Bugün, bizler için değişik ve güzel bir gündü. Uzun bir aradan sonra (şööle 12-13 yıl kadar) Antakya'ya kar yağdı. Malum, bize çok yabancı. Küçük-büyük Antakya halkı mutlu. Herkes sokaklarda. :supz:
Biz ?
Bulunmaz fırsat gibi gördüğümüz bu değişik durum karşısında evde oturamazdık herhalde.
Daha önce planladığımız bisiklet turunu mecburen (!) iptal edip, atladık ufaklıklara.
Sabah kısa bir telefon trafiği sonrasında Edip ve Savaş evimin önüne geldiler.
Savaş VR'si ile,
Edip XL'si ile,
Ben, Sokak Kedi'm KMX'le...
Vakit kaybetmeden Erhan'a doğru gidiyoruz.
Hadi hadi...Hazırlan çabuk.
CRF çalışmakta nazlanıyor biraz.
Ha gayret...
Kurtulmaz elimizden.
Kar hatırası.
Bu da öyle.
4 motosikletle çıkıyoruz yola. Güzergah belli değil. ''Şehir dışı olsun da neresi olursa olsun'' diyoruz.
Güzergah kendiliğinden çıktı ortaya. Dağ eteğindeki köylere doğru gidiyoruz.
Gözü korktu herhalde. Dönüş yapmasını bekliyoruz.
Beklerken...
Yol açıldı. Devam...Derken az ileride kara takılan bir araç gene yolu kapatmış. Yardım etmemiz lazım. Yoksa ilerleyemeyiz.
Önce köpecikten ürküyoruz. (Kangal mıdır nedir ?) ama yardım için geldiğimizi anlamışçasına ve hatta yardım istercesine telaşla etrafımızda dolanıyor.
Geçebilecek kadar yer açıyoruz kendimize.
İlerledik...
Ama bir yere kadar.
Erhan kar jimnastiğine başlamış.
Eh, madem Erhan jimnastik yapıyor, bari fotograf çekerek jimnastik yapsın diyerek veriyorum makinayı.
İşte, bu da keyifimizin bir kısmını yansıtabilen videomuz.
Edip rahat yeri bulmuş.
Buralarda kar 40 cm. cıvarında.
İlerisi çok çetinmiş.
Dönelim öyleyse.
Breh breh breh...
Kurtardık...
Kazma gibi kazıyor yeri.
Köyden geçip,
İkinci molamızı veriyoruz. Kar, iyi antrenman yaptırıyor valla. Yorulduk mudur nedir..!
Ve hemen, dokunulmamış bir yere imzamızı atıyoruz.
Iııııııhhh...
Evet, bu istirahat iyi geldi.
Lastik kontrolü.
WR,
KMX,
CRF,
XL...
Çevreden görüntüler.
Hazırlanalım,
Ve çıkalım. (Terledik güzel güzel. Hasta olmanın alemi yok.)
Usul usul ilerliyoruz. Çıkış iyi de, iniş öyle değil.
Şehre yaklaştıkça yol rahatlıyor.
Şehir göründü.
Ve son kare.
Sevgili arkadaşlarımız Savaş ve Edip Samandağ istikametine gidecekleri için çevreyolu girişinde ayrılıyoruz.
Bunca zaman sonra yağan karın keyfini bir nebze de olsa Antakya'da yaşadık. Bunun tekrarı için bir 10-15 yıl beklememiz gerekecek sanırım.
Sevgiyle...
Sizde dikkat etmişsinizdir, dağda bayırda yahut karda tepinmek hakikaten iyi spor yaptırıyor adama 
2. motorum kesinlikle bir cross olacak 
