BIR SEYI YAPMANIN SIRASI, ONU YAPMAK ISTEDIGIN ANDIR. ZAMAN AYARINI TERS KULLANMISSAN ZATEN TOZ OLUR GIDERSIN. YOK TERS KULLANMAMISSAN, "SIMDI SIRASI MIYDI" DIYENLERE UZAKTAN NANIK
YAPARSIN SIRASINDA MI DOGUP ÖLÜYORUZ KI, HER SEYI SIRASINDA YAPABILELIM..
> Sırası mı Şimdi?
> Bilmiyorum siz istediklerinizi "sirasinda" yapabildiniz mi? Ben hiç
>yapamadim. Küçükken anneannem cebinde tasidigi bir tomar anahtarla
>kilerdeki dolaplari açtigi zaman, canim pestil isterdi. Bilirdim sapsari
>kayisi pestilleriyle, kararmis mor erik pestillerinin hangi dolapta
>oldugunu. Anneannem:
> > "Simdi sirasi degil, birazdan yemek yiyecegiz", derdi. Yemekten
>sonra ise yavas yavas herkes ögle uykusuna yatardi.
> > Sayet "Belki sirasi gelmistir" diye yine pestil istersem,
> > Anneannem:
> > "Simdi sirasi degil. Bak herkes yatti. Sen de yat. Ondan sonra..."
>derdi.
> >
> > Ögle uykusundan sonra pestil istedigim zaman da cevap yine
> > ayniydi:
> > "Simdi sirasi degil. Aç karnina dokunur. Nerdeyse aksam oluyor.
>Birazdan yemek yiyecegiz..:"
> > Bir türlü sirasina rastlatamamistim pestil istemeyi.
> >
> > Bir gün babam bos bulunup bana iki çam agacinin arasina, kolan
> > vurdukça göklere uçacak bir salincak kurmayi vaadetmisti. Ama bir
>daha bu vaadini hiç animsamaz göründü. Ikide bir anneme gider: Haydi
>söyle babama, salincagi kursun", derdim.
> > Annem: "Simdi sirasi degil, basi agriyor," derdi. Basi agrimazsa
>gazete okudugu için salincak kurmasini istemenin zamani degildi. Gazete
>okumuyorsa banyoya girecegi için... Salincak istemenin de bir türlü
>sirasini getiremedimdi
> >
> > Yaz günleri bahçe kapisinin önünden, "Visnee kaymak" diye bagirarak
>dondurmacilar geçerdi. Kosa kosa içeri gelir: "Dondurma alayim mi," diye
>sorardim. "Simdi sirasi degil," derlerdi.
> >
> > Birlikte çocuk dergilerinin bulmacalarini çözmeyi önerirdim: "Simdi
>sirasi degil," derlerdi. Bir seytan uçurtmasinin kuyrugunu bile yapmaya
>yanasmazlardi: "Simdi sirasi degil," derlerdi.
> >
> > Okulda ögretmen ders anlatirken, aklima gelen bir seyi sormak için
>parmagimi kaldirirdim. Ogretmen bir süre görmezlikten gelirdi
> > parmagimi. Kolum yanlis yere dikilmis fasulye sirigi gibi öyle
>havada kalirdi. Sonunda ögretmen: "Simdi sirasi degil, indir
> > bakayim parmagini asagiya," derdi
> >
> > Etüdlerde gizli gizli roman okurken de, bir müdür muavini basima
>dikilir: Şiimdi sirasi mi roman okumanin, kapat onu da dersine çalis,"
>derdi. Ilk yazdigim yazilara da yazi isleri müdürleri ayni gerekçeyle
>karsi çikmislardi: "Simdi sirasi degil bunun,"
> > diyorlardi. Piyeslerim için de ayni itirazi çok duydum: "Iyi ama
>simdi sirasi degil..."
> >
> > Aşik oldugum zamanlar yemekte, yahut yürürken, yahut otururken,
>canim birden öpüvermek isterdi yanimdaki sevgiliyi. Kursagimda
> > kalirdi arzum. Bir el, vagon tamponu gibi yavasça iterdi yüzümü:
>"Hisst yapma, simdi sirasi degil,"
> >
> > Parlamentoda konusurken de sik sik bagirirlardi: "Amma yaptin yahu,
>simdi sirasi mi bunun?"
> >
> > Velhasil hiç bir seyin sirasini tam getiremedim. Ama sirasiz
> > mirasiz bir seyler yapmaya çalistim kendimce.
> > Bir sey yapmak için sirasini bekleyenler ise, genellikle hiç bir sey
>yapamadilar. Öteden beri aklima takilip kalmistir, bir seyi yapip
>yapmamanin "sirasi"ni kimin saptadigi.. Ve kendimce söyle demisimdir:
> >
> >
> > Basarirsan "sirasi", basaramazsan "sirasi degildi" oluyor ve
> > insanlik böyle bir çalkanti içinde akip gidiyor
> > Çetin ALTAN
