merakla bekliyoruz diğer fotoları
Sinan cığım motorum 26000 km yi geçti.. Önceki motorum ilede 12000 km yol yapmıştım... Bugün vakit bulabilirsem 3 . günü yazacağım... Tüm yorum katan arkadaşlarıma teşekkürlerimi sunarım..SinanAksu adlı üyeden alıntı
Güzel gezmişsiniz selçuk abi tebrik ederim.
Bu arada motorun kaç kilometreye geldi selçuk abi?
3.GÜN 400KM TEKİRDAĞ’DAKİ 2.DAYI
3.günün sabahı eşimle temiz bir köy ve saroz denizinin havasında uyumuş olmanın rahatlığı ile mutlu bir şekilde uyanmıştık.
Hanımın 1. dayısı emekliliğinde zeytin ve ağaçlarına merak salan birisi olduğu için köye evinde yaklaşık 10 lt kadar hakiki sızma zeytinyağı bulduk. Ayrıca yaklaşık 100 adet 500 gr lık zeytinyağından yapılmış sabun bulduk.. Sabah uyanır uyanmaz bu sabunlardan birisi ile elimizi ve yüzümüzü yıkıyıverdik inanın bana pamuk gibi yumuşacık ciltlere döndürüverdi. Bu durumda bir tane 500 gr lık sabunu top case’e attık.. ( Bu arada hanımın dayısı bize neden 1 adet aldınız diye daha sonra sitem etti.) Bu arada benim yumurtalardan iz yok. Ne oldu bilmiyorum. Bizde peynir ve dayının zeytinleri ile kahvaltı ettik. İnanın bana böyle zeytin yememiştim. Yarım ekmeği zeytin zeytinyağı ve taze demli çay ile yedik.
Balkondan birazda bu bereketli deniz Kuzey Ege yi çekeyim dedim..
Bu arada da çantalarımızı hazır edip yola çıkmak üzere hazırlıklarımızı tamamlamıştık.. Tekrardan gaz açarız….
En nihayet koyun peyniri ile meşhur Ezine’ye varırız.. Birkaç kare resim…
Tekrar gaz açtık ve Çanakkale…. Yollarda özgürce yol almak.. Sanırım motosiklet insana 21.yy kaybettiği özgürlüğü kolayca verebiliyor..
Gişelerin önüne geliriz.. Karşıya geçmek, nerdeyse bedava.. Motosiklet ve iki yolcu için 4 TL.
Şehitliği daha öncede gezmiş olmamıza rağmen sanki şehitlerimize duyduğumuz saygıdan ziyaret etmeden geçmek bize yakışmaz hanım dedik.. Ve anıta doğru şehitlerimizin ruhuna fatiha okumak için yola koyulduk.. Bu arada benim dedemde Çanakkale gazisi idi…
Boğazı geçerken bir resim…
Güle güle Çanakkale….
Hava güzel; hanım çok mutlu; boğazın suları berrak..
Kilitbahir’de acıkırız.. Ne yenebilir ki bu bereketli boğaz sularında… BALIK…
Karın doyunca gözümüz yolda oluyor…
En nihayet ABİDE.. Ve birkaç resim…
Artık yola koyulmak gerek rotamız TEKİRDAĞ…
Allahım 1 saattir duble dümdüz yollarda 150-160 gaz açarım… Ama bir türlü Tekirdağ gelmez… Yorulurum… Havada kararmak üzeredir…
Şükür Tekirdağ… A dostlar ister inanın ister inanmayın.. Tekirdağa girince sahilde yosun-rakı (anason)-balık koktu.. Temin ederim…
Gece saat 21;00 gibi hanımın 2. dayısına ulaşırız.. Ama resim çekirmeyi sabaha bırakırız.. Çünkü çok yorulmuşuzdur..
Merhaba Selçuk,
Güzel bir rota yapmışsınız
Bizim buralara kadar geldiniz, haberimiz yok!
Bu arada Tekirdağ girişteki anason kokusu sol tarafdaki rakı fabrikasından gelir, ama dediğin gibi harika bir kokudur!
Gezinin devamını merakla bekliyorum!
Bora abi bugün yazabilirsem 4. Günü ekleyeceğim...harika.takipteyim.
İnan ki, Çorlu da olduğunu anımsayamadım. Eğer bilmiş olsam kesinlikle arar birlikte bir çay içerdik. Aslında Çorlu'da hanımın yeğeni orduevinde asker. Onuda ziyaret etmiştik... Neyse başka bahara diyelim.....Merhaba Selçuk,
Güzel bir rota yapmışsınız
Bizim buralara kadar geldiniz, haberimiz yok!
Bu arada Tekirdağ girişteki anason kokusu sol tarafdaki rakı fabrikasından gelir, ama dediğin gibi harika bir kokudur!
Gezinin devamını merakla bekliyorum!
4.GÜN 200 KM TRAKYA RÜZGARI
4.günün sabahı bizi yağmur ve rüzgar karşılar.. Güneyin o sıcaklığı artık kalmamıştır.. Hani hep denir ya! “Balkanlardan gelen soğuk ve yağışlı hava” işte bizide etkisi altına almıştı. Sabah hanımın dayısı yengesi dayısının kızı kahvaltı sonrası hep beraber motosikletin yanına iner resim çektiririz.
Bu arada torun Ahmet’e de site içinde motorum ile bir tur attırmayıda ihmal etmem..
Eh! Artık vedalaşmak gerek.. Rota Edirne.. Yol 200 km civarı…
Çorlu’da hanımın teyzesinin oğlu da askerdir.. Önce onu ziyaret edeceğiz.. Bu arada Tekirdağ-Çorlu yolundan ayçiçek tarlalarrının resimlerii…
İşte Çorlu.. Sora sora subay orduevini buluruz… Asker akrabamızı ziyaret ederiz ama resim malum yasak…
Ziyaretin iyi olanı kısa olanıdır der ziyareti fazla uzatmayız… Tekrar yola koyuluruz..
Lüleburgaz…..
Edirne-Çorlu yolu tam bir facia.. Her yer tamirat.. Çukur, toz , toprak.. Nerde ne olacağını, nerde neyin yola atlayacağını anlamak imkansız…
Yaklaşık 100 m gidip yol bölünmüş iken sonra 3km aynı yol geliş gidiş.. Sonra 1 km sonra başka, 2 km başka gibi adamın kafasını allak bullak edecek bir yol.. Gene yolda giderken bir binek gümüş renkli araba.. Arabayı görürüm.. Ama yol az önce tekrar bölündü derim içimden.. Ama bu adam sanki bizim yolda karşı istikametten bize geliyor gibi…
İyice yaklaşınca durumu anladım. Adam ters yolda fakat enteresan olan adamın doğru yolda gittiğini sanması… Mesela şu an yolun solundayız….
Bana bir korna “DAAAAAAAAAAAAAAT” kendimi dar yolda kenara kadar atarım araç 1.5 m ile 100 km/h hız ile geçer ama arkamdan diğer araç gelir… Arkaya korkudan bakamam.. Ama kornalar “DAAAAAATTTTT” “DÜÜÜÜÜÜÜT” ve hafiften bir ses…
Artık dayanamam hep OPET te duran ben ilk benzinliğe kendimi atarım.. Arkadan diğer araç gelir… Karşı yanlış yönden gelen aynasına vurmuş aynasını kapamış dış muhafaza sağlam ama içteki ayna tuz buz olayı…. Eşim korkmuş… Ve bir su içmenin zamanı gelmiştir…
Yahu inanamadığım şey; bu bizim millet hiç hata kabul etmez… Sorsak herkes süper şöfördür.. Ama dünya trafik kazasında şampiyqyonluğu elden bırakmayan Türk Şöförlerdir.. İnanın yabancılar hemen hemen sıfır risk ile araç kullanırken trafik ile ilgili seminer ve eğitimleri asla kaçırmazken bizde kaç kişi trafik seminerine gitmiştir ki…
Ve bu olayın yaklaşık 3-5 dakika sonrası benzinlikteki ilk fotoraf…
Allahım yolda yağmur ve rüzgar inanılmazdır… Kafama her metrede sanki bir tane esaslı çakıyorlarmış gibi bende sersem olarak motorumu sürmeye devam ettim..
Rüzgar o kadar etkili idi ki o sebeble gezi yazımın adını “Trakya Rüzgarı” koymak aklıma geldi…..
Resimdeki ağaçlara dikkat ederseniz, esaslı bir şekilde bize doğru büküldüklerini fark edebilirsiniz…
İnsanoğlu kuş misali daha Haziran ayında Kars’ta iken;
En nihayet EDİRNE….. Türkiye’mizin diğer ucu.. Eylül 2010….
Artık yorgunuzdur.. Duş alıp otel lobisinde tembellik edip; dinlendikten sonra yarın tam günümüzü Edirne’ye ayırmak üzre, şimdilik bu kadar…
Savaş bey bilseydim uğramazmıydım.. 1 bardak sıcak çay içmek gibisi yoktur... Şimdilik kusurumuza bakmayınız... Ama yine Trakyaya süreceğim o zaman muhakkak.. Teşekkür ederim...iki kelimeyle :
teessüf ederim
o kadar yoldan geleceksiniz,Çorlu orduevine giderken 100 m yakınımdan gececeksiniz ve uğramayacaksınız
İntikam soğuk yenen bir yemektir
İntikamım ağır olacak Selçuk.
---------- Mesaj ekleme zamanı: 13:37 ---------- İlk mesajı ekleme zamanı 13:34 ----------
5.GÜN EDİRNE SÜRÜŞ YOK
Bugün sürüş yok… Tarihi kentimiz olan Edirne’mizi gezmek var.. Oldum olası Osmanlı’ya hayranımdır.. Yaşayışları, kültürü, şehirciliği hep hoşuma gitmiştir. Bunun için Bursa, İstanbul ve Edirne favorilerim arasında sayılır..
İşte Selimiye…
Sabah uyanır uyanmaz otelimizde kahvaltıyı müteakip kendimiz dışarı atarız.. Malum Edirne’de ki meşhur 3 adet cami ve kapalı çarşıları var… Bir nevi küçük İstanbul yani.. Osmanlının Edirneyi neden başkent ettiğini hep düşünmüşümdür.. Sanırım Avrupayı komple feth etme düşüncesi vardı…
İşte ilk resim Mimar Sinan’ın ustalık eseri.. Selimiye….
Gerçekten muhteşem.. Çok etkilendim.. İnanın insanın dua edip namaz kılası geliyor..
Ezan çok hoş okunuyor. Huşu içinde etkiliyor insanı.. Birde böyle ezan sesi beni Antakya’da etkilemişti.. Çok dindar biri sayılmam ama inanın akşam namaza gidip namaz kılmıştım. Ama birde gelin görün ki; bazı şehirlerde öyle bir ezan okunuyor ki; yangın yada deprem anonsu gibi.
Bırakın insanın camiye gitmesi, allah günah yazmasın bitsede kurtulsak diyoruz..
Eski Cami, bence Selimiyeden daha etikili idi.. İçerisindeki kolonlar çok daha haşmetli idi..
Birkaç kare resim….
Kırmızılı benim….
Bu arada bu Osmanlı Cumbalı evlerine bayılıyorum yahu.. Ne kadar estetik ne kadar kibar, ne kadar hoş… Şimdiki şehirlerimizdeki hilkat garibesi binalarımızın yanında yeni gelin gibiler…
Hey gidi Koca Sinan…
Zamanı gelmişken bir anektod.. Osmanlıdaki 3 kıtaya yayılmasına sebeb olan zihin yapısının bir örneği…
Selimiye Camii henüz bitmiştir ki; çevre düzenlemesi etrafında Koca Sinan Camiye uzaktan bakmaktadır.. Bu ara 7 yaşındaki Edirne’li bir çocuk Sinan’ın yanına yaklaşır…
Çocuk; Bu Caminin sağdaki minaresinde yamukluk var…
Mimar Sinan; Öyle mi? Ben göremedim…
Çocuk; İşte bak sağınadakinde eğrilik var..
Mimar Sinan; Hımmm… Haklısın galiba.. Dur düzeltelim diyince Koca Sinan’ın etrafındakiler olaya anlam veremez. Ama karşıda duramazlar…
Sinan; Halat getirin.. Minareden aşağıya salın.. İki adamda halattan diğer tarafa asılsınlar…
Sinan; Çocuk düzeldi mi?
Çocuk; I-ııhh.. Az daha…
Sinan; Asılın ha gayret…
Etrafındakiler şok içindedirler… Yapılana anlam veremezler..
Çocuk; Evet, evet düzeldi Mimar efendi…
Sinan; Saolasın evlad bak şimdi daha güzel oldu…
Aslında minarede sorun yoktur… Sinan küçük çocuğun yaratıcılığını yok etmemek için onu kırmadan dediklerini yapmış aynı zamanda Cami eğri diye çıkabilecek dedikoduları da kibarca bertaraf etmiştir.… 21. yy ise sorun kafalarda… Herşeyin en iyisini yaptığımız sanırız ama herşeyde sonuncuyuzdur.. Nedenleri üzerine düşünmeyiz. Hata kabul etmeyiz, özür dilemeyi küçülme sanırız, kendimizi en uyanık ve zeki görürüz. Ama sonuçlar hep ortadadır.. Yabancı birisi demişti ki; hala kulaklarımda ve beni 1 hafta bu toplum üzerine düşünmeme neden olmuştu..
Bir röportajda;
Spiker; Türkiye deki futbolu nasıl buluyorsunuz?
Yabancı Teknik Adam; “Dünyada bir şeyi bu kadar sevipte, bu şey hakkında bu kadar geri kalan bir toplum daha yeryüzünde yoktur sanırım.”
Sanırım çok sevdiğimiz birçok şey hakkında hep gerideyiz.. Araştırmak gerek..
Tek kelime ile Mimar Sinan gibi bir dehanın göstermiş olduğu bu tevazu..
Edirne çok hoş bir kent…
Sokakları, caddeleri tertemiz.. Pırıl pırıl acıkırız..
Ne yemeli bu eski Osmanlı Kentinde diye düşünürken Edirne Tava Ciğer aklımıza düşer… Buluruz bir ciğerci.. Ama ne ciğermiş…
Değerli dostlar bu ciğeri öğlen yedim… Sonra eşimle Edirne’yi 2 saat yaya olarak gezdik. Akşam yemek yiyemedim.. Sabah uyanınca kahvaltıda edemedim.. Allahım nasıl bir kalori bö
Çikolata halt etmiş ciğerin yanında…
Ve bir rivayet daha…
Meriç nehrine gideriz…
Aslında Meriç’in ötesi Yunan sınırı olması gerek.. Ama İsmet Paşa nın yoğun çabaları sonucunda Yunan devleti Türk devletine tazminat ödemeye ikna edilir. Ama aynı İsmet paşa kulaklarının az işitmesi sonucu büyük bir hata yapar.. Toplantıda Yunan devleti sınırı Dedeağaç’a kadar çeker ve bu arazinin Türkiye ye savaş tazminatı olarak bırakılmasını kabul eder. Toplantıda herkes memnundur. Sonra İsmet Paşa evet güzel oldu Karaağaç’a kadar olan toprakları kabul ediyoruz der… Etrafındaki Türk delegeler aman paşam yapmayın Dedeağaç’a kadar olan yerler bizim deselerde Yunan hükümeti bu sefer inkar eder.. Hayır İsmet paşa doğru anladı derler.. Biz Dedeağaç değil Karaağaç dedik derler ve bu sefer ikna olmazlar… Sonra Türkiye Meriçin 150 km ilerisinde olacakken sadece bir cep gibi ufak bir 7 km lik bölgeye savaş tazminatı olarak sahip olur..
Ne demeli bilmem ki…
Sanırım o zamanlar İsmet Paşanın kulakları sağırlığa çok yaklaşmış….
Akşam olmuştur…
Artık Karaağacı ve Tıp Sağlık Müzesini yarın sabaha bırakarak otelimize döner dinlenmeye çekiliriz…
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
BORA KARAKAŞ (BEN)
