bende uçtum 3 kere uçarken ilk uçtuğumda 16 yaşındaydım ehliyet yoktu uçarken tek düşündüğün polis gelmeden kaçmaktı ve başardım hatta 250 m ilerde çevirme vardı ön fren kırılmıştı korkuluk motora yapışmış sinyaller far kırılmıştı çevirmeden geçtim polis başka araçla uğraşıyordu fark etmedibeko12345 adlı üyeden alıntı
2. sinde 17 yaşındaydım uçarken yine aklımda polis vardı hatta yerde yatarken herkese polisi aramayın ambulans çağırmayın demişim onlarda ciddiye alıp çağırmamış
3. de motorum yeniydi küfürler ederek motoru düşündüm ne hale gelecek diye Allaha şükür üçünüde hafif sıyrıklarla alattım pek bi maddi hasarda olmadı hiç ışık film şeridi görmedim biraz bulanıklaşma oldu ama oda sarsıntıyla korkudan oluyor herhalde
Birkaç sene evvel okuduğum bir makale kültürden bağımsız olarak herkesin beyaz ışıklı bir tünel gördüğünü söylüyordu. Beyne giden oksijenin azalması sonucunda ilk işlevini kaybeden bölgelerden biri görme merkeziymiş. Ayrıca ölüme yakın deneyimlerde salgılanan bazı beyin kimyasalları (dopamin diye hatırlıyorum) sayesinde insanın içini huzur kaplaması da kültürden bağımsız gözleniyormuş. Makaleye tekrar denk gelirsem yollarım.
Şu ana dek çok şükür film şeridi görmedim. Birkaç kez ciddi tehlikelerde ve kaza yapmaya yaklaştığım/yaptığım anlarda kendimden beklemeyeceğim kadar soğukkanlı davranıp, inanamadığım kadar hızlı şekilde bilinçli şekilde düşünmeden, hatta düşünsem vereceğimden daha iyi tepki verdiğim oldu. İnsan bedeninin bazı özellikleri hakikaten süper.
Henuz 2 gun once kaza yaptim 15 20 mt suruklendim. Surukkenirken bariyere gittigimi farkedince 2 saniyelik olayndakika gibi geldi aklimdan gecen tek sey levent buraya kadarmis öldun dedim olmesem bile bacagimmi kopucak govdememi giricek bariyer diye dusunurken kafama saglam bi darbe aldim..
Bildiğim kadarı ile beyin ölmeden yada ölüme yakın deneyim yaşamadan hemen öncesinde bütün gücünü kullanarak hayatta kalmanızı sağlamaya çalışır. Son bi acil durum bataryası gibi.
Bu yüzden hayat film şeridi gibi göz önünden geçer. Hatırlayabildiğiniz bütün deneyimler bir anda canlanır.
İlginç bir konu ÖYD.. Kendimizden uzaklaştırdığımız, yakıştıramadığımız bir meseledir ölüm.. Anne, baba, eş ve çocukların ölümü.. Bizim değilde başkalarının ölümünü isteriz gizliden gizliye yani kimse istemez (istisnalar hariç) kendine ya da ailesinden bir kimseye ölümün gelmesini, yakıştıramaz hatta bahsi geçtiğinde Allah gecinden versin diyerek geçiştirir. Oysa hepimizin sonu bellidir "Külli nefsin zâikatü'l-mevt", yani "Her nefis ölümü tadacaktır."
Neden kendimize yakıştırmayız ölümü bu ayrı bir konu ama şu ÖYD meselesine gelirsek kişi sağlığında ölümü nasıl tasavvur ediyorsa ölümü esnasında (sekerat) da aynı şeyi görmesi ihtimaldir.. Filmlerdeki beyaz ışık efektinden fazlaca etkilenen insan, başına böylesi bir durum geldiğinde benzer bir hali/hayali yaşaması normaldir. Çünkü söz konusu bedenin ölmesi ya da ölüme yaklaşması olsa da bunları hayal eden/kurgulayan zihindir. Zihninizi neyle doldurmuşsanız vakti geldi mi hayal gücünüzde onu koyacaktır önünüze.. “Nasıl yaşarsanız öyle ölür ve nasıl ölürseniz öyle dirilirsiniz” [Hadis-i Şerif]
motorla üç takla attım , çok ani gelişti, yerden kalktım dizlerim, dirseklerim, parçalanmış ,pantolonumun arkası yırtılmış, bana bir gülme geldi. ben gülüyorum diğer motorlu arkadaşım dondu kaldı. o yüz ifadesini hiç unutmuyorum, iş yerinde iş kazası geçirdim yine gülme geldi, bende kardeşimde tornacıyız, kardeşim transpaletle matkap tezgahının yerini değiştirirken üstüne devrildi gülmekten matkabı üstünden zor kaldırdım bir gün gülmekten ölecem heralde, rahmetli gülerek gitti diyecekler
yaklaşık 3 yıl önce banyoda çıplak yere basmamak için terliğin üstüne zıplamıştım....................................... ...........uyandığımda soğuk fayansın üstünde yatıyordum ve yarılan kafamdan yaklaşık yarım metre kadar kan süzülmüştü beyaz fayansın üstüne, yaklaşık 2 hafta kadar boyun ağrısı çektim nasıl ve nereye vurduysam artık. bütün hatırladıklarım bunlar. bu olayın olduğu sırada yanlız yaşıyordum.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
