bir karaktere bürünmektedir. Aynı evde yaşamadıkça, aynı yatakta osurmadıkça, aynı tuvaleti paylaşmadıkça tam olarak tanımak zordur.
Allah tüm gençlerimize uyumlu çiftler nasip etsin.
Cocuk: baba ben evlenmek istiyorum
Baba: ilk once özür dile
Cocuk: neden?
Baba: ozur dile!
Cocuk: ama neden? ben ne yaptim ki?
Baba: once bir ozur dile
Cocuk: ama...bir suc mu isledim?
Baba: sen ozur dile
Cocuk: ama nicin?
Baba: bir ozur dile bakalım
Cocuk: lutfen! en azindan sebebini soyle
Baba: ozur dileee!
Cocuk: tamam baba...ozur dilerim...
Baba: simdi hazirsin.egitimin bitti...ortada hicbir neden yokken bile ozur dileye biliyorsan bu evlilige hazirsin demektir.
---bazen sırf usandığın için özür dilersin. o nasılsa bi yerde usanacağını hep bilir.---
enişte dobloyu ne zaman değiştiriyon?hokahey adlı üyeden alıntı
"ONE DAY YOU WILL WALK ALONE"
Hiç evlenmedim, bu yüzden evlilik uzmanı gibi konuşamam. Fakat evlenmediğim için evli çiftleri dışarıdan gözlemleyince iyi analizler yaptığımı düşünüyorum.
Evlenip mutlu mesut yaşayan tanıdıklarımın yanında evlenip bin pişman olup boşanan tanıdıklarım da var. Ama en kötüsü ise evlenip, şu anda birbirlerini hiç sevmediklerini fark etmelerine rağmen "elalem ne der, şimdi ayrılsak da olmaz ki" kaygısıyla dışarıya sürekli mutlu aile tablosu yansıtmaya çalışan, fakat sürekli evlerinde kavga gürültü eksik olmayan aileler. Bir ömür sürecek mutsuzluk, düşüncesi bile kötü...
Ancak yine de diyebilirim ki, doğru kişi olduğunu düşündüğünüz birisini bulursanız evlenin. "Kelin merhemi olsa kendi başına sürer, sen niye bekarsın o zaman?" diye sorabilirsiniz haklı olarak.
Ben henüz doğru eşi bulamayanlardanım , ben de bulsam bende evleneceğim ama halen bulamadık...
Yalnız bir ömür mutlu da geçer geçmesine de, sevdiğiniz biriyle hayatı paylaşma düşüncesi bana daha güzel geliyor nedense. Romantizme bağlama şimdi demeyin ama gerçekten öyle arkadaşlar.
Hayal kurmak bedava, düşünsenize en güzel anlarınızı ve başarılarınızı tek başına mı yaşamak isterdiniz? yoksa yanınızda sizi anlayan, sizi sadece siz olduğunuz için seven biriyle mi? Bana ikinci seçenek daha mantıklı geliyor.
Ama doğru kişiyi bulmazsanız da o zaman işler sarpa sarabilir, "Seni dinledik evlendik, verdin gazı verdin gazı, iyi halt ettin!!!" demeyin sonra
Hayatın başında olmana rağmen çok karamsar bakıyorsun bence. Yazmış olduğun bazı düşüncelere karşı düşünce olarak şunları yazmak isterim. Varsayalım birisiyle evlendin, o senin aileni tanıyıp içlerine girip akraba olmanın getirdiği görev ve sorumlulukları üstlenirken sen üstlenmeyecek misin?Hiç mi hiç düşünmüyorum.
Bence evlilik yaşam kalitesini artırmalıdır.Çevremde evlenen kim varsa yaşam kalitesi düşüyor.
Birde şu riskli. ya evleneceğin kişiyi tam anlamıyla evlendikten sonra tanımaya başlarsan ve pişman olursan?
Hiç bulaşmamak en iyisi.
Düğündü,akrabaydı,çeyizdi,evdi,yemekti düşüncesi bile kabus.
Bana göre evlilik birine bir ömür mutluluk değil ortak yaşam ve hayat yolu arkadaşlığı sözü vermektir.
Benim ortak yaşam anlayışımı birinin kabul edeceğini zaten düşünmüyorum da
Düğün dernek akraba ziyaretleri vb olmamalı.Birkaç saat diye tonla borca girmenin hiç bir açıklaması olamaz.
Salon,mutfak,çatal-bıçak,yatak odası,tül,perde,yemek kısacası takım kelimesi altında toplanmış bir disiplin olmamalı.Eşya dediğin,işlevsel,konforlu,kullanmakta çekinmeyeceğin türden olmalı.Biraz sanatsal ve görsellik fena olmaz.
Daha öncede demiştim hatırlarsanız.
Misafir odası olacağına mangal köşesi olsun.
Düşünün aile ile yemek içmekten daha güzel bir şey varmı?
Hobi odası olsun.Atölye olsun.
Dantel takımları,dev ekran tv yerine canlı çiçekler,ferah iç açıcı tablolar,evi paylaşabileceğin hayvanlar olsun.
Kural minimalize edilmiş bir yaşam.
Katlar,artan oda sayısı yerine müthiş bir bahçe olabilir.
Yeni gelinlerin şeker fabrikası gibi rengarenk mutfaklarından hiç haz etmemişimdir.
Mutfak dediğin kirletmeye korkmayacağın süs odası değil,manyak gibi yemek yapılan,yemek yenilen yer olmalı.Kaynana ne dicek derdi olmamalı.
Benim yaşam hayallerim böyle.Yalnızda yaşlansam böyle hayal ediyorum.Şimdi fedakarlık gerekir diyenler olabilir.Bu hayaller ve disiplinsiz yaşama isteğimden vazgeçersemde ben ömür boyu mutsuz olurum.Bu sebeple,yalnız yol almaktan korkmamak lazım.Bu sebeple yalnız yaşlanacağımı çok iyi biliyorum.
Zevle, gırgır şamatayla beraber yemek yaptığınız o mutfağı temizlemeyecek misiniz? (Evimin camlarını kendim siliyorum, bazen tam bir günüm temizliğe gidiyor, evin iki cephesi konple cam).
Evlilik iki insanın takım çalışması gibidir, her iki taraf birbirine önce saygılı olmalı ve birbirlerine hoş görülü davranmalıdır. Birlikte yapılacak aktiviteler dışında hemcinslerle geçirilecek zaman için insanlar birbirlerine fırsat tanımalı ve hoş görülü olmalıdır. Sen arkadaşlarınla takılmak istediğinde ona da bir pazar arkadaşlarıyla balığa gitmesine olumlu yaklaşacaksın
Ev ve ortak alanlar konusunda sıkıntı olmaz, ne kadar az eşya o kadar az temizliğe ayrılan zaman demektir ki biz erkekler bu duruma bayılırız
Fast Food'mu? Bayılırız ama her zaman olmaz. Ev yeneği de yemeliyiz. Arkadaş toplantıları uyumlu kişilerle çok keyifli geçer. Ben arkadaşlarla pizza sonrası X Box oyununa asla hayır diyemem, kinect de olursa daha ne olsun.
Evim 3 oda 1 salon. 1 odamda henüz 10 adet akvaryumum var, suyunu değiştirip karşılarında kahve içerken kız arkadasımı pek düşünemesem de o köpeğiyle oynarken ben de kedimi sevmek isterim. Büyük ekran TV olmazsa olmaz bak, ben x box'ı nerde oynayıp film ve belgesel seyredeceğim. Şimdiden söyleyeyim balıklar ve evciller varken tatil fikrini unut! Ya tatile gitmeyeceksin ya da evcilleri yanına alıp balıklar için evi bir arkadaşına emanet edeceksin :(
Apartman hayatı çalışanlar için kolay bir hayat. Bahçeyi temiz tutup, çimleri sulamak, müstakil evi hava şartlarından korumaya çalışmak ancak emeklilikteki meşgalem olarak hayalimde var şimdilik. Şimdiden zeytin bahçesi içindeki prefabrik ev, yoldan bahçeye kadar taş döşeli yol, havuzunda yüzen balıkları izlerken bir yandan kahvemi yudumlayıp bahçedeki evcil hayvanlarla uğraşmak için can atıyorum. Tabii bol bol da motosiklet gezileri yapmak. Bu sırada bahçeye ve hayvanlara komşum bakacak tabi ki
Hayallerini elde etmek için çaba göstermelisin. Sana uygun birisi karşına çıkıp da "ben oyum" demeyecek.
"Bulmak için önce arayışta olmak gerek fazla üzerine düşmeden, hayatın keyfine varırken"..
Abi iş kadında bitiyor kim ne derse desin. Evliliği yürüten de bitiren de kadındır.
Evlilik kurumunun gerçeklerinden biri de samimi olmayan yapmacıklıklar ve roller. Eğer akraba rolünü iyi oynamazsan bir anda akraban kalmaz, evli arkadaş rolünü iyi oynamazsan arkadaşın kalmaz. Bir de ben şunu anlamıyorum evlenince neden eşler birbirlerinin arkadaşları ile görüşmek zorunda kalır ki? bırak kadın istediği zaman arkadaşları ile olsun, bırak erkek istediği zaman arkadaşları ile olsun. Sırf eşinin arkadaşı diye anlaşamadığı uyuşmadığı hatta uyuz olduğu biri ile görüşsün ki? Eninde sonunda olay patlar kimse kimse ile görüşmez.
50 60 yaşına kadar gez toz eğlen kendin için yaşa özveride bulunma ,narsist olarak yaşa. etrafındaki çevren azalıp hayatta yalnızlaşmaya başladığında arık evleneyim demeye başlarsın. sana ancak azrail eş olur o zamandan sonra..
bakıp durursun çocuğu torunu olup etrafındakiler tarafından sevilen hürmet gösterilen aile reislerine , geçti artık , sür motoru niğdeye.
biraz şiirsel ,biraz kara mizah , gerçek bu malesef.
Çocuksuz evlilik, evliliksiz çocuk olmaz. Bir bakıyorsunuz çocuk evliliğin temel taşı olmuş. Er ya da geç çocuk olmalı mutlaka. Bizim hayat tam tersi oluyor 50-60 yaşına kadar hep çocuk için yaşıyoruz emekli olduktan sonra kendimize yaşıyoruz. İşin doğrusu da bu galiba.
şu anda tv'lerde dönen iğrenç diziler de evlilikleri etkiliyor biliyor musunuz?
zengin, yakışıklı, genç erkek jön,
alımlı, güzel, seksi kız.
bu iğrenç dizilerde olaylar sürekli bu minvalde dönüp duruyor.
çocuklar haliyle hayatı bu diziler gibi sanıyor. fakat gerçek hayat ile alakası olmayan, yapay bir dünya.
eskiden perihan abla vardı, süper baba vardı, ne bileyim bi ekmek teknesi falan vardı. şimdi hepsi yok oldu, varsa yoksa lüks hayat, kaslı erkek, seksi kız. midem bulanıyor.
daha da garibi, hükümet, reis bu dizilere kesinlikle müdahale etmiyor. hayreti mucip.
Maddi olarak, kariyer olarak, eğitim olarak, dünya görüşü olarak dengi ile evlenen %80 Mutlu olur. Gerisi zorunlu olarak mutlu rolü yapan, toplum baskısı sebebiyle boşanamayan ,çocukların geleceği için zorunlu olarak boşanmayan evlilikler olarak sürer gider. Mutlulukları tesadüfi olur. Kısaca dengini bul mutlu ol.
evlılık konusunda bısey demek ıstemıyorum
ama cocuk?
tanrıya kendımı en yakın hıssettıgım anlar; gece uyurken nefesını kokladıgım, saclarını oksadıgım anlardır. muazzam bır sey. sırf bu yuzden bıle evlenılır
---------- Mesajlar birleştirildi - 15:30 ---------- bir önceki mesaj zamanı 15:28 ----------
abla; herkes senın gıbı bırının hayalını kurar, ama kımse de evlenmezHiç mi hiç düşünmüyorum.
Bence evlilik yaşam kalitesini artırmalıdır.Çevremde evlenen kim varsa yaşam kalitesi düşüyor.
Birde şu riskli. ya evleneceğin kişiyi tam anlamıyla evlendikten sonra tanımaya başlarsan ve pişman olursan?
Hiç bulaşmamak en iyisi.
Düğündü,akrabaydı,çeyizdi,evdi,yemekti düşüncesi bile kabus.
Bana göre evlilik birine bir ömür mutluluk değil ortak yaşam ve hayat yolu arkadaşlığı sözü vermektir.
Benim ortak yaşam anlayışımı birinin kabul edeceğini zaten düşünmüyorum da
Düğün dernek akraba ziyaretleri vb olmamalı.Birkaç saat diye tonla borca girmenin hiç bir açıklaması olamaz.
Salon,mutfak,çatal-bıçak,yatak odası,tül,perde,yemek kısacası takım kelimesi altında toplanmış bir disiplin olmamalı.Eşya dediğin,işlevsel,konforlu,kullanmakta çekinmeyeceğin türden olmalı.Biraz sanatsal ve görsellik fena olmaz.
Daha öncede demiştim hatırlarsanız.
Misafir odası olacağına mangal köşesi olsun.
Düşünün aile ile yemek içmekten daha güzel bir şey varmı?
Hobi odası olsun.Atölye olsun.
Dantel takımları,dev ekran tv yerine canlı çiçekler,ferah iç açıcı tablolar,evi paylaşabileceğin hayvanlar olsun.
Kural minimalize edilmiş bir yaşam.
Katlar,artan oda sayısı yerine müthiş bir bahçe olabilir.
Yeni gelinlerin şeker fabrikası gibi rengarenk mutfaklarından hiç haz etmemişimdir.
Mutfak dediğin kirletmeye korkmayacağın süs odası değil,manyak gibi yemek yapılan,yemek yenilen yer olmalı.Kaynana ne dicek derdi olmamalı.
Benim yaşam hayallerim böyle.Yalnızda yaşlansam böyle hayal ediyorum.Şimdi fedakarlık gerekir diyenler olabilir.Bu hayaller ve disiplinsiz yaşama isteğimden vazgeçersemde ben ömür boyu mutsuz olurum.Bu sebeple,yalnız yol almaktan korkmamak lazım.Bu sebeple yalnız yaşlanacağımı çok iyi biliyorum.
bir dost
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
