Adana'dan yola çıkıp Aladağ eteklierinde ilerliyerek Niğde üzerinden Ortatoroslar boyunca yol almak, ve Akdenizin ılıman iklimiyle İçanadolunun soguk kırsal iklimini aynı gunde, hemde motorlari üzerinde yaşamak, bu zevki tatmak kaç kişiye nasip olmuştur...
efenim hemen sölim : 9 insan [ evet evet insan. bizde insaniz. yani motorcular şeytan değil sanılanın aksine) ] ( 8 motor )
birazdan okuyacağınız hikaye tam 9 motor ve doga sever enduro ruhlu insanin bir pazar gunune sığdırdı keyifli bir gezinin hikayesi...
Adana'dan başlayıp Tekir, Pozanti, Kamışlı, Çamardı, Demirkazik, Nigde, Ulukışla ve tekrar Pozantı üzerinden Adana'da son bulan 450km lik bir enduro gezisi...
Suzuki Burgman'dan Ducati Monster'a, Transalp'den R1150R a kadar her tarz motorun oldugu 8 motorluk bir konvoy yurdum yollarinda....
İbrahim + Nalan - Ducati Monster
Sinan - Burgman 400
Tamer - Transalp
Başar - R1150R
Mesut - XT660
Fatih - F650 GS
Cemil - F650 GS
Ben - F650 GS
Sabah erken saatlerde, herzamanki gibi meteorolojinin hava tahminlerinin aksine, guneşli bir pazar sabahında Adana'dan hareket ediyoruz saat 8 sularinda. Tekir'e uğrayıp burada Mesut'la bulusuyoruz. Bizi zengin bir kahvalti sofrasi karşılıyor. Tulum peynirinden bal-kaymağa neler neler var. Sıcak pideyide unutmamak lazim tabi. Rotamiz ve planli duruşlarımızın üzerinden gidip yola çıkıyoruz.
Tekir'den Pozantı'ya eski yoldan gidiyoruz. Toroslarda sonbahar bütün güzelliklerini sergiliyor. Durup fotograf çekmek istiyorum, sonra hemen hemen her virajda durmam gerektiğini fark ediyorum, yolun devamında bizi bekleyen guzellikleri düşünüp, onlari kacırmamak icin sık sık durmuyorum. Kısa bir surede Pozantı'ya varıyoruz. Buradan Kamışlı - Çamardı sapağından dönüp ilerlemeye devam ediyoruz. Bir anda Pozantı ayaklarımızın altında kalıyor. Pozantıyı arkamıza alıp Aladağlara dogru ilerliyoruz.
Beklediğimden daha az kar olması beni şaşırtıyor. Ama bu duruma üzülüyormuyum yoksa seviniyormuyum bilemiyorum. Soguk ama guzel bir gezi mi yoksa ılık ama konforlu bir gezimi ???
Yollar ve yol boyunca uzanan kırlarda kar yok, dağlar bembeyaz ilerleyip duruyoruz İçanadolunun iç kesimlerine dogru. Bol bol duruyoruz ve fotograf çekiyoruz. Bir yerde Mesut'la bir su geçişi görüyoruz. Gruptan kısa bir süreliğine ayrilip bu su geçişini değerlendirmek isitiyoruz. çok keyif alıyorum. yola devam edip grubu yakalamak istiyoruz.Mesutla beraber birazda tempolu gidiyoruz. bir kac km sonra bir manzara bizi buyuluyor ve duruyoruz. hemen birkac forotgraf. sonra yola devam ediyoruz. biraz sonra yine bir guzellik, ufukta demirkazik. durmamak, fotografini cekmemek olmaz...birsuru fotograf cekiyoruz. bu arada grupta ilerlemeye devam ediyor tabi.
bizde yola devam ediyoruz. bir bakiyoruz ki Basar geri donmus yolda bizi ariyor. Arkadaslar camardiya varmis bile... ee hakli olarakta biraz sinirliler tabi. hemen oracikta yayla elmasi yiyoruz, uzerine birde sıcak cay keyfimiz yerine geliyor...
Bir sonra ki durak Demirkazik. Tam dönecez bir bakiyorum ki bir dere
hemen bir organizasyon ve bir dere geçişi macerasi... bu sefer biraz ıslak. ayklarım, botum kelimenin tam anlamiyla sırıl sıklam oluyor
yolun devamında bir cift ıslak ayakla devam etmek zorunda kaliyorum. Devam edip demirkaziga geliyoruz, dag evinden sağa dogru donup araziye giriyoruz. biraz ilerliyoruz, sonra biraz daha, biraz daha daha...
burada Demirkazik eteklerinde fotograf cekip yola devam etmek gerekiyor. birkac saat sonra hava kararacak ve Nİgdeye kadar daha 60-70km daha yolumuz var...
yolda bir supriz bizi bekliyor. "yol yapım calısması"
kimi zaman mıcırlı kimi zaman toprak bir yol. ama enduro motorlar icin cok keyilfi. zira kendimizi Dakar yarışlarinda zannedip biraz yüksek surat yapıyoruz. çok çok eğleniyoruz. tozun toprağın içinde kalmışken bir de yemek molasi veriyoruz. simit, bal-kaymak, halley gofret derken karnımız biraz olsun doyuyor ve kendimize geliyoruz. yaklasik 20km bu bozuk yolda ilerledikten sonra Nigde civarinda bir yerde tekrar asfaltla bulusuyoruz.
Niğde kavşağı. Asfalta çıktıktan kısa bir süre sonra yağmur çiselemeye başlıyor. Bu zamana kadar kuru geçen gezimizde artık ıslanmanında tadına varıyoruz. gerci ben bu tadı daha önce dere geçişinde tadmıştım ama diğer arkadaslar daha yeni ıslanıyorlar...
Ulukışla Pozantı yoluna çıkar çıkmaz bir tesiste birer çay icip pozantıya dogru yola devam ediyoruz. pozantıda bir kasam yemeği ve sonrasinda otobana giriyoruz.
Sabah saat 8'de baslayan maceramiz aksam 8'de mutlu sona eriyor.Bir sonraki gezide bulusmak dileğiyle ayrilip sıcak evlerimize gidiyoruz.
toroslarda sonbahar
aladağlar baslıyor
korkutucu bir guzellik
sanatsal bir calisma
gruptan kisa bir sure ayriliyorum
grup beni yakaliyor
eşsiz dağ ve kır manzaralari
biri bu adami yola soksun ! hep toprak hem çamur, tam bir mesut klasiği
dağ ve motorlar
çamardi da çay molasi
işte demirkazik arkadaslar, hani nerede ?!? işte işte orada...
bir su gecisi denemesi, bir gecer digerleri bakar; eğlence buradan çıkar...
demirkazik etekleri
ben
ve gs
demirkazik'a son bakış
ve asfalt
[/quote]
Bunlarda mesutun kamerasindan cekilen fotograflar...
Anlatim Mesut'a ait...
Pozantı'nın hemen çıkışında yol sağa Çamardı istikametine ayrılıyor, zaten amaç bu eski yoldan Niğde'ye ulaşıp devamında Ulukışla'dan güneye Adana'ya dönmek .. Kemal'in ifadesiyle "Adana Niğde round trip"
Eski yolun tatlı virajlarını geçerken soğuğa rağmen güneş içimizi ısıtıyor, sağımızda Aladağlarda renk cümbüşü yaşanıyor..
Grup her ne kadar motosiklet sınıfı yönünden homojen olmasa da ortak noktamız herkesin endurocu ruha sahip olması :wink:
Endurocu adam tabiatta ne bulursa yer mantığıyla kuşburnuna dadanıyoruz..
Kemal'le su geçişi deniyoruz..
Geçtiğimiz su Kemal'e yetmiyor ve sınırlarını zorluyor :D
Sonuçta Kemal sudan, su da Kemal'e geçiyor :lol:
Demirkazık köyüne sapıyoruz, ve hatta Aladağ'ın eteğine tırmanma girişiminde bulunuyoruz. Ducati Monster'dan Suzuki Burgman'ına ve hatta BMW R1150r'ına kadar başarıyla yükseliyoruz.. manzara büyüleyici
Tanıştırayım: Yeni motorum "XT the dağ ayısı" ve ben DL650 konforundan sonra rüzgarın bütün şiddetine maruz kalan "paraşüt oğlan" :roll:
Bulutlar hızla zirveye oturmaya başladı, meteoroloji bu defa da yanılmadı :cry:
Yukarıdaki fotoğrafta zor seçilen kuş sürüsünün orijinal boyutu
Son olarak Aladağ hatırası fotosu
Gezi burada bitti sanmayın.. bu son güneşli fotoğraftan sonra yaklaşık 280km.lik buzz gibi soğuk havada toz toprak ve mıcır serpiştirilmiş çileli dönüş başladı. Arada yağmur da neşemize neşe kattı. Grubun ağırlıklı markası olan BMW'nin elcik ısıtması sahiplerini ödüllendirirken benim gibi safkanımsı kullananlar maçoluğun bedelini uçuşarak ve donarak ödediler.
Kendi adıma böyle soğuk koşullar için motorumda elcik ısıtmasının kesinlikle olması gerektiğine karar verdim ve hatta elcik yanında popocuk ve ayakcık ısıtması da bulunsa hiç fena olmaz.
Yüküm ağır geride kalırsın! Bulaşma avlayamazsın! Sakın deneme öldüremezsin! Vargeç ciddiyim
KALMAK KADAR ESKİ, GİTMEK KADAR YENİ OLMAYANDIR ÖZLEMEK!
KEŞKE, KÜFÜRLERE DE DUADAKİ GİBİ, "AMİN" BENZERİ BİR ŞEY DİYEBİLSEK....
bu arada cengiz amca senın motor cıksn servısten nıe almıalm aramıza bızım ole almama gıbı luksumz yok abım ısteyen buyursn endurocu ruhu::D deılmı kemalcım bayan motoruna bınen abım bu arada GS: Girl Sense 650 F:Female
fazer600 adlı üyeden alıntı
