TVS Apache RTR 150(2011): Titreşimi biraz fazla, kendi çapında yakışıklı, sorun çıkarmayan, acemilik atmak için güzel bir seçimdi, tavsiye ederim.

Hyosung GT250R(2010): Apache'den sonra 100kmh ın üzerine rahat çıkabilmek iyi gelmişti ama fren kitlemeleri, beyin arızaları derken soğudum. Malzeme kalitesi olarak en kötüsüydü, tavsiye etmem.

Suzuki Inazuma(2014): Bindiğim büyük motosikletler de dahil en tok ve kaliteli hissettiren motosikletimdi fakat gücü kesmedi beni, yine de tavsiye olunur.

CBR 600F (2006): İlk büyük motosiklet, müthiş bir heyecan. Hiç bir sorun yaşatmadı sağolsun, nakit ihtiyacından üzülerek de olsa sattım. Halen tavsiye olunur mu bilemedim. O zamanlar güzeldi.

CB 500F (2015): Süspansiyonlarına, led farlarına, hafif olmasına ve az yakmasına bayılmıştım. Malzeme kalitesi de gayet yerindeydi. 47bg ve ebat olarak ufak gelmesi satmama sebep oldu. Tavsiye ederim.

CBF 600 (2007): Muhtemelen benim motosikletime has olsa da en kötü tecrübemdi. Karbüratörüne, süspansiyonuna, kontağına, plastiklerine çok para harcadım ama adam edemedim. Karbüratör pişmanlıkmış bunu öğrendim. Tavsiye etmem.

MT 09 (2014): CBF den sonra ilaç gibi geldi ama şehirler arası yolda rüzgar manyağı olunca satmak zorunda kaldım. Güzel motosiklettir bir sorun yaşamadım, tavsiye ederim.

CBR 600RR (2014): MT 09 da rüzgardan dayak yiyince geçtim, sorunsuz ve çok zevkli bir motosikletti ama bir süre sonra SS oturuş pozisyonu beni, trafik de motosikleti yormaya başlayınca sattım. Tavsiye ederim.

Yaş ilerledi, bütçedeki motosikletin yerini başka giderler alınca ve maalesef artık pahalı bir hobi haline geldiğinden beri(2021) motosikletsiziz